Verhullend taalgebruik

Ik denk dat het zo’n 25 jaar geleden begonnen is met het woord ontwikkelingshulp.Dat was een beladen begrip geworden. We moesten spreken over ontwikkelingssamenwerking en onderontwikkelde landen werden ontwikkelingslanden.
      We gingen het nog doen ook, terwijl wij wisten dat er geen sprake was van samenwerking en dat de hulp gewoon ging naar arme landen. De samenwerking bestond er uit, dat het Nederlands bedrijfsleven er vaak van profiteerde.

Dit is dus verhullend en verzachtend taalgebruik.
      Ik noem dat: woordverzachting.
Het barst ervan in onze taal.

Dom: Minder begaafd

Gevangenis: Penitentiaire inrichting

Joden: Joodse mensen

Turken: Turkse mensen

Vee afmaken: Ruimen

Gekkenhuis: Psychiatrische inrichting

Mollig: Volslank

TBR: TBS

Doof: Gehoorgestoord

Uitkeringstrekker: Uitkeringsgerechtigde

Zelfmoord: Suïcide
Suïcide: Auto-euthanasie

Verrommeling van het landschap: Ecologische hoofdstructuur

Meid: Werkster
Werkster: Interieurverzorgster

Cipier: Penitentiair beambte

Werkloos: Inactief

Massamoord: Genocide
Genocide: Etnische zuivering

Vuilnisman: Milieuwerker

Ouden van Dagen: Bejaarden
Bejaarden: Senioren

Gevangenis voor asielzoekers: Hospitium

Industrieterrein: Bedrijvenpark

Dwergen: Lilliputters
Lilliputters: Kleine mensen

Lappen: Samen

Zigeuners: Roma

Eskimo’s: Innuit

Analfabeten: Laaggeletterden

Blinden: Visueel gehandicapten

Zwakzinnigen: Verstandelijk gehandicapten

Inbraak: Ongewenst bezoek

Pornonet: Adult kanaal

Muziek op Radio 1: Adult contemporary music

Doodgaan: Verscheiden

Dik: Zwaarlijvigheid
Zwaarlijvigheid: Obesitas

Eufemisme: Woordverzachting