Details

 

Lincoln He Is Not

(Door Hugo Kijne te Hoboken USA)

In 1864 Abraham Lincoln won a second term that had looked unlikely a year earlier because the Civil War was not going well for the Union, but Lee’s defeat at Gettysburg and Grant’s victory at Vicksburg turned the tide, and Sherman’s triumph in the Battle of Atlanta sealed the deal.  Lincoln won with 55% of the popular vote and an Electoral College margin of 212-21.  Trump likes to compare himself to Lincoln and even claims to have done as much for black Americans as Honest Abe, maybe even more, but in this election his chances are a negative mirror image of Lincoln’s.  A year ago the president was counting on the strong economy Obama left him and a booming stock market to get re-elected, but then COVID-19 struck, killing over 225,000 Americans and causing over 10 million in job losses to date, representing his Gettysburg and Vicksburg, and this week the stock market started tanking, copying the Battle of Atlanta.  As a result Trump is campaigning in places he won before and has to hold now but where he doesn’t want to be, as he told the voters in Erie, Pennsylvania, while Biden is campaigning to expand the electoral map.

When Trump has died, his tombstone should say ‘Here lays Donald J. Trump, he’s doing a great job,’ because those are the words the president has uttered more than any others during the last four years.  That job apparently didn’t include protecting Americans against the corona virus, because the White House is now semi-officially pursuing a strategy of herd-immunity that will kill millions of elderly Americans unless a vaccine becomes available soon, and Trump is still making fun of wearing masks, with social distancing the only protection against getting infected.  Because spreading the virus is an essential part of this strategy the Trump campaign is staging a superspreader tour with rallies in places where the pandemic is spiking and with very few masks and no social distancing.  Research now shows strong and significant correlations between those rallies and local breakouts of COVID cases, with a national growth of 35% in the last two weeks.  In spite of these facts the president keeps claiming that the US is turning the corner and blames the press for the ‘fake news‘ about COVID, COVID, COVID that doesn’t fit in his alternate reality.

During a Sunday morning show Trump’s Chief of Staff Mark Meadows stumbled upon the truth when he said ‘we cannot control the virus,’ waving a white flag while strangely accusing Biden of surrendering because Biden wore a white mask.  Since then the Trump campaign has been in damage control mode, with the president claiming that COVID will be controlled and that masks are handed out and being worn at his rallies.  Reporters checked his claims and found that very few masks are handed out and that they’re only consistently worn in Trump’s immediate environment. In the second debate with Biden the president said ‘we’ll have to live with the virus,’ and five members of Mike Pence’s staff proved his point by becoming infected, suggesting that eventually the only place in the country with herd immunity will be the White House.  Pence, who still heads the Corona Task Force, meanwhile continues to campaign against CDC rules.    

After a cranky Trump walked out of a ’60 Minutes’ interview because Lesley Stahl asked him ‘tough questions’ the White House press secretary gave Stahl a pile of documents she claimed were the president’s health care plan, but that according to Lesley made no sense whatsoever.  Trump’s misinformation campaign continued in Wisconsin, a state he is almost certainly going to lose, where he produced 131 falsehoods during a 90 minute speech, indicating that he’s back in prime form.  In a win for the president the Supreme Court, where Trump’s and McConnell’s wench Amy Coney Barrett took the ninth seat yesterday, ruled that Wisconsin cannot count any votes after election day, possibly disenfranchising tens of thousands of voters.  It goes to show how fearful the president and his band are of the electorate this year.

In a temporary setback for Trump a federal judge ruled that the Justice Department cannot represent him in de defamation case of a woman who claims he raped her, but this case will undoubtedly end up in the Supreme Court where Justice Barrett will side with the rapist.  On Fox & Friends Jared Kushner once more illustrated why the money his father spent to get him into Harvard in spite of mediocre grades was wasted when he blurted out that the president ‘cannot want black Americans to be successful more than they want to be successful,’ effectively blaming the black community for its own problems after slavery, Jim Crow, systematic voter suppression and a myriad of forms of discrimination. 

 

Ga HIER naar toe voor alle afleveringen


Details
Parent Category: Honkbal (119)

 

World Series 2020 (Best of seven)

1. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers   3-8      (0-1)
2. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers   6-4   .  (1-1)

3. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   6-2      (2-1)
4. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   7-8      (2-2)
5. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   4-2      (3-2)

6. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers   1-3      (2-4)


Dodgers wint Series

 
The Shot Heard round the World
(of: Het begin van de Koude Oorlog)

De beroemdste homerun in de bewogen geschiedenis van het Amerikaanse honkbal werd op 3 oktober 1951 geslagen.
Het beroemdste radioverslag in de bewogen geschiedenis van het Amerikaanse honkbal werd op 3 oktober 1951 gegeven.
De hitter was Bobby Thomson ; de radioverslaggever Russ Hodges.
     
