De Antwerpseweg bij Roosendaal

Ik reed op de Antwerpseweg van Roosendaal naar de grens bij Nispen/Essen (België) en voelde mij onrustig worden. Er was iets met die weg. 
      Ik wist het zeker.
Maar wat?

Ik woonde van 1968 tot 1972 in Roosendaal. Redelijk dicht bij die weg. Althans bij die plek, want de weg was er toen nog niet. Pas later –in 1991- werd die weg geopend. Een vierbaans autoweg met gelijkvloerse kruisingen.
      En toen ik dat bedacht wist ik het. De Antwerpseweg was geen vier banen breed meer, maar twee banen.

Vangrails
    

Hier en daar waren aan de kant loze vangrails te zien, die voorheen in het midden van de weg lagen. Er lagen grasbanen waar rijbanen waren. Curieus. De weg was gedowngraded.
      Waarom investeer je in een vierbaansweg en investeer je opnieuw om er weer twee banen van te maken?
Daar moest een bijzondere reden voor zijn.

Grasbanen
  

Die bijzondere reden bleek een Roosendaler te zijn. Piet Langen. Hij woont dicht op de weg en begon in 1991 procedures. Er werd ondanks een snelheidslimiet van 100 km per uur volgens hem veel te hard gereden. Daarom was de weg onveilig.
      Bovendien was de weg te lawaaiig. De toegestane decibellen zouden overschreden worden.  
Aanvankelijk kreeg Piet Langen geen poot aan de grond. Volgens de gemeente was er eigenlijk niets aan de hand. En ook bij raadsleden vond hij geen gehoor. Maar meneer Langen hield vol en nam contact op met de provincie, omdat het om een provinciale autoweg (N262) ging. Opnieuw schreef hij bezwaarschriften en benaderde hij politici. Aanvankelijk ook zonder resultaat.
      Maar hij zette door. En warempel; in 2004 boekte hij zijn eerste succes. De provincie besloot om een snelheidsbeperking in te voeren. Op de rijbaan van Nispen naar Roosendaal mocht voortaan niet harder dan 70 km. worden gereden, maar aan de andere kant van Roosendaal naar Nispen mocht men gewoon 100 km. blijven rijden.
      Een halfslachtige en merkwaardige oplossing, vond Piet Langen. Hij ging door en bleef de provincie bestoken.
En jawel na twintig jaar kreeg hij gelijk. Besloten werd om de rijbanen te halveren. Daarnaast kwamen rotondes op de plaats waar gelijkvloerse kruisingen waren en het lawaaiige betonnen wegdek werd vervangen door asfalt.  Bovendien geldt op de hele weg een snelheidsbeperking van 70 km. Het werd in 2012 allemaal  uitgevoerd.