Details

Categorie: Reportages (188)

Gepubliceerd: 08 juli 2018

Van rommeltje naar mondain oord

Ik denk dat er weinig plaatsen in Nederland zijn, die de afgelopen twintig jaar zo’n metamorfose hebben doorgemaakt als Vlissingen. De stad veranderde van een rommelige, nogal onaantrekkelijke buitenplaats aan de Westerschelde tot een aangenaam oord aan zee.
      De binnenstad ging op de schop, maar het is vooral de zeelijn met zo’n zes kilometer boulevards, verbrede en opgehoogde stranden, flatgebouwen met appartementen en een ruim aanbod aan café’s en restaurants met plezierige terrassen, die de stad inmiddels zelfs een mondain karakter hebben bezorgd.   

Appartementen

Er zijn diverse hotels met zeezicht, maar je kunt er ook appartementen huren. 
      Dat is te overwegen als je tussen 7 en 17 september naar Film by the Sea gaat. Je kunt dan ook Jazz by the Sea meenemen.
Dat is van 12 tot en met 16 september. Vooral in Domburg, maar ook in Zoutelande en Oostkapelle.   

Bankjes

Als je even geen zin hebt om op een terras te zitten, zijn er genoeg bankjes om te staren naar activiteiten op het water.

Loodsen


De schepen komen vlakbij. Een aantal blijft in de Vlissingse haven maar de meeste schepen gaan door naar Antwerpen. Ze krijgen dan anno 2018 nog steeds een loods aan boord, die buitengaats via een laddertje omhoog klimt.
      En bij het restaurant van de Belgische Loodsensociëteit kun je zeer goed mosselen eten. Op zijn Vlaams, jawel, maar pas op dat ze geen room door het kookvocht gooien.

Wegdek


Ook het wegdek is aangepast en de boulevard werd éénrichtingsverkeer.  

Strand


Het strand werd opgehoogd. Vanaf het centrum tot aan Dishoek vond zandsuppletie plaats.

Graffiti


Op veel plekken was ongewenste graffiti. Maar her en der is ruimte gemaakt voor graffitikunstenaars.

Nollen

Het Nollenstrand met links het windorgel.

Details

Categorie: Reportages (188)

Gepubliceerd: 24 juni 2018

Contrasten in de kop van Zuid-Beveland

Het is druk in de diverse jachthavens van Wolphaartsdijk aan het Veerse Meer. Er zijn veel vaste ligplaatsen, maar er is natuurlijk ook ruimte voor passanten. De Oosterschelde is dichtbij.
      Aan de oever zijn bij die havens drie restaurants, een supermarkt en een watersportwinkel. Er zijn campings en vakantiewoningen.

Contrast


Die drukte vormt een schril contrast met de rust en sereniteit in het dorp, dat een klein stukje naar het zuiden in Zuid-Beveland ligt.
      Je krijgt niet de indruk dat het dorp en zijn meeste inwoners profijt weten te trekken van de drukte aan het meer.
Ik heb er een klein supermarktje annex bakkerij gezien en een fietsenmaker.     

Gemeentehuis


Het oude raadhuis. Wolphaartsdijk was tot 1970 een zelfstandige gemeente.
      Het was de gemeenteraad die in 1960 besloot, dat het toenmalige dorp Oostkerke de naam Wolphaartsdijk kreeg. Vernoemd naar het voormalige eiland met die naam.
      Wolphaartsdijk heeft nu iets meer dan 2.000 inwoners en maakt deel uit van de gemeente Goes.

Griffioen


Het oude raadhuis is nu Dorpshuis De Griffioen.
      Tevens een herberg, waar feesten en trouwpartijen gehouden kunnen worden.

Nicolauskerk


Het meest in het oog springende gebouw is de monumentale Nicolauskerk, die boven alles uittorent.
      Een mooie kerk van de protestantse gemeente. De eerste steen werd gelegd in 1862.

Pastorie

De voormalige pastorie is nu een gasterij annex B&B onder de naam d’Ouwe Pastorie.

Molen De Hoop


Een andere blikvanger is molen De Hoop uit 1808.
      Een mooie ranke stellingmolen.