         

Plaats van handeling The Polo Grounds in The Bronx New York.
      De tijd: 15.58 P.M.

The Pennant

Het was de derde en beslissende wedstrijd tussen de New York Giants en de Brooklyn Dodgers in het kampioenschap van de National League. (De zogeheten PENNANT).
      Het was de negende en laatste inning met de Giants aan slag. 
      De Dodgers stonden met 4-2 voor, maar de Giants hadden het tweede en derde honk bezet..
      Er was één uit.
Voor de Giants komt Bobby Thomson aan slag. De coach van de Dodgers besluit een nieuwe werper op de plaat te zetten: Ralph Branca.
      Een gewaagd besluit want Thomson had in de reguliere competitie al vier homeruns op Branca geslagen en had dat in de eerste wedstrijd van de best of three nog eens gedaan.
      Thomson laat de eerste prachtige slagbal gaan, maar slaat de tweede bal net over het hek voor de beslissende zogeheten walk-off homerun: 5-4 voor de Giants..

Luister naar het prachtige commentaar (1'.33"), dat later onder televisiebeelden is gezet en probeer te verstaan wat de opgewonden Hodges er allemaal uitgooit.

Letterlijk zegt hij:

There’s a long drive…it’s gonna be, I believe…………..
THE GIANTS WIN THE PENNANT!
THE GIANTS WIN THE PENNANT!
THE GIANTS WIN THE PENNANT!
THE GIANTS WIN THE PENNANT!
Bobby Thomson hits into the lower deck of the left-field stands!
The Giants win the pennant and they’re goin’ crazy!
HEEEY_OH!!!!!!!!!!
I DON”T BELIEVE IT!
I DON”T BELIEVE IT!
I DO NOT BELIEVE IT!
Bobby Thomson …. hit a line drive… into the lower deck …….of the left-field stands….and this blame place is goin’ crazy!
THE GIANTS!
Horace Stoneham has got a winner!
The Giants won it…. by a score of 5 to 4... And they’re picking’ Bobby Thomson up….. and carrying’ him of the field!


The shot heard ‘round the world!

De homerun en het verslag werden later bekend als ’the shot heard ‘round the world’. New York lag stil die middag. Vrijwel iedereen in die stad luisterde naar de radio; een enkeling keek naar de televisie.
    
      In Europa luisterden Amerikaanse militairen naar de radio.
      In Korea was het oorlog en luisterden de militairen ook.
      Vandaar dat wereldwijde shot.

Russ Hodges was radioverslaggever voor de New York Giants (het team van Bobby Thomson) en zijn verslag werd uitgezonden op een klein station: WMCA-AM radio.
      Dit radiostation maakte geen opnames van dit verslag.
Dat het toch bewaard is gebleven, danken wij aan een zekere Lawrence Goldberg, die in zijn auto naar het verslag luisterde en zijn moeder vroeg om het laatste deel van de wedstrijd op te nemen.
      Dat gebeurde op een heel simpel recordertje (‘1951 nietwaar!’), wat tevens verklaart dat de kwaliteit van het bewaard gebleven verslag zo matig is.

De bal is nooit terug gevonden.
      En dat is jammer. Niet alleen, omdat de bal een waarde van zo’n 1 miljoen US$ zou hebben maar ook omdat deze bal thuishoort in de Hall of Fame in Cooperstown New York.

HET HONKBALMOMENT is later in allerlei films, series en boeken opgedoken. Onder andere in The Godfather, waar Sonny Corleone naar het commentaar van Russ Hodges luistert en vlak voor de homerun wordt doodgeschoten. Ook in de serie MASH, die zich afspeelt in Korea komt het voor als majoor Charles Winchestor wordt aangespoord om hoge bedragen in te zetten in de weddenschap welk team de wedstrijd zal winnen.


UNDERWORLD

Image

 Het meest beroemd is het fragment echter door de schrijver Don DeLillo geworden. Zijn roman Underworld begint ermee.     DeLillo schrijft ook dat de Russen op diezelfde dag in oktober hun eerste ondergrondse atoombom tot ontploffing brachten.  Het waren zoals hij in een interview met Time Magazine opmerkte:
      Two shots ’round the world.

In feite begon volgens hem op die dag de Koude Oorlog!

 DeLillo geeft er overigens een geheel eigen interpretatie aan. De bal wordt in zijn boek wel degelijk gevonden. De jonge Cotter Martin is in het stadion in The Bronx New York, waar de wedstrijd gespeeld werd. Hij maakt kennis met een andere fan; de bal komt op hen af en Cotter kaapt de bal voor de neus van zijn nieuwe vriend weg. Deze bal verandert in het boek een aantal malen van eigenaar, waardoor Underworld een rijk geschakeerd beeld geeft van de Verenige Staten in die tijd. 
                                    


 

Details

 

Halt Polizei. Aussteigen bitte!

