Voorjaar 2012/2016
Een dorp ontwaakt
Einde weg
Vásárosbéc is een klein dorpje in het zuidwesten van Hongarije. Zo’n 200 inwoners, waaronder veel zigeuners.
En een klein contingent Nederlanders. De weg gaat hier niet verder.
Bushalte
‘s Ochtends vroeg verzamelen mensen zich bij de bushalte om naar het werk te gaan in het dichtstbij gelegen stadje Szigetvár.
Of nog 35 kilometer verder naar Pécs.
Andere mensen komen bij elkaar omdat ze van de overheid gedwongen worden om te werken voor hun uitkering van 160 Euro per maand.
Tachtig procent van de mensen heeft geen werk
De beesten
Je hoort om zeven uur in de ochtend genoeg geluiden.
Veel mensen hebben kippen, parelhoentjes of andere gevleugelde dieren. Voor de eieren en het vlees.
Er worden varkens gehouden en er zijn honden.
Veel honden
Tegenstellingen
De tegenstellingen zijn groot. Sommige huizen zijn in zekere staat van ontbinding.
Met rommelige erven
Andere huizen staan er beter bij.
Café
Het café is al open.
Er wordt gebiljart en gedronken.
Mannen geven hier een vrouw geen hand. Ik heb daar nog nooit iemand over horen klagen.
Als je even een praatje met iemand maakt word je gevraagd om op je nuchtere maag een Palenka te drinken (ca. 40% alcohol).
Palenka
1955
‘Hier bleef het altijd 1925’, schrijft Geert Mak in zijn monumentale werk In Europa.
Zelf ben ik er nu de laatste twintig jaar zes keer geweest
Misschien is het er inmiddels 1955, maar ook na de aansluiting bij de Europese Unie in mei 2004 is hier niet zo gek veel veranderd.
Watervoorziening
Neem de watervoorziening.
Lang niet iedereen heeft water. Men haalt het dan uit een put.
En als men water uit de kraan heeft, blijkt dat zo ernstig gechloreerd dat het niet te drinken is.
Daarom komt iedere week DE WATERMAN langs. Mensen die het betalen kunnen zetten hun lege flessen aan de kant van de weg. De waterman zet er dan weer volle flessen voor in de plaats. 
Mineraalwater met bubbeltjes. Flessen van 1.35 liter. Dat kost 55 Hongaarse Forint per fles, ongeveer 18 Eurocent. 