Bankje


Zomaar een bankje in het centrum.
     We zien de Zeeuwse vlag en aan de achterzijde de tekst Samen Sterk.

Vissersboot


Ik heb in de havens één vissersboot gezien.

Kortgene

Voetveer

Aan de overkant van het Veerse Meer ligt op Noord-Beveland Kortgene. Daar profiteren ze meer van recreanten, zeilers en vakantiegangers.
      Het winkel- en horecabestand is veel groter.

Van 14 april tot 24 september gaat er een voet- en fietsveer tussen beide plaatsen.

Details

Categorie: Reportages (188)

Gepubliceerd: 17 juni 2018

Rondvarende reünies op de Maas

We zien hier mijn vriend en blogmedewerker Peter Flik en zijn echtgenote Edith van der Poel; meer bekend bij vrienden, kennissen en familieleden als P & E.  Zij wonen in een klein dorpje in het zuiden van Hongarije, maar waren naar Nederland gekomen om het één en ander te vieren.
      Zij waren 25 jaar getrouwd en Peter was eerder in de week tachtig jaar geworden. 
Het werd schuitje varen; theetje drinken op de Bergsche en Andelse Maas.

We vertrokken uit het prettige vestingplaatsje Heusden.  Het was druk aan boord en mede door het mooie weer was er een uitgelaten stemming.
      Er waren familieleden van P & E, die beide al andere huwelijken achter de rug hebben. Kinderen, kleinkinderen en inmiddels ook al een achterkleinkind.   
     Oud VPRO-collega’s van P, oude vriendinnen van E, een enkele ex. en Nederlandse kennissen die ook een huis in Hongarije hebben maakten er een vrolijk voortvarende reünie van. Na afloop was er nog thee met een kransje bij de burgemeester van Boxtel, die ook een huis heeft in hetzelfde Hongaarse dorp.

Veel oog voor de dorpjes langs de rivier was er niet.
      Maar iemand aan boord wist het.
We passeerden onder meer Aalburg, Veen, Aalst en Andel.

De kleine VPRO- Reünie

P, Klaas Vos en Geert Mak

Michal Citroen en Ton van der Graaf

Roya Javadi; Marten Minkema

Heleen Smit; Fieneke Diamand

Jan Haasbroek; Theo Uittenbogaard

Nanda Tulner; Dini Bangma en P.

E.

Heusden

Details

Categorie: Reportages (188)

Gepubliceerd: 11 juni 2018

Een katholieke enclave in Groningen

Er waren eens twee kloosters. Ze stonden vlak bij elkaar in een kleine gemeenschap op het Groningse platteland. Het klooster Sint Johannes Evangelista werd gebouwd in de twaalfde eeuw. Zijn bijnaam was het Oldenclooster. Ruwweg een eeuw later kwam daar het nonnnverblijf Nijenklooster bij. 
      Omdat de kloosters dicht bij elkaar stonden werd de plek tot Kloosterburen gedoopt. En nog steeds is dit dorp in het noordwesten van Groningen een katholieke enclave in een toch vooral protestantse provincie.

Clooster & klooster

Beide kloosters zijn al lang verdwenen. Maar er is op die plaats de boerderij Oldeclooster Hoeve met een goed onderhouden tuin.
Tuinen

De Rooms Katholieke gemeenschap liet in het begin van de vorige eeuw aan de Damsterweg een nieuw zusterhuis bouwen, dat bekend werd onder de naam Theresiagesticht. De zusters pakten van alles aan. Er werd voor zieken gezorgd, er was een kleuterschool, je kon er naailessen volgen en de nonnen deden aan wijkverpleging. Maar ook dit klooster hield op te bestaan. Het is nu een hotel, waar de oude sfeer nog niet geheel verdwenen is.

Kloosterhotel

Sint Willibrorduskerk
Kloosterburen is altijd behoorlijk katholiek gebleven. Er is bijvoorbeeld -hoge uitzondering in Groningen- een carnavalsvereniging. En de Willibrorduskerk torent hoog boven alles uit.

Centrum