Egggate
Er zat fipronil in eieren en dat werd een nieuwshype. We spraken over gifeieren, de eierkwestie en het eierschandaal.
Er bleek een Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) te bestaan, die zich vooral onderscheidde door schutterende woordvoerders. Ze hadden het spul in stallen gevonden, maar hadden niet bedacht dat het dan ook wel eens in de kippen of de eieren kon zitten.
En toen was er ineens een woord voor eierschandaal: Egggate (EGGG).
Er zijn de laatste tientallen jaren veel ‘’gates’’ geweest. Vooral dankzij gemakzuchtige journalistiek. Veel kwesties waar meer dan een luchtje aan zat, kregen het achtervoegsel gate.
Maar na Watergate is iedere andere gate een losersgate. Zo’n mooie gate als Watergate krijgen we namelijk nooit meer. Net zomin als ‘’een tweede Cruijff’’ of ‘’een nieuwe Cruijff’’ een echte Cruijff zou kunnen worden.
Maar nu is er Egggate (EGGG). Ik heb gezocht maar geen enkel ander woord kunnen vinden met drie ggg’s achter elkaar.
Alleen daarom al moet dit Engelse woord door onze dikke Van Dale erkend en geijkt worden.
Strooifiets
Een andere vakantiehype in dit land was de leenfiets ook wel deelfiets. Zo’n fiets in de stad die je via een app kunt activeren. Meestal voor vijftig cent per half uur. Zo’n fiets in de stad, die je ergens weer in een rekje terugzet als je uitgefietst bent.
In Amsterdam is het inmiddels in een aantal wijken verboden, want het geeft gedoe. Bovendien worden er vaak oude fietsen gebruikt, die inmiddels de naam weesfiets hebben gekregen.
Maar het mooiste woord kwam van meneer Marco te Brömmelstroet, hoofddocent stedelijke planning aan de Universiteit van Amsterdam.
Hij moet hebben gedacht aan strooigoed of strooibiljetten en introduceerde het woord strooifiets.
Gigafietsflat
Amsterdam had al zijn Fietsflat (grote fietsenstalling), maar nu is in Utrecht bij het Centraal Station het eerste deel van een gigantische fietsenstalling geopend. (Ruimte voor 6.000 fietsen verdeeld over drie etages).
Volgend jaar zal deze gigafietsflat ruimte bieden aan 12.500 fietsen en daarmee de grootste van de wereld zijn.
Tripthee
In Brazilië bestaat het al eeuwen: Ayahuasca, een hallucinogene thee die wordt gemaakt van diverse plantenextracten uit het Amazonegebied.
Maar tegenwoordig kun je in Nederland ook een theeceremonie bijwonen, waarbij dit middel gebruikt wordt. Je schijnt er niet alleen high van te worden, maar het reinigt volgens sommige gebruikers ook de ziel.
In een groot artikel in de Volkskrant wordt grept over tripthee.
Landschapspijn
Caspar Janssen loopt een jaar lang door heel Nederland en doet daar dagelijks verslag van in de Volkskrant. Caspar schrijft wat hij ziet en ook wat hij niet ziet omdat het er niet meer is.
Uiteraard ontmoet hij mensen op zijn tocht. Zo was daar in Friesland de kennismaking met Theunis Piersma, uitvinder van het woord landschapspijn.
Het woord werd ondermeer opgepikt door de Leeuwarder Courant, die een discussie startte over dit onderwerp. Over toenemende mechanisatie in de landbouw, over het verdwijnen van diverse soorten vogels als grutto’s, scholeksters en kieviten, over betongras en turbokoeien. En daarna verscheen een boekje onder de titel Landschapspijn van Jantien de Boer.
Toeslagenkermis
Er zijn in Nederland diverse mogelijkheden om een tegemoetkoming te ontvangen als je niet genoeg inkomsten hebt.
Huurtoeslag, zorgtoeslag, kinderopvang, kindgebonden budget.
Op zich lijkt mij dat een belangrijke verworvenheid, maar bij de Belastingdienst is men er niet zo blij mee. Er zijn daar zelfs mensen, die pleiten voor het afschaffen van al die toeslagen.
Er zou teveel misbruik van worden gemaakt en daardoor zou dit systeem verworden zijn tot een soort toeslagenkermis.
Zij-instromer
Bertine van Brakel stond ooit ingeschreven als man (m), maar na ‘’een odyssee van bijna een halve eeuw’’ werd zij een vrouw (v).
Dat schrijft zij in een ingezonden brief in de Volkskrant. Ze is altijd blij als ze wordt aangesproken met mevrouw.
Maar nu is daar de roep om genderneutraal taalgebruik.
Ze is daar niet zo blij mee en stelt voor om haar dan maar voor de burgerlijke stand tot zij-instromer te maken.
Wegloopcompensatie
AkzoNobel dreigde te worden overgenomen door het Amerikaanse bedrijf PPG Industries, dat een zogeheten break-up fee bood van 600 miljoen Euro.
In het Nederlands werd dit in de financiële wereld bekende begrip vertaald met wegloopcompensatie.
AkzoNobel vond die 600 miljoen veel te weinig en eiste een wegloopcompensatie van twee miljard Euro.
Toen liep PPG Industries op zijn beurt weg.