Ronald van den Boogaard - Reportages (189)

Reportages (189)

Details: Categorie: Reportages (189); Gepubliceerd: 04 mei 2018

Een voormalig Durchgangslager

Soms denk ik zo langzamerhand alle belangwekkende Nederlandse cultuur-historische waarden wel te kennen.
      Maar vorige maand was ik op een tentoonstelling van Armando en herinnerde mij ineens dat zijn oorlogsmonument in het dorp Westerbork vorig jaar vernield werd.
      En tot mijn schrik moest ik toen erkennen nog nooit in Kamp Westerbork te zijn geweest.
Een omissie dus.
      Vorige week heb ik dat goedgemaakt. Ik ging naar het Herinneringsmuseum en naar het iets verderop gelegen kamp Westerbork.
Een nog altijd imponerende ervaring.

Kamp Westerbork werd op 1 juli 1942 door de Duitsers in bezit genomen.
      Het werd een zogeheten Polizeiliches Durchgangslager, vanwaar tussen 15 juli 1942 en 14 september 1944 ruim 107.000 Nederlandse Joden naar vernietigingskampen werden getransporteerd.
      Iedere dinsdag ging een trein. Ze gingen naar Auschwitz, naar Sobibor, Bergen Belsen, Theresienstadt en Mauthausen.
De mensen werden vaak direct na aankomst vermoord.

Herinneringsmonument

Dit herinneringsmonument staat in het museum.
Het is van steen en staal en gemaakt door Nina Baanders-Kessler.
Dat gebeurde met steun van het Auschwitz Comité .

Radiotelescopen

Vanaf het museum kun je via het Melkpad langs twaalf radiotelescopen lopen naar het voormalig kamp.
Ongeveer twee kilometer.

Slachtoffers

In Auschwitz werden meer dan 56.500 Nederlandse Joden vermoord, alsmede 200 Sinti en Roma. In Sobibor 34.295, in Bergen-Belsen meer dan 1700, in Theresienstadt ruim 175 en in Mauthausen 1749.

Naam & gezicht

Dit project heet ‘Een naam en een gezicht’.
Foto‘s, namen en verhalen van weggevoerde en vermoorde Joden zijn hier verzameld.

Strafkamp

Achter prikkeldraad en een gracht bevonden zich de strafbarakken.
Hier kwamen Joden terecht, die zich hadden onttrokken aan maatregelen van de bezetter. Met name opgepakte onderduikers.
Anne Frank zat hier in strafbarak 67.

Uitkijktoren

Alle barakken zijn verdwenen.
Hier en daar is een wand opgetrokken om een indruk te geven hoe het was.
En er is een uitkijktoren opgericht.

Kampcommandant

Het huis van voormalig kampcommandant Albert Gemmeker is wel bewaard gebleven
Het wordt gerestaureerd en is inmiddels een Rijksmonument.

Schoolkinderen

Kinderen komen er genoeg.
Ook zij zijn na afloop opvallend stil.

Details: Categorie: Reportages (189); Gepubliceerd: 11 maart 2018

Plassen, weides, bossen en binnendijken

Ik heb nog wel een aardige wandeling voor u. Langs en rond het Dijkwater op het Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland.

Het is 4.5 kilometer, maar je kunt er ook je eigen route van maken.
Je hebt wel goede waterdichte schoenen of laarzen nodig.
Je kunt eerst even naar de Gluurmuur gaan. Dan krijg je dit soort beelden.
Dan volg je de rode bolletjes, waar je ook de auto kunt neerzetten.
Na afloop kun je bijvoorbeeld naar het uiterst plezierige terras van restaurant Grevelingen, waar ze mosselen en garnalenkroketen hebben.

Het Dijkwater is het restant van zeegeul De Gouwe, die ooit een open verbinding was tussen de voormalige eilanden Schouwen en Duiveland.
Het is nog steeds zout water.
Na de ramp van 1953 werd het water afgesloten met een nieuwe dijk in de Grevelingen.

Het is een mooi gevarieerd stiltegebied met bos, weides, kreken en meren. Soms is het water tot tien meter diep.
Er zitten veel vogels en de plantengroei is uitbundig.
Dood hout wordt niet opgeruimd en dat trekt insecten aan, die weer uitnodigend zijn voor vogels.
Er zijn rietkragen en bloemrijk grasland.
Runderen van boeren uit de omgeving houden de begroeiing kort.

Nijlganzen

Binnendijk

Soms loop je over smalle paden, soms over de oude binnendijk.
Soms langs geknotte wilgen

Details: Categorie: Reportages (189); Gepubliceerd: 28 januari 2018

Een baken van rust & properheid

Het is een baken van rust en propere eenheid: Zuidland. Het ligt op het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten tussen de groeikernen Hellevoetsluis en Spijkenisse.
Een agrarisch dorp met mooie boerderijen, een Ring met een muziektent en veelal eenvoudige huizen, die vrijwel allemaal een Rijks- of Gemeentemonument zijn.

