Reportages (188)
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Bevers, koeien en woelmuizen
Enfin. Het is lekker weer. Volop zon en nauwelijks wind. Ik woon op het Zuid-Hollandse eiland Hoeksche Waard en besluit om een wandeling in de natuur te maken.
Daar zijn diverse mogelijkheden voor.
Ik ga naar het gehucht Nieuwendijk, waar de ponten liggen, die naar Tiengemeten gaan,
Een grote pont als er auto’s of trekkers naar de overkant moeten; een kleine pont voor voetgangers.
Smal pad
Naast het haventje begint een wandelpad, dat langs het Haringvliet gaat en via binnenmeertjes in de moerasnatuur naar de Zeedijk voert.
Een rondje Tiendgorzen, zoals dat heet.
Bevers
Helaas.
Het rondje kan niet gemaakt worden, want er zitten bevers onder het wandelpad. Bevers ja, geen dassen. Ook die bevers maken burchten en daarom is er instortingsgevaar.
Al spoedig stuit ik op deze hindernis.
Stop
Dan maar doorgaan langs het Haringvliet.
Bevers! Wat was er ook weer met bevers?
Ruim dertig jaar geleden was er niet één bever meer in Nederland. Men besloot om ze uit te zetten in de Biesbosch.
In al die jaren hebben ze zich bronstig gedragen en is de populatie drastisch toegenomen.
Overal langs het Hollandsch Diep en het Haringvliet vind je sporen van bevers, die hele bomen omver halen. En nu dus ook burchten graven, die gevaar opleveren.
Dan maar rechtdoor het smalle pad langs het water volgen.
Tiengemeten aan de overkant blijft voortdurend in zich.
Nieuw hek
Maar dan volgt een nieuw hek.
Oppassen voor grazers, die de boel hier kort moeten houden.
Hollands stamboekvee en naar verluidt ook Schotse Hooglanders, die kennelijk agressief kunnen worden.
Koeien
Hoe je hier 25 meter afstand moet houden is me niet echt duidelijk.
En dat betekent, dat je moet terugkeren, want zelfs met laarzen kun je hier het moeras niet in.
Enfin. Het was lekker weer, volop zon en nauwelijks wind.
Geen bever gezien. Geen Schotse Hooglander.
En al helemaal geen Noordse Woelmuis, de primadonna van de Tiendgorzen.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Februari 2015
De Toverhazelaars van Kalmthout
Route
Ik heb nog wel een leuk winteruitje voor u. In het Belgische plaatsje Kalmthout (zo’n 15 kilometer onder Roosendaal) is een prachtig arboretum. Je vindt daar de grootste verzameling Toverhazelaars (Hamamelis) van Europa.
Ze zijn van ongeveer half januari tot eind februari op hun mooist, want het zijn winterbloeiers. Je kunt in Kalmthout de -coronavriendelijke- Hamamelisroute volgen. De kale struikentakken hebben spinachtige bloemen in geel, oranje en rood.
Ze ruiken sterk. Een beetje zoetig.
De tuin is iedere dag open van van 10.00 tot 17.00 uur. (Met Kerst en op Nieuwjaarsdag gesloten)
Vorstprikkel
Toverhazelaars komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika, China en Japan. Er zijn inmiddels ook kruisingen.
De struiken moeten een vorstprikkel krijgen om te gaan bloeien. Als dat eenmaal gebeurd is, bloeien ze altijd. Het maakt niet uit hoe koud of nat het is. De bloempjes bezitten (staat hier op een bordje) namelijk een soort natuurlijk antivries.
’s Nachts als het te koud wordt, rollen ze zich dicht. Bestuiving gaat via fruitvliegjes, die op de geur afkomen.
Het extract wordt van oudsher gebruikt voor zeep, crèmes en shampo’s.
Er is natuurlijk meer te zien in het Arboretum
Witte Himalayaberk
Rode Snijbiet
Artisjok
Bloeiende Rhododendron
Hier en daar staan de rhododendrons al in bloei. Dat is wel erg vroeg, want dat gebeurt meestal pas eind maart, april en mei.
Skimmia
Arboretum
De tuin ligt vlakbij het kleine station. In het plaatsje volg je de borden richting Kalmthoutse Heide. Direct na de spoorwegovergang is het Arboretum.
Als het een beetje mooi weer is, kun je prettige wandelingen op de Heide maken.
Cafe’s en restaurants zijn er natuurlijk volop in Kalmthout. Het is hier namelijk provincie Antwerpen.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Najaar 2019
Een ‘’apoteek’’ met een hert op dak
Dit is de Grote Markt van Veurne, een stadje nabij zee in De Westhoek van Vlaanderen.
Een mooi plein met karakteristieke huizen en gebouwen.
Maar kijk eens naar dit pand.
Niet alleen de trapgevels vallen op, maar vooral diverse andere zaken.
Apoteek -geschreven zonder h- en een dier op het dak, dat lijkt op een eland of een hert.
Het is de apotheek Van Damme.
Ik mailde ze met de vraag waarom er geen h in de reclamezuil staat. Het antwoord:
Beste Meneer
Ik denk dat dit de schrijfwijze was in het oud Vlaams (een soort dialect van het algemeen Nederlands).
