Details

 

Huppelende oudjes

Huppelt u wel eens mee met Olga Commandeur? U weet het niet? Ach!
      Olga was ooit een topatlete en presenteert nu al weer jarenlang op de televisie het programma Nederland in beweging.  Bij Omroep MAX.
Een soort ochtendgymnastiek.  
      Vroeger was dat op de radio. Gepresenteerd door Ab Goubitz met aan de piano Arie Snoek. Daar deed mijn moeder altijd aan mee.
Ab begon iedere uitzending met: Staat u allen klaar?

      Nederland in beweging dus. De eerste uitzending is al om 05.55 uur op NPO 1. Omdat dit rijkelijk vroeg is wordt het programma herhaald om 10.15. En -u kunt er geen genoeg van krijgen- nog een keer om 13.15.
      Het programma is in deze Coronadagen uitermate populair. De Sportscholen zijn immers dicht en veel mensen zijn thuis en hebben de T.V. aan. Die staat vaak op Teletekst. Ook zo'n ouderwets instituut, dat in deze dagen hoge kijkcijfers haalt.

      Omroep Max is overigens op de dag zeer prominent aanwezig op NPO 1. Het lijkt wel een machtsgreep van de ouderen. Na Nederland in beweging volgt bijvoorbeeld om 06.10 uur Max Geheugentrainer. Dat wordt nog eens herhaald om 10.40.
      Om 11.10 is het tijd voor de herhaling van Tijd voor Max van de vorige dag..
De reguliere uitzending van dit programma begint na het avondnieuws van vijf uur.

      Tussendoor hebben we dan nog Bak mee met Max. Te zien om 12.35 en in de herhaling om 15.20.

De machtsgreep van Max wordt onderstreept door leider Jan Slagter, die sinds kort om 16.45 het Ouderenjournaal presenteert.
      Ook dat werd zondagochtend in de herhaling gegooid.

 Goedemorgen!  


Details
Hoofdcategorie: Beelden

 

CONSUMINDEREN VIRUS

   (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

   We zijn goed bezig geweest. We hebben de aarde uitgewoond door ons over de hele wereld als gekken te verplaatsen, door onophoudelijk zaken aan te schaffen die we al hadden, door dingen te eten ver uit de buurt.
    En er waren waarschuwingen. ALTIJD WAARSCHUWINGEN. Maar daar trokken we ons helemaal niets van aan. Het zal mijn tijd wel duren. Maar de tijd raakte op en nu zitten we met de gebakken peren, als die ook al niet besmet zijn…

   Gaan we er van leren. Ja we zullen wel moeten.

Wat gaan we leren? Eerst even een flinke klap. Vooral thuis blijven. Lange tijd voorlopig. Net zo lang tot de verveling toeslaat en de onuitstaanbaarheid zijn gang gaat. Ondanks digitaal contact. Ondanks voedselpakketten. Ondanks gratis concerten vanaf balkons.

             

In de tuin zijn de narcissen ook al van slag. Ze staan verder van elkaar! Heb het zelf gezien. De kat houdt extra afstand. Één goudvis per kom. Lekker teevee kijken, want ook daar is het virus uitgebroken.

Is er een weg terug. Ja.

Is er een weg terug. Nee.

Is er een weg heen, ja maar niet zonder pijn en schuldgevoelens.

Hoorde op de buis de volgende conversatie. Dat gezeur over de tweede wereldoorlog moet maar eens ophouden. Zes miljoen Joden vermoord is natuurlijk verschrikkelijk, maar wij hebben geen songfestival.

Waar zijn we.


Klik HIER voor alle Photosophieën

 

Details
Hoofdcategorie: Beelden

 

CONSUMIEZEREN

   (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

    Er blijven toch veel vragen open. Of ik lees te weinig, of ik lees te veel waardoor je door de bomen het bos niet meer ziet. Daar gaan we dan.

    Meer dan 1600 doden in Nederland door het virus. Dat is op zeventien miljoen mensen niet echt veel. In het verkeer: 678 doden en 21000 ernstig gewonden. TOCH BLIJVEN WE GEWOON RIJDEN. Niet thuis werken etc.

    1600 doden door het virus. Maar waren die mensen zonder het virus ook niet dood gegaan? Aan iets anders bezweken maar niet geteld in de statistieken.

 Mensen boven de tachtig zijn de risicogroep. Maar welk risico dan toch. Doodgaan? Dat is niet echt een risico, maar een heel leven de zekerheid. Nee, die onder de tachtig , dat is pas een risico groep. Die moeten door met alle gevaren van dien.

 In China redt dit virus de levens van veel Chinezen , want door de afnemende luchtverontreiniging gaan ze minder gauw dood.

 In Venetië zien de oorspronkelijke bewoners weer vissen in het water. Vissen die ze alleen van plaatjes kenden.