   (Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

   Iedere werkdag rijd ik de grens over tussen Duitsland en Nederland, van mijn huis naar de bibliotheek. Vóór Coronatijd was het een heerlijke rit over kleine weggetjes met romantische doorkijkjes, die oppiepten tussen de grote groene eikenbomen.
      Tijdens Coronatijd vind ik de reis een spannende aangelegenheid geworden.

   In de Nederlandse media is twee weken geleden aangekondigd dat je bij het passeren van de grens een negatieve Coronatest moet kunnen laten zien die niet ouder is dan 48 uur.
         In de Duitse media heb ik hierover niets kunnen vinden.

   Nu heb ik geen Corona, geen klachten en is er dus ook geen reden me te laten testen. Echter, wil ik de grens over dan moet ik volgens dit Nederlandse artikel wel kunnen aantonen dat ik niet besmet of besmettelijk ben. Kan ik dit niet, dan dreigt er een boete en verplichte quarantaine gedurende veertien dagen.

      Overigens zijn er dagelijks wisselende berichtgevingen en ik weet zolangzamerhand niet meer waar ik me - als grensarbeider - aan moet houden. Net als de Nederlandse en Duitse overheid raak ik verward door de voortschrijdende inzichten en de daarop aangepaste maatregelen.

Citaatje uit een persbericht op een veelgelezen website in ons grensgebied:

Hoe zit het als ik in Duitsland woon maar in Nederland werk of andersom, mag ik dan de grens wel over?
Het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken weet het antwoord op deze vraag niet en verwijst door naar de Duitse collega's. Ook de Duitse ambassade moet het antwoord schuldig blijven.


Waar of niet waar?

Als ik de grens nader kijk ik al vanuit de verte of ik bij de brug een witte bus zie staan met het blauwe opschrift POLIZEI. Als ik dit woord hardop uitspreek schrik ik iedere keer weer van het effect dat het op me heeft. Het klinkt streng.

       In Duitsland zijn de grensbewakers - politie agenten - net zo, streng.

Wat opvalt is dat het altijd stevige mannen zijn, met een groot geweer op hun borst - dit dwingt toch wel respect af ja!!-
      Waar zijn de vrouwelijke agenten, vraag ik me dan af, zouden zij hetzelfde effect op mij hebben?

       Onlangs was ik ‘aan de beurt,’ POLIZEI, HALT!, las ik op een verlichte balk boven op het busje.

Tjonge ik schrok. Deze keer stonden ze niet bij de brug, maar in een bocht - onzichtbaar voor mij, dat was natuurlijk opzet. Ik zette mijn luisterboek uit en dacht in een flits, waar heb ik mijn Pendlerbescheinigung, Ausweis en Führerschein…..

      Twee bussen met welgeteld 12 politieagenten in volle uitrusting - ja, inclusief die grote geweren. Ik heb een schoon geweten, maar toch….Twee agenten leidden me met hun rode stopbord naar de kant van de weg. Ik zoefde mijn raampje omlaag in afwachting van wat komen ging.
      ‘Aussteigen bitte,’ klonk het streng. Jeetje. Of ik de kofferbak even wilde openmaken, mijn papieren te voorschijn wou toveren, waar ik vandaan kwam en naar toe ging. Nadat alle formaliteiten afgehandeld waren mocht ik gaan, ‘Alles in Ordnung!’ Op één vraag na: ‘ heeft u meer dan 10.000 euro bij zich?’ Nu schoot ik in de lach, ‘was het maar waar, dan gingen we nu iets leuks doen zeg ik nog’.

       Hierop ontdooide de agent en bood zijn excuses aan, ‘sorry mevrouw maar dit moet ik u vragen, we zijn bezig met een routinecontrole.’

Ja, ja. Met twee bussen en twaalf agenten zeker.

Waar of niet waar?

Er is mij niet gevraagd naar een Coronatest.
      De titel van het luisterboek is Ausländer van Paul Dowswell, ook als leesboek te krijgen. Waar het over gaat? Het woord hersenspoeling van een volk vat alles samen. Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, daarvoor moest ik een grens over.

 


Klik HIER voor alle biebverhalen

 

Details
Parent Category: Honkbal (119)

 

World Series 2020 (Best of seven)

1. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers   3-8      (0-1)
2. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers   6-4   .  (1-1)

3. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   6-2      (2-1)
4. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   7-8      (2-2)
5. Los Angeles Dodgers- Tampa Bay Rays   4-2      (3-2)

6. Tampa Bay Rays- Los Angeles Dodgers

 

Who's the best?

