Een breed strand met Zeeuws licht

Domburg op Walcheren is één van de leukste badplaatsen in dit land. Het strand met zijn strekdammen en golfbrekers is breed en aangenaam, de wind die vaak uit het zuidwesten komt, zorgt voor frisse zeelucht; er is een wandelpromenade met prachtige vergezichten en je kunt uren lopen, zowel naar het noorden als naar het zuiden.
     In het dorp is het vooral in het seizoen verschrikkelijk druk.

Centrum

Maar de veelal Duitse toeristen beginnen in de Ooststraat en gaan dan via de Markt en de Weststraat via diezelfde Markt weer terug naar de Ooststraat.
      Daar zijn immers de cafés, de restaurants, de terrasjes en de souvenirwinkels. 
Als je die doorlopende straat verlaat wordt het al snel heel rustig.

Mondriaanroute 

Je kunt dan bijvoorbeeld de Mondriaanroute volgen. Die begint hier op de Markt -kijk maar naar het kleine zeskantige bordje op de paal- en voert langs plekken waar de schilder graag kwam en volgens de overlevering erg genoot van ‘het Zeeuwse licht‘.
      Hij kwam er voor ‘t eerst in 1908 en zou er met tussenpozen tot 1916 vaak terugkeren.
Piet Mondriaan verbleef altijd in een huisje aan de Zuidstraat.

Jan Toorop

Jan Toorop maakte er in het begin van de vorige eeuw tal van schilderijen van strand , duinen, boeren en landarbeiders. Als hij in Domburg was, verbleef hij in dit huisje aan de Weststraat.

J.C. van Schagen 

De Zeeuwse dichter J.C. van Schagen woonde vanaf 1966 iedere zomer in Domburg. Hij gaf veel van zijn werk in eigen beheer uit onder de naam Domburgse Cahiers. Ook heeft hij publicaties geschreven onder het pseudoniem J.C. van Domburg.
      Naar hem is de Boulevard vernoemd en daar treffen we dan weer deze Mondriaanbank.

Dokter Mezger & Carmen Sylva 

Domburg werd al in 1885 beroemd toen dokter Mezger -een soort Duitse allochtoon wiens vader zich in Amsterdam vestigde- er zijn eerste bezoek bracht.
      Hij was vol lof over het schone zeewater, dat een genezende werking zou hebben. 

     Gouden
   Duimen

De dokter ‘met de gouden duimen’ liet de villa Irma bouwen en kreeg steeds meer adellijke klanten uit heel Europa.    
      Zijn beroemdste cliënte was de koningin van Roemenië , die op de mooiste plek van heel Domburg ook al een grote villa liet bouwen, die later naar haar schrijversnaam Carmen Sylva werd genoemd.

De Villa

Badpaviljoen

Domburg was tot de eerste wereldoorlog een mondain oord. Daarna raakte het in verval. 
      Dat zette zich voort na de tweede wereldoorlog.
Twintig jaar geleden nog maar was Domburg een behoorlijk verloederde badplaats. Daarna werd de restauratie ter hand genomen. Het Badhotel werd eind vorige eeuw geheel opgeknapt en in 2008 werd het badpaviljoen, dat jaren lang op instorten stond, heropend.
      Er zijn nu dure privé appartementen in gevestigd en op de begane vloer is een grand-café , waar je voor negen Euro een zeer behoorlijke vissoep kunt eten. 
      Jammer alleen, dat ze het met een treurig gebrek aan fantasie Zeeuwse Bouillabaise noemen. 

De Groeten