Vriendelijke groeten,
Charlotte Van Damme
Apotheek en Zorgpunt Van Damme
Grote Markt 15
8630 Veurne
Toegelaten spelling
Omdat dit niet erg overtuigend klonk benaderde ik Ruud Hendrickx, taaladviseur van VRT Taal.
Dit was het licht amusante antwoord:
Geachte heer,
De spelling ‘apoteek’ is een tijdje correct geweest. Het was de toegelaten spelling (naast de voorkeurspelling) in de Spelling 1954. Veel apothekers lieten in hun lichtreclame de h weg, want dat scheelde heel wat kosten.
Met vriendelijke groeten,
Ruud Hendrickx
Taaladviseur
Media & Productie
Renaissance
Het pand aan de Grote Markt werd in 1906 drastisch verbouwd in de stijl van de regionale renaissance architectuur. Eigenaar was toen Honoré Ruyssen, niet alleen apotheker, maar ook kunstenaar en fotograaf.
Hij noemde zich aanvankelijk Pharmacien Agrée. Dat is -met wat moeite- te zien op deze foto uit 1918, toen het pand tijdens de Eerste Wereldoorlog vrijwel volledig vernield werd.
Le Cerf
De apotheek had eerst de naam Le Cerf (Het Hert). Later werd dat ‘’vervlaamst’’ tot ‘’In den Hert’’.
Die naam was gegeven omdat aan het gewei van een hert medicinale krachten worden toegeschreven.
En dat verklaart weer de aanwezigheid van een hert op het dak.
(Ontvangen van Theo Uittenbogaard)
Jan Blokker vertelde me eens dat Freddy Heineken hem vertelde dat hij onderweg in het vliegtuig had gedroomd dat het weglaten van dat kommaatje en die 's' aan het einde van "Heineken's Bier" hem wereldwijd miljoenen aan reclamekosten, electriciteitsrekeningen en briefpapier zou besparen. En zo was het. Dus ik snap die Belgische apoteek wel.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Najaar 2019
Mooi duingebied aan Vlaamse kust
Tussen het plaatsje De Panne aan de Belgische kust en de Franse grens bevindt zich een prachtig duingebied: De Westhoek. Zo’n 350 ha.
Een afwisselend natuurgebied, waar je plezierige wandelingen kunt maken. De zee is nooit ver weg.
Al in 1935 werd het belang van dit gebied onderkend, want toen werd het uitgeroepen tot beschermde natuurzone.
Later werd het een staatsnatuurreservaat
Kindertjes
De uitzichten zijn overal prachtig. In het midden volgt een groep schoolkinderen.
Flats
Het gebied is ingekaderd, maar de flats rukken op tot de rand.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Winter 2013
Joodse begraafplaatsen voor Belgen
Als je in het zuiden van Nederland rijdt van Ossendrecht naar Putte kom je zomaar deze enigszins onheilspellende poort tegen. Bij nadere inspectie blijkt het de grote Joodse begraafplaats Shomre Hadass.
Verder onderzoek leert dat er nog twee grote Joodse begraafplaatsen in deze buurt zijn: Machsike Hadass en een andere van de Frechiestichting. In totaal gaat het om tienduizenden graven.
Alles bij elkaar is het -volgens een bezoeker- zo groot dat je het vanuit een vliegtuig op tien kilometer hoogte goed & duidelijk kunt zien.
Rode Poort
Het zijn begraafplaatsen die begin vorige eeuw zijn opgericht op initiatief van Joodse organisaties uit Antwerpen. Er liggen dan ook vrijwel alleen maar Belgen begraven.
Dat komt zo:
Volgens Joodse wetten mogen graven nooit opgeruimd worden. Maar in België is een wet die bepaalt dat een graf na 25 jaar moet worden overgraven.
Daarom is men uitgeweken net over de grens.
Zwarte poort
Wat staat er boven die poorten?
Ik benaderde Anne Frid de Vries (Te Gast 14), een Nederlandse kennis die in Israël woont.
Hij schrijft:
De teksten op de poorten komen uit de bijbel. Op de rode poort staat:
כִּי
מַלְאָכָיו, יְצַוֶּה-לָּךְ; לִשְׁמָרְךָ, בְּכָל-דְּרָכֶיךָ.
Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen,
die over je waken waar je ook gaat.
(Psalm 91:11 - NBG)
En op de zwarte poort:
הַאֱנוֹשׁ
, מֵאֱלוֹהַּ יִצְדָּק; אִם מֵעֹשֵׂהוּ, יִטְהַר-גָּבֶר.
Zou een sterveling rechtvaardig zijn tegenover God,
of een man rein tegenover zijn Maker?
(Job 4:17 NBG)
Rommelig
De begraafplaatsen maken op het eerste gezicht een enigszins rommelige indruk.
Toch zijn de stenen zoveel mogelijk rechtgezet, is het gras gemaaid en onkruid gewied.
Steentjes
Op veel graven liggen steentjes.
Anne Frid de Vries hierover:
Onder joden is het gebruikelijk om een steen op het graf te plaatsen als je hem bezoekt. Ik ken niet de oorsprong of de betekenis van het gebruik, maar het is wijd verbreid. Hier in Israël doet iedereen het, ook wie volkomen seculier is. Bloemen plaatst bijna niemand, hoewel je dat wel geleidelijk meer ziet.
Subcategorieën
Reportages Aantal artikelen: 63
Pagina 1 van 27