Reportages (188)
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Verboden voor Katholieken
Dit trappetje ligt even buiten het dorpje Oud-Vossemeer op het Zeeuwse eiland Tholen.
Als je het opgaat, kom je bij het Schelde-Rijnkanaal, dat de grens vormt tussen de provincies Zeeland en Noord-Brabant.
Achter de trap heb je dit uitzicht. Geen Haven!
Midden achter tussen de bomen is een molenwiek zichtbaar. Dat is molen Assumburg, die in het landschap staat richting Nieuw-Vossemeer (West-Brabant).
Heel lang -van 1567 tot eind 1973 ging er een veer over De Eendracht, het verbindingswater tussen de beide plaatsen.
Hieronder dat veer zoals het er midden vorige eeuw uitzag. Molen Assumburg staat hier goed op.
Strenge Ambachtsheren
Het veer werd vrijwel de hele periode geëxploiteerd door de Ambachtsheren. Die waren behoorlijk streng en gelovig, want in 1628 werd bepaald dat er geen Katholieken meer mochten worden overgezet. En twee jaar later werd dat verbod uitgebreid met bedelaars en landlopers. Die kwamen natuurlijk allemaal uit Brabant.
De oude Haven
Oud-Vossenmeer had zijn eigen haventje. Daar kwam een eind aan, toen het Schelde-Rijnkanaal in 1973 werd geopend.
Om de huizen in de directe omgeving te beschermen tegen hoog water werd een dijk aangelegd.
Dijk
Brug
Er kwam een brug tussen Tholen en West-Brabant. Een deel van die brug is hier zichtbaar.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Van rommeltje naar mondain oord
Ik denk dat er weinig plaatsen in Nederland zijn, die de afgelopen twintig jaar zo’n metamorfose hebben doorgemaakt als Vlissingen. De stad veranderde van een rommelige, nogal onaantrekkelijke buitenplaats aan de Westerschelde tot een aangenaam oord aan zee.
De binnenstad ging op de schop, maar het is vooral de zeelijn met zo’n zes kilometer boulevards, verbrede en opgehoogde stranden, flatgebouwen met appartementen en een ruim aanbod aan café’s en restaurants met plezierige terrassen, die de stad inmiddels zelfs een mondain karakter hebben bezorgd.
Appartementen
Er zijn diverse hotels met zeezicht, maar je kunt er ook appartementen huren.
Dat is te overwegen als je tussen 7 en 17 september naar Film by the Sea gaat. Je kunt dan ook Jazz by the Sea meenemen.
Dat is van 12 tot en met 16 september. Vooral in Domburg, maar ook in Zoutelande en Oostkapelle.
Bankjes
Als je even geen zin hebt om op een terras te zitten, zijn er genoeg bankjes om te staren naar activiteiten op het water.
Loodsen
De schepen komen vlakbij. Een aantal blijft in de Vlissingse haven maar de meeste schepen gaan door naar Antwerpen. Ze krijgen dan anno 2018 nog steeds een loods aan boord, die buitengaats via een laddertje omhoog klimt.
En bij het restaurant van de Belgische Loodsensociëteit kun je zeer goed mosselen eten. Op zijn Vlaams, jawel, maar pas op dat ze geen room door het kookvocht gooien.
Wegdek
Ook het wegdek is aangepast en de boulevard werd éénrichtingsverkeer.
Strand
Het strand werd opgehoogd. Vanaf het centrum tot aan Dishoek vond zandsuppletie plaats.
Graffiti
Op veel plekken was ongewenste graffiti. Maar her en der is ruimte gemaakt voor graffitikunstenaars.
Nollen
Het Nollenstrand met links het windorgel.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Contrasten in de kop van Zuid-Beveland
Het is druk in de diverse jachthavens van Wolphaartsdijk aan het Veerse Meer. Er zijn veel vaste ligplaatsen, maar er is natuurlijk ook ruimte voor passanten. De Oosterschelde is dichtbij.
Aan de oever zijn bij die havens drie restaurants, een supermarkt en een watersportwinkel. Er zijn campings en vakantiewoningen.
Contrast
Die drukte vormt een schril contrast met de rust en sereniteit in het dorp, dat een klein stukje naar het zuiden in Zuid-Beveland ligt.
Je krijgt niet de indruk dat het dorp en zijn meeste inwoners profijt weten te trekken van de drukte aan het meer.
Ik heb er een klein supermarktje annex bakkerij gezien en een fietsenmaker.
Gemeentehuis
Het oude raadhuis. Wolphaartsdijk was tot 1970 een zelfstandige gemeente.
Het was de gemeenteraad die in 1960 besloot, dat het toenmalige dorp Oostkerke de naam Wolphaartsdijk kreeg. Vernoemd naar het voormalige eiland met die naam.
