Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 25 februari 2019

Wandelen bij de Zwaakse Weel

De Zak van Zuid-Beveland in Zeeland is één van de mooiste natuurgebieden in dit land. Je kunt hier goed zien hoe land op water gewonnen is door de talrijke kronkelende dijken, die landerijen, boomgaarden, akkers, weides en bos beschermen.
      Het grootste natuurgebeid is de Zwaakse Weel, die ligt tussen
’s Gravenpolder en Kwadendamme.
     Je kunt hier uitermate plezierige wandelingen maken.

Route

De route met de rode bolletjes is vier en een halve kilometer. Als je de zwarte bolletje erbij neemt, kom je tot acht kilometer.
      Je begint bij het Infopunt van Natuurmonumenten waar je ook een auto kunt parkeren. (Linksonder).
Dan kom je al snel bij het breedste stuk van de Zwaakse Weel.

De Zwake

De kreekrest was ooit onderdeel van De Zwake, een brede verbinding tussen de Schelde en de Noordzee.
      Er staan nu mooie oude knotwilgen en rietkragen langs het water.

Paden

Een klein deel van de route is verhard, maar verder loop je over smalle natuurlijke paden.

Soms is de kreek verborgen, soms loop je er pal langs.

Hoogstamfruit

Je loopt langs boomgaarden met hoogstamfruit van onder meer mispel, kweepeer en moerbei.
      Als het fruit in de herfst rijp is, mag je het zelf plukken.

Leibomen

Soms bestaan de boomgaarden uit jonge leibomen. Daar mag niet geplukt worden.

Spoorwegovergang

Je stuit op deze spoorwegovergang. Een stoomtreintje, dat in het seizoen gaat van Goes naar Hoedekenskerke v.v.
      (Zie HIER de dienstregeling).
Vooral leuk voor kinderen, die zelf de kaartjes mogen knippen.
      De conducteur stapt uit bij een enkele overgang, waar een kruising is met een verkeersweg.
Hij gaat dan even het verkeer regelen.

Rails

Nu rijdt het treintje niet en kun je ook over de rails lopen als je daar zin in zou hebben.

Het pad


Het pad wordt nu wat moeilijker begaanbaar.

Ode

Dit bankje is een kunstwerk: ‘’Ode aan de Natuur’’.

En dan....

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 01 november 2018

Brede wateren, bos en rietmoeras

Achter mijn huis in het westen van het Zuid-Hollandse eiland Hoeksche Waard ligt een prachtig krekenstelsel, dat onder meer door activiteiten om nieuwe natuur te maken, met elkaar verbonden is. Je kunt voor een deel natuurlijke paden langs de oevers volgen.

Oever

Je kunt ook van de ene kreek naar de andere komen door het Zuid-Beijerlandse Bos.

Maar het grootste deel gaat over ontoegankelijke akkers en privéterreinen. Je kunt die op twee manieren verkennen:

-----Je wacht tot er weer eens ijs ligt en gaat schaatsen.
-----Je neemt de kano.

Vrijwel naast mijn huis begint de kanoroute Korendijk. Dat is een hele rare plek overigens. Er is nauwelijks parkeergelegenheid. En als dat gelukt is moet je met je kano de steile dijk af.  Als dat ook nog gelukt is, krijg je direct een obstakel, want je moet via een donkere schuif de weg onderdoor naar de Vissersvliet.

De route

Een beetje gekkenwerk allemaal.
Begin boven Zuid-Beijerland. Er is een parkeerplaats bij de Borrekeen.
      En dan volgt een werkelijk prachtige tocht. Over die Borrekeen, het Kleine Gat, de Vissersvliet en het Piershilse Gat. 
 
Borrekeen


Mooie brede wateren, rietmoerassen, kleine eilanden, weidevogels, rietvogels waaronder roerdompen, fazanten, reigers, zwanen, ganzen, roofvogels, een haas hier en daar en als je geluk hebt een ree.
      Je moet door sluizen, stuwen en schuiven.
Je ademt frisse lucht, komt niemand tegen en neemt met jezelf het leven door.

Kleine Gat

Rietmoeras
 


Vissersvliet

Piershilse Gat

Je kunt ook nog uitstapjes maken naar het Groote Gat, naar Nieuwendijk of naar Goudswaard. De aanwijzingen her en der zijn niet altijd makkelijk te vinden en niet zo goed te lezen.
      Vaar liever op eigen kompas.

De tocht stopt hier bij de Stougjesdijk in Piershil. Daar is een stuw.

Je kunt de stuw daar wel in, maar je stuit op dit obstakel.

Je hebt nu een kleine twintig kilometer afgelegd en hebt twee mogelijkheden.
-----Je gaat per kano terug  
-----Je laat je ophalen.

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 25 oktober 2018

Van Warns naar Mirns

In 1914 verscheen één van de beroemdste boeken van Jac. P. Thijsse, onze eigen godfather van natuur en milieu. Hij liep en fietste met zijn echtgenote langs de kust van de toenmalige Zuiderzee.
      Thijsse schreef hierover op zijn kenmerkende gezaghebbende toon in het Verkade-album ’Langs de Zuiderzee’ met tekeningen en prenten van Jan Voerman jr., W.R. Wenckebach en Edzard Koning.

