Bury My Heart at Wounded Knee

In 1970 verscheen in de USA een opmerkelijk boek: Bury My Heart at Wounded Knee van Dee Brown. In dit boek aandacht voor het bloedbad in 1890 bij het dorp Wounded Knee ten oosten van het Pine Ridge Indian Reservaat in South Dakota.
      De indianen waren het reservaat ontvlucht maar werden ontdekt door het Amerikaanse leger ((Een Cavalerieregiment). Er ontstonden schermutselingen waarbij meer dan 200 Indianen werden vermoord. Er sneuvelden ook 25 militairen.

In 1973 was er in de VS niet alleen toenemende kritiek op de Vietnam-Oorlog, maar er was ook een opleving van Indianenactivisme. Honderden leden van de American Indian Movement bezetten Wounded Knee en riepen een Vrijstaat uit. Opnieuw werd het Amerikaanse leger erop afgestuurd.
      Na 73 dagen werd de bezetting gebroken. Er vielen geen doden, maar 1200 mensen werden gearresteerd.

In die tijd ook schreef de Amerikaanse historicus Theodore Roszak zijn beroemde boek The making of a counter culture, in het Nederlands vertaald als Opkomst van een tegencultuur.

Dit alles was voor de geëngageerde Sonja Prins reden om dit gedicht te schrijven:

Kanttekening bij Roszak, notitie 29

my heart is buried
at wounded knee

kan n nakomeling
van de intelligentsia
van t witte ras
van het witgekalkte
witte soldatenras
in de honingraat klimmen
van anti-kolonialistiese
vrijheidsstrijd.

mijn hart en lever
spreken mee
on-wit

mijn ogen en mijn longen
ademen de verfijnde neerslag
van nederlagen

ik geloof wel dat ik zelf
ben begraven
at wounded knee

(Uit Notities 1973; Sonja Prins)

Luister HIER naar REDBONE met We were all wounded at Wounded Knee

Klik HIER voor alle ZoekPoëzie