Wolphaartsdijk heeft nu iets meer dan 2.000 inwoners en maakt deel uit van de gemeente Goes.
Griffioen
Het oude raadhuis is nu Dorpshuis De Griffioen.
Tevens een herberg, waar feesten en trouwpartijen gehouden kunnen worden.
Nicolauskerk
Het meest in het oog springende gebouw is de monumentale Nicolauskerk, die boven alles uittorent.
Een mooie kerk van de protestantse gemeente. De eerste steen werd gelegd in 1862.
Pastorie
De voormalige pastorie is nu een gasterij annex B&B onder de naam d’Ouwe Pastorie.
Molen De Hoop
Een andere blikvanger is molen De Hoop uit 1808.
Een mooie ranke stellingmolen.
Bankje
Zomaar een bankje in het centrum.
We zien de Zeeuwse vlag en aan de achterzijde de tekst Samen Sterk.
Vissersboot
Ik heb in de havens één vissersboot gezien.
Kortgene
Voetveer
Aan de overkant van het Veerse Meer ligt op Noord-Beveland Kortgene. Daar profiteren ze meer van recreanten, zeilers en vakantiegangers.
Het winkel- en horecabestand is veel groter.
Van 14 april tot 24 september gaat er een voet- en fietsveer tussen beide plaatsen.
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Rondvarende reünies op de Maas
We zien hier mijn vriend en blogmedewerker Peter Flik en zijn echtgenote Edith van der Poel; meer bekend bij vrienden, kennissen en familieleden als P & E. Zij wonen in een klein dorpje in het zuiden van Hongarije, maar waren naar Nederland gekomen om het één en ander te vieren.
Zij waren 25 jaar getrouwd en Peter was eerder in de week tachtig jaar geworden.
Het werd schuitje varen; theetje drinken op de Bergsche en Andelse Maas.
We vertrokken uit het prettige vestingplaatsje Heusden. Het was druk aan boord en mede door het mooie weer was er een uitgelaten stemming.
Er waren familieleden van P & E, die beide al andere huwelijken achter de rug hebben. Kinderen, kleinkinderen en inmiddels ook al een achterkleinkind.
Oud VPRO-collega’s van P, oude vriendinnen van E, een enkele ex. en Nederlandse kennissen die ook een huis in Hongarije hebben maakten er een vrolijk voortvarende reünie van. Na afloop was er nog thee met een kransje bij de burgemeester van Boxtel, die ook een huis heeft in hetzelfde Hongaarse dorp.
Veel oog voor de dorpjes langs de rivier was er niet.
Maar iemand aan boord wist het.
We passeerden onder meer Aalburg, Veen, Aalst en Andel.
De kleine VPRO- Reünie
P, Klaas Vos en Geert Mak
Michal Citroen en Ton van der Graaf
Roya Javadi; Marten Minkema
Heleen Smit; Fieneke Diamand
Jan Haasbroek; Theo Uittenbogaard
Nanda Tulner; Dini Bangma en P.
E.
Heusden
- Details
- Categorie: Reportages (188)
Een katholieke enclave in Groningen
Er waren eens twee kloosters. Ze stonden vlak bij elkaar in een kleine gemeenschap op het Groningse platteland. Het klooster Sint Johannes Evangelista werd gebouwd in de twaalfde eeuw. Zijn bijnaam was het Oldenclooster. Ruwweg een eeuw later kwam daar het nonnnverblijf Nijenklooster bij.
Omdat de kloosters dicht bij elkaar stonden werd de plek tot Kloosterburen gedoopt. En nog steeds is dit dorp in het noordwesten van Groningen een katholieke enclave in een toch vooral protestantse provincie.
Clooster & klooster
Beide kloosters zijn al lang verdwenen. Maar er is op die plaats de boerderij Oldeclooster Hoeve met een goed onderhouden tuin.
Tuinen


De Rooms Katholieke gemeenschap liet in het begin van de vorige eeuw aan de Damsterweg een nieuw zusterhuis bouwen, dat bekend werd onder de naam Theresiagesticht. De zusters pakten van alles aan. Er werd voor zieken gezorgd, er was een kleuterschool, je kon er naailessen volgen en de nonnen deden aan wijkverpleging. Maar ook dit klooster hield op te bestaan. Het is nu een hotel, waar de oude sfeer nog niet geheel verdwenen is.
Kloosterhotel

Sint Willibrorduskerk
Kloosterburen is altijd behoorlijk katholiek gebleven. Er is bijvoorbeeld -hoge uitzondering in Groningen- een carnavalsvereniging. En de Willibrorduskerk torent hoog boven alles uit.
Centrum
Subcategorieën
Reportages Aantal artikelen: 63
Pagina 11 van 27