In het voorbericht schrijft Thijsse ondermeer:
      ‘Ga nu de Zuiderzee zien, eer het te laat is. Want lang zal 't niet duren, of groene polders vervangen de kabbelende golfjes.

De Zuiderzee zou in 1932 door de komst van de afsluitdijk het IJsselmeer worden, er ontstond een nieuwe provincie Flevoland en er kwam een dijk van Lelystad naar Enkhuizen. Maar als je het album erbij haalt is veel herkenbaar en zijn dorpen, uitzichten en landschappen in dit deel van Friesland niet eens zo gek veel veranderd.

Deel 1 is een tocht van Stavoren naar Lemmer. Wij hebben dat 104 jaar later -deels-  nog eens over gedaan.
      Van het dorpje Warns, via de Rode Klif en Laaxum naar de Mirnser Klif.
     

Warns

Thijsse: ‘’Het uitzicht is hier heerlijk: naar ’t noorden eerst het lange dorp Warns dat ook op een heuvelruggetje ligt en met rood van daken en geel van graan aardig oprijst uit de groene vlakte. Daarachter blinkt de watervlakte van De Morra; naar ’t oosten ligt het mooie Gaasterland met al zijn bosschen en op den voorgrond het schilderachtig buurtje Laaxum''.

Haven

Rode Klif


Thijsse: ‘’Ondertusschen vergaten we niet, ook te zien naar de zee en het landschap. Heel gemakkelijk rolden we tegen de beroemde Roode Klif op, het hoogste punt van deze streeken en wel bekend als de Roos van Dekema. Het Roode Klif is noch een Klif noch rood, maar een groene heuvel, die naar de zeezijde zacht en naar de landzijde nog zachter glooit’’.

Monument


Bij het Klif is inmiddels een monument opgericht dat herinnert aan de Slag die hier plaatsvond op 26 september 1345, toen de Friezen een verpletterende overwinning boekten op de troepen van Graaf Willem IV van Holland en Henegouwen. Hierdoor konden de Friezen nog 150 jaar lang hun zelfstandigheid behouden.

Laaxum

Rudi van Dantzig

Het dorpje Laaxum (Fries: Laaksum) telt tegenwoordig elf huisjes en één boerderij.

In het huisje hiernaast verbleef een toen 11-jarige Rudi van Dantzig in de hongerwinter van de Tweede Wereldoorlog.
       Hij had er zijn eerste homoseksuele ervaringen en schreef er het boek Voor een verloren soldaat over.

Boerderij

Haven

Laaxum heeft de kleinste vissershaven van Europa.

Vlaggen

In laaxum hangen ze de vlag gewoon aan de waslijn.

Thijsse: ‘’Even voorbij Laaxum stap ik af om twee schetsjes te maken. De bocht en de zandbank krioelen beide van vogels, steltlopers van allerlei soort, groot en klein, die daar in den zomeravond bij honderden hun voedsel komen zoeken: klein kriel van pleviertjes, langbeenige grutto’s, tureluurs, kemphaantjes en ruiters, en groote, stille blauwe reigers”.

Mirnser Strand

Mirnser Klif

Thijsse: ‘’Bij Mirns gaan we landwaarts in en weldra is het wierigzilte Zuiderzeegeurtje vervangen door den heerlijken herfstgeur van eiken en berkjes’’.  

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 07 oktober 2018

Een Bourgondische Vesting

Dit is Hulst, een vestingstadje in Zeeuws-Vlaanderen. Vanaf de acht tot tien meter hoge en goed bewaarde middeleeuwse wallen kun je het allemaal perfect waarnemen. Het is beschermd stadsgezicht met 68 rijksmonumenten.
      Als je het wandelpad over de vesting volgt leg je drie en een halve kilometer af. Maar je kunt ook tussentijds stoppen en het stadje via één van de poorten binnengaan.

Gentse Poort

VIia de Gentse Poort kom je In De Gentsestraat, waar veel winkels in monumentale panden  gevestigd zijn.

Grote Markt  


Je komt op de Grote Markt waar de terrassen zijn. Overal heb je uitzicht op de grote Sint Willibrorduskerk.

Stadhuis


Meest karakteristieke bouwsel op de Markt is het stadhuis uit de zestiende eeuw.
      Vanaf de Markt sla je de Steenstraat in, waar opnieuw de nodige Rijksmonumenten zijn.

Binnenhaven


Hulst is niet alleen een vestingstad; het was tot eind achttiende eeuw ook een havenstad. Maar de haven verzandde.
      Sinds een paar jaar is er een soort binnenhaven gecreëerd: De Nieuwe Bierkaai.

Bolwerkspoort


Aan het eind van de Steenstraat is de Bolwerkspoort, ook wel de Dubbele Poort.

Vos Reynarde


Bij deze poort is een monument opgericht voor den Vos Reynaerde.
      Dit middeleeuwse dierenepos speelde zich in deze omgeving af.

Wallen

Je gaat weer de vesting op en hebt aangename uitzichten

Bagijne Poort


Je wandeling kan dan eindigen bij de Bagijne Poort. Je kunt ook nog even wat eten en drinken op de Markt. Horeca genoeg.
      Hulst afficheert zich graag als een Bourgondische plaats, de ‘’meest Vlaamse stad van Nederland’’.