BERLUSCONI

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije) 

Het wordt nu verteld met een nogal grote omweg, ik weet dat, maar het kan niet anders. Waarom deze man in Italië zo'n grote aantrekkingskracht heeft voor veel mensen, dat is de vraag waarop ik een antwoord zoek. Zoiets heeft natuurlijk meerdere redenen, waar van ik er slechts een paar noem. Het maakte hem mateloos populair dat hij tot vier jaar gevangenisstraf werd verooreeld wegens belastingontduiking. De meeste Italianen zouden graag de belastingen ontduiken en dat je daarbij soms tegen de lamp loopt is all in the game. Veel te vaak lukt het namelijk wel.
      Een andere belangrijke reden voor die krankzinnige populariteit is zijn gedoe met vrouwen. Elke man wil dat wel en HIJ geeft het goede voorbeeld. Een derde reden en voor de uitleg daarvan heb ik die omweg nodig. Jarenlang had ik een collega bij de radio die in bijeenkomsten ALTIJD de volle aandacht trok. Wat hij ook zei, men hing aan zijn lippen. Zelf kon ik goed vaststellen dat het om een soort lege taal ging maar wel met een fascinerende dictie uitgesproken. Op den duur werd hij verslaggever in het buitenland en stuurde ons een soort gesproken brieven. En die brieven zijn gedurende maanden gewoon uitgezonden, terwijl alle zinnen volkomen cliché waren en vooral zonder inhoud. 
      "De Europese verhoudingen worden in hoge mate bepaald door de interactie tussen staten", dat soort onzin, de ene zin na de andere. En: met de juiste dictie gebracht. Uiteindelijk viel hij een keer door de mand en werd hij ontslagen.
      Mijn vakanties (ja, ik weet dat we nog steeds aan die omweg bezig zijn), mijn vakanties bracht ik jaren door op een door een Nederlander opgezette camping in Midden Frankijk. De avondmaaltijden werden met alle gasten gebruikt aan een grote gemeenschappelijke tafel in de open lucht. En daar was het verschijnsel weer; één man, hij noemde zich Gerard, had elke avond het grootste woord. Hij zei totaal niets; lulde maar een eind weg en zette zo'n harde stem op dat niemand verder aan het woord kwam.
      Een avond probeerde ik ook iets te gaan vertellen, maar hij eiste met een slappe wending meteen weer alle aandacht op. Het was weer de dictie die hem hiertoe in staat stelde. Hier is het einde van de omweg. Ook Berlusconi maakt gebruik van de combinatie dictie en leegheid om mensen aan zich te binden.

Klik HIER voor alle Photosophieën