Consumentengenetica van een broodbabs
Zeeafvalbak
Op steeds meer plaatsen aan onze kust verschijnen houten bakken, waarin de strandrecreant aangespoelde rotzooi kan dumpen.
Het is een initiatief van musicus Matthijs Lievaart.
Een tijdje geleden deponeerde hij op het strand van Kwade Hoek op Goeree-Overflakkee afval, dat hij gevonden had.
Hij timmerde er met juthout een bordje bij met het opschrift:
‘Doe Mee, Verlos de Zee!’.
Mensen vonden dat wel een leuk initiatief en de berg afval werd steeds groter.
Boswachters van Natuurmonumenten plaatsten toen een kist; een zogeheten zeeafvalbak.
Het initiatief kreeg bijval en inmiddels staan er bijvoorbeeld ook al bakken in Ouddorp, Vlissingen, Ter Heijde, Zandvoort en op Texel.
Deze bak staat op het Oosterduinpad in Ouddorp. We zien hier mijn kleinzoontjes Camiel (8; links) en Luc (11).
Sushitonijn
Tallina van den Hoed is in de rubriek De Volkskeuken van de Volkskrant opvolgster van Sylvia Witteman. In één van die stukjes citeert zij de volgende humoristische spraakverwarring:
‘Sushitonijn’, zegt het meisje achter de balie.
Nee, ik bedoel wat voor soort tonijn’…
‘Sushitonijn, echt waar’.
‘Ja, maar is het blauwvin of geelvin of skipjack…?’
‘Oh, dat weet ik niet hoor. Ik zal het even navragen’
‘Sushitonijn’, klinkt het antwoord vanuit de koelcel.
‘Heeft u ook MSC-tonijn?’
‘Nee, we hebben alleen maar sushitonijn’.
Tallina krijgt ‘t overigens op Internet nogal voor haar kiezen. Vooral van zeikerdjes, die het baantje zelf wilden hebben.
Naijver is er op alle fronten en in alle gezindten.
Maar ja:
Zij gaat kamperen en stopt tussen de middag haar ''kindjes'' in bed om ergens anders even de liefde te consumeren.
(Variaties: Consommeren, consummeren)
Dat zouden al die jaloerse thuiskoks ook wel willen.
Consumentengenetica
Lone Frank is een Deense neurobiologe, die actief is als wetenschapsjournalist.
Zij schreef een opmerkelijk boek: Mijn supergenen.
Ondermeer naar aanleiding van het gegeven dat er in Denemarken bijvoorbeeld per jaar 5.000 vaderschapstests worden uitgevoerd.
Zij noemt dat consumentengenetica. :‘Een jonge bedrijfstak met een grote markt’.
Mevrouw Frank deed zelf mee aan een onderzoeksproject waarbij ondermeer de kansen op het krijgen van leukemie en borstkanker werden berekend.
Broodbabs
Een babs is een ''buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand''.
Als je gaat trouwen krijg je een babs toegewezen, maar je kan er ook één inhuren.
Zo iemand heet een broodbabs.
J. Westerhof Palmbergen uit Loppersum is zo'n babs.
Zij -of hij- schrijft dat in de Volkskrant in reactie op een artikel dat huwelijken, die worden afgesloten in gemeentehuizen saai en onpersoonlijk zouden zijn.
Volgens de babs doet dit geen recht aan de trouwambtenaren, want die doen eigenlijk altijd hun best om er iets moois van te maken.
Ik hoop dat J. Westerhof Palmbergen een vrouw is, want een mannelijke babs; nee dat klinkt niet!
Nadenkstoel
In de leuke Volkskrantrubriek "Dit ben ik" komt de zevenjarige Nouhaila Sokhal aan het woord. De juf is wel eens boos op haar en dan moet ze plaatsnemen op de zogeheten nadenkstoel. Bijvoorbeeld als ze iemand heeft geslagen die haar gepest heeft.
Volgens mij meer een reden om haar te prijzen.
In mijn tijd werd je de klas uitgestuurd en moest je op de gang maar even gaan nadenken.
Andere leerkrachten zagen er heil in om een kind in de hoek te zetten.
Terugwegeffect
Psycholoog Niels van de Ven van de Universiteit van Tilburg heeft na onderzoek iets aangetoond wat u en ik al lang wisten: mensen beleven de terugweg korter dan de heenweg.
Maar dit komt niet, omdat de mensen op de terugweg punten herkennen.
Het gaat vooral om het gevoel bij de heenweg. Die wordt vaak te kort ingeschat, waardoor de duur tegenvalt.
Daarna valt de duur van de terugweg dus mee.
Als mensen een route goed kennen gaat dit natuurlijk allemaal niet meer op.
Dan treedt het leereffect op.