Vrij veel Amerikaanse romans bevatten passages, die de meeste Europeanen niet of nauwelijks begrijpen.
      Ze gaan namelijk over honkbal of zijn daaraan gerelateerd. Amerikaanse auteurs weten veel van hun National Pastime.
Een schrijver daar, die toegeeft dat hij niets van honkbal weet wordt niet helemaal serieus genomen.
      Jacques Barzun (Honkbal 14)  schreef het al in zijn God’s Country and Mine:
‘Whoever wants to know the heart and mind of America had better learn baseball’.

Neem nou het eerste deel van John Updike’s fenomenale Rabbit Serie: Rabbit Run.
      Het verhaal van Harry ’Rabbit’ Angstrom, dat een prachtig inzicht geeft in de Amerikaanse samenleving van 1960.
Rabbit gaat een pakje sigaretten halen, verlaat vrouw en kind, gaat bij een voormalige hoer samenwonen, keert terug als zijn vrouw van een dochtertje bevalt en loopt weer weg bij de begrafenis van zijn dochtertje, dat door onoplettendheid van zijn dronken vrouw om het leven komt.

Hierin komt een passage voor waarbij Rabbit en zijn zoontje op een schoolveldje kijken naar een softbalwedstrijd tussen brandweerlieden.
      Schoolkinderen kijken ook naar de wedstrijd. En dan krijgen we de volgende passage;

‘Een oeroude vertrouwde warmte doorstroomt Rabbit: de schuine zonnestralen op zijn wangen, het kleine en weinig enthousiaste publiek, de ruzieachtige gesprekken van de jongens, het dwarrelende stof op het gele speelveld, de meisjes in shorts die voorbij slenteren en chocolade-ijs eten. Bruine meisjesbenen met dikke gewrichten en zachte dijen. Ze weten zoveel; hun huid tenminste. Jongens van dezelfde leeftijd, knokige bonenstaken in tijgerbroeken en gymschoenen, die er fel over debatteren of Williams moet ophouden of niet. Mantle is tienduizend keer beter. Williams is tien miljoen keer beter’.

Het gaat hier over Ted Williams (links) en Mickey Mantle, twee van de grootste sterren in de lange Amerikaanse honkbalgeschiedenis.
      Ted Williams was een geweldige slagman.
In 1941 besloot hij het seizoen met het ongelooflijk hoge slaggemiddelde van 0.406. Daarmee is hij nog steeds recordhouder.
      De laatste honkballer, die de 0.400 passeerde. Sinds die tijd zijn er eigenlijk geen spelers meer geweest, die daarbij in de buurt kwamen.
Williams was in 1960 42 jaar en in zijn nadagen.
      Hij zou inderdaad in 1960 een eind aan zijn carrière maken.

Mickey Mantle was in dat jaar 29 en op het toppunt van zijn roem.
      Hij sloeg in 1960 40 homeruns en had 94 binnengeslagen punten.

Waarom discussieerden die jongetjes nu zo fel?
      Welaan.
Mickey Mantle speelde zijn hele achttienjarige carrière bij de New York Yankees en was immens populair.

Ted Williams speelde negentien jaar lang voor de Boston red Sox en was eigenlijk niet zo populair.
      Hij was arrogant en weigerde bijvoorbeeld zijn cap voor het publiek af te nemen als hij een homerun had geslagen. Een goed honkbalgebruik. Diverse malen spuugde hij naar supporters, die het waagden om kritiek op hem uit te oefenen.


John Updike was erbij toen Ted Williams in 1960 zijn laatste wedstrijd in Boston speelde.
      Hij schreef daar een prachtig essay over: Hub Fans Bid Kid Adieu.

Over de in zekere zin treurige loopbaan van Ted Williams.
      Een onwaarschijnlijk groot talent. Jawel. Maar iemand die faalde op de momenten dat het er echt om ging.
Updike geeft daarvan in zijn essay diverse voorbeelden en benadrukt dat Williams in zijn lange carrière maar één maal in de World Series uitkwam.
      Het werd verlies na zeven wedstrijden waarin Williams zeer matig presteerde.
Hij kreeg in totaal 25 slagbeurten en sloeg daarin niet meer dan vijf simpele honkslagen.
      Een slaggemiddelde dus van 0.200. Dramatisch slecht voor zo’n slagman.

Nee. Dan Mickey Mantle.
      Die kwam maar liefst twaalf maal uit in de World Series en presteerde daarin vaak goed.
Hij werd zes maal kampioen en sloeg bijvoorbeeld in al die series achttien homeruns.

Genoeg stof dus voor een leuke discussie tussen een paar schooljongetjes.