 De regering gaat miljarden aan de KLM schenken. Gaan die toch weer op de oude voet verder. Lelystad zal wel open moeten gaan in dat geval.

 Nieuwe naam voor natuurbeschermers: zeurende parkwachters.

 

 

 

Details

 

Een gespleten dorp  

In de Volkskrant van gisteren stond een interessante reportage van Sacha Kester over het dorp Koewacht in Zeeuws-Vlaanderen. De gemeenschap telt ruim 2.500 inwoners verdeeld over Nederland en België, want het dorp ligt precies op de grens. Mensen hebben hier familie en kennissen aan beide zijden van de grens wonen. Maar omdat Nederland en België er in deze coronatijd verschillend beleid op na houden ontstaan er schizofrene toestanden.
      Kindertjes in Nederland bijvoorbeeld mogen wel buiten spelen; de Belgische kinderen niet. Boodschappen halen bij de bakker in België gaat voor de Nederlanders niet meer.  Op de grens bevindt zich een dranghek met een belletje, waar je een bestelling kunt doen. Tanken in België is veel goedkoper, maar ook dat mag niet meer.  Er wordt inmiddels door gezagsdragers scherp op toegezien dat de mensen zich aan de regels houden. Een eerste boete doet 250 Euro en bij herhaling kan er zelfs gevangenisstraf volgen.

En toch kan het altijd nog erger. Veel erger. Ook voor de kindertjes.
      Ruim honderd jaar geleden tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtten veel Belgen naar het neutrale Nederland. De Duitsers namen toen extreme maatregelen, die veel slachtoffeers kostten.
      Daar schreef ik in april 2017  dit stukje over.


De Doodendraad langs de grens

Onze boze medemens wil grenzen sluiten en hekken plaatsen. Onze boze medemens vindt namelijk dat er ongewenste medemensen zijn, die er bij ons niet in mogen. De boze medemens zou eens naar Koewacht moeten gaan. Dat is een grensdorp in Zeeuws-Vlaanderen. Deels Nederlands, deels Vlaams.
      Dat was al in de eerste Wereldoorlog zo.
Omdat wij neutraal waren en de Belgen ernstig onder het oorlogsgeweld te lijden hadden, vluchtten veel Belgen in die tijd naar Nederland.
      De boze Duitsers besloten in 1915 om hier een eind aan te maken. Ze legden langs de hele grens een hek van kippengaas aan. Toen dit niet afdoende bleek verstevigden ze het hek met prikkeldraad. Maar de Belgen knipten dat gewoon door en toen namen de boze Duitsers een zeer ingrijpende maatregel.


De Doodendraad

   

Ze zetten het hek onder stroom. Met 2.000 volt. Mensen die hiermee in aanraking kwamen waren op slag dood. Toen dat bekend werd hield het de vluchters tegen, maar spelende kindertjes wisten dit natuurlijk niet.
      De boze Duitser nam dat op de koop toe.
Naar schatting 1.000 mensen (veel kinderen) kwamen om het leven. Het hek kreeg de naam Doodendraad.


Klaproos

   

Op de grens in het centrum van het dorp bij de Kerkstraat zijn tegels aangebracht, die herinneren aan dit hek.
      De klaproos was het symbool van de eerste Wereldoorlog.  

   

Koewacht ligt niet alleen in twee landen, maar ook in drie gemeentes.
      Het Nederlandse deel valt onder Terneuzen, het Belgische onder Stekene of Moerbeke.


Elektriciteitspalen

   

Toen België zich in 1830 van Nederland afscheidde werd besloten dat Koewacht in tweeën werd gedeeld. En die situatie is anno 2017 nog steeds zo. Op diverse plekken zie je ineens een gietijzeren grenspaal, maar verder is het niet steeds duidelijk of je in Nederland of in België bent.
      Hoewel!  
Nederland heeft zijn elektriciteit vrijwel overal ondergronds, maar de Belgen zijn nog niet zover.  
      Als je dus elektriciteitspalen ziet, weet je dat je in België bent.   

Kerken

   

Het is behoorlijk Rooms in Koewacht. Vrij lang hebben de Nederlanders in België moeten kerken.
      Dat gebeurde in de Sint-Philippus en Jacobuskerk.  

   

In de eerste Wereldoorlog werd het dus moeilijk om in België naar de kerk te gaan. Aanvankelijk lieten de Duitsers nog een opening door het hek, maar daar werd een eind aan gemaakt.
      In het Nederlandse deel werd een noodkerk neergezet, die in 1922 vervangen werd door de H.H. Philippus en Jacobuskerk.

Gemeentehuizen

   

In de Nieuwstraat staan maar liefst drie voormalige gemeentehuizen.
      Hierboven het oudste, dat ooit een café annex raadhuis was.

Raadhuis uit 1907

             


Villa Mathilde.

   

De Villa was gemeentehuis tot 1970, toen Koewacht bij de gemeente Axel werd gevoegd.