Muziektent

Pandjes

Hotel

Het is dus proper en rein aan de Ring. Veel panden zijn witgeverfd. Zo ook Hotel-Restaurant Blessing met acht kamers.
Een opvallend groot pand voor een dorp van iets meer dan 5.000 inwoners. Maar het strand is niet zo heel ver weg en in het seizoen wil het hier in het dorp nog wel eens druk zijn. Daarom is er nog veel meer horeca.

Dorpsstraat

Via de autovrije Dorpsstraat en de Breedstraat kom je bij de Kerkstraat met de opvallende Dorpskerk. De kerk werd in de eerste helft van de vijftiende eeuw gebouwd maar brandde in 1918 geheel af.
Na de herbouw verzakte de kerktoren. Het dorp kreeg zo zijn eigen scheve toren.
Die scheefstand wordt overigens scherp in de gaten gehouden door de gemeente.

Scheve toren

Slandse Viskraam

In het plaatselijk dialect wordt Zuidland Sland. De visboer vaart er wel bij

Sloppen

De Dorpsstraat en de Kerkstraat worden hier en daar verbonden door uiterst smalle sloppen.

Details: Categorie: Reportages (189); Gepubliceerd: 22 januari 2018

De Oude Dame & de Oeverlanden

Dit is de Oude Dame. Het meest karakteristieke object in het plaatsje Strijensas op de Hoeksche Waard, een Zuid-Hollands eiland onder Rotterdam.
Het is een ophaalbrug uit 1908 over een Sluizencomplex, dat het Hollandsch Diep verbindt met het binnenhaventje.
Vanaf de brug heb je mooi zicht op het dorp.

Oeverlanden

Even buiten het plaatsje liggen de Oeverlanden Hollandsch Diep. Nieuwe Deltanatuur met getijdengeulen, slikken, zandplaten, ruigtes, riet en stranden. Niet zo heel lang geleden was dit nog een landbouwgebied, maar het oorspronkelijk rivierenlandschap is hersteld.
Je kunt hier prachtige wandelingen maken, maar bij hoog water moet je wel heel goede laarzen hebben om -midden achter- de uitkijktoren te bereiken.

Moerdijk

Aan de overkant ligt het Industrieschap Moerdijk met de pijpen van Shell als enigszins surrealistische blikvanger.

Aalscholvers

Dood hout

Bij de laatste storm knakte hier een aantal bomen. Staatsbosbeheer laat het dode hout liggen waardoor er weer insecten en vogels komen.

Lichtopstand

Bij de buitenhaven is een nostalgische lichtopstand. Daarnaast ligt het veer Lucretia , dat van eind april tot eind september in twintig minuten naar het dorp Moerdijk gaat.
Als je de fiets meeneemt kun je terug met het pontje Willemstad-Numansdorp (30 minuten). Je maakt dan een prachtig rondje. Er is horeca genoeg en in Willemstad heeft restaurant Vista sinds kort een Michelinster.

Details: Categorie: Reportages (189); Gepubliceerd: 01 december 2017

Opmerkelijk buurtschap in de Hoeksche Waard

Cillaarshoek is een wat opmerkelijk buurtschap in de Hoeksche Waard, een Zuid-Hollands eiland onder Rotterdam.

Lintbebouwing van dijkhuizen en boerderijen aan de Keizersdijk tussen de dorpen Maasdam en Strijen.

De inwoners weten -althans volgens zo’n inwoner- precies waar de grenzen van het gehucht liggen.
Op borden wordt dit niet duidelijk.

Cillaarshoek valt namelijk onder twee gemeentes: Strijen en Binnenmaas.
Maar alleen het deel van Strijen wordt op borden vermeld.

Er wonen in totaal zo’n 400 inwoners.

Kern

De Keizersdijk (vernoemd naar Keizer Karel V) verbreedt zich in de kern van het buurtschap tot een klein soort Brink.
Er staan mooie bomen, enkele monumentale panden en een paar bouwsels met wat achterstallig onderhoud.
Ooit stond hier een lagere school.

Kerkje

De Hervormde Kerk is goed onderhouden.
Het is een Rijksmonument net als de ernaast gelegen Pastorie (onder)

Over de saamhorigheid onder de inwoners maakte Maatje van Eck een documentaire onder de titel:Als’t mot dan kom’t er'.
Die term sloeg op een initiatief van de bevolking in 1949 toen uit eigen middelen en op eigen kracht een kleuterschool werd gebouwd.
Het gebouw is er nog en ligt enigszins verscholen.