Een couppoging in het Paradijs

 (Door Rolf Weijburg)

De toegenomen repressie in de Seychellen kon worden verklaard uit de niet geheel onterechte angst voor een staatsgreep. Het nieuwe socialistische regime van France-Albert René had zich, sinds het in 1977 zelf door een coup aan de macht was gekomen, al diverse malen geconfronteerd gezien met overigens telkens in de kiem gesmoorde countercouppogingen.
      Toen echter op 25 november 1981 de coupdreiging harde werkelijkheid werd, was het regime dusdanig verbouwereerd dat het er zelfs een boek over publiceerde.

Een gecharterde Fokker van Royal Swazi Air landde die dag vlak voor zonsondergang op het internationale vliegveld van Mahé. Aan boord zaten  43 rugbyers op vakantie. Ze waren allen lid van een weldadigheidsorganisatie annex bierliefhebbersclub die zich de Ancient Order of Froth Blowers (AOFB) noemde en droegen grote tassen vol speelgoed met zich mee dat ze in weeshuizen wilden uitdelen.
      De doorgang door de douane verliep zonder problemen, totdat, toen er nog slechts twee rugbyers stonden te wachten, een douanier besloot om eens wat verder in de meegesleepte tassen te kijken. In een dubbele bodem onder al het speelgoed vond hij tot zijn schrik een AK-47 machinegeweer. In paniek sloeg hij groot alarm, waarop de huurlingen, want dat waren de rugbyers, hun tassen openden en hun Kalasjnikovs begonnen leeg te schieten. Een vuurgevecht dat bijna zes uur duurde volgde.
      Het nabijgelegen militaire kamp Pointe Larue werd aangevallen maar de aanval werd afgeslagen. Het leger omsingelde het vliegveld, pantservoertuigen verschenen op de landingsbaan, de gecharterde Fokker werd onklaar geschoten. President René kondigde de noodtoestand af. De huurlingen namen ruim zeventig mensen in gijzeling, een militair en een huurling stierven, enkele gijzelaars, maar ook enkele huurlingen raakten gewond.

Kaping

Terwijl de gevechten aan de gang waren, meldde een Boeing 707 van Air India dat op weg was van Harare naar Bombay zich voor een geplande tussenlanding om brandstof te tanken. De huurlingen die zojuist de controletoren hadden bezet, gaven het toestel toestemming om te landen. Het raakte net een vrachtwagen die de militairen op de landingsbaan hadden geparkeerd, maar kwam veilig tot stilstand.
      Het vliegtuig werd gekaapt en de huurlingen dwongen de piloot naar Durban in Zuid Afrika te vliegen. Zes huurlingen, allen behorend tot een aparte groep die afzonderlijk in de dagen daarvoor naar de Seychellen was afgereisd, bleven achter en werden gearresteerd.
      De 43 huurlingen in het Air India vliegtuig werden in Durban direct na de landing opgepakt, maar een week later werd iedereen in vrijheid gesteld.
In feite waren de meeste huurlingen leden van Zuid Afrikaanse elitetroepen aangevuld met een enkele Brit en wat oud-strijders uit voormalig Rhodesië.

Mike Hoare

De coup werd geleid door Mike Hoare, alias Mad Mike, een beruchte huurling die zijn sporen had verdiend tijdens de Katanga oorlog. Opdrachtgever was de Zuid Afrikaanse Geheime Dienst, die op instigatie van invloedrijke aanhangers van de verbannen eerste president van de Seychellen James Mancham, de Seychelse vleierij met het socialisme door een coup probeerde te beëindigen.
      Na hoogoplopend internationaal protest werd de groep weer opgepakt en uiteindelijk veroordeeld. Mike Hoare kreeg tien jaar cel die hij ook daadwerkelijk uitzat, alle anderen werden na drie maanden stilletjes vrijgelaten. In de Seychellen lagen de straffen hoger: vier van de huurlingen kregen de doodstraf, één twintig en één tien jaar gevangenis.
      Uiteindelijk verleende President René mede door bemiddeling van Bisschop Desmond Tutu, iedereen, de ter dood veroordeelden incluis, na twee en een half jaar gratie en werden de mannen vrijgelaten.

DOCUMENTS

CONFISCATED MATERIAL

CONFISCATED WEAPONS

VICTIMS OF THE AGRESSION

INTERNATIONAL SOLIDARITY

Ik vond het boek “White Paper on Aggression of November 25th 1981 against the Republic of Seychelles” in 1986 in Victoria’s enige boekwinkel. Er lag nog een flinke stapel op de onderste plank van een stoffige kast die verder was gevuld met kinderboeken en tijdschriften.
      Het is een fascinerend document, maar slecht en inderhaast uitgegeven met grijzige foto’s en vage kopieën van immigratieformulieren en relevante paspoortpagina’s van alle betrokken. Hier en daar  is een pagina op z’n kop afgedrukt. Het boek werd nog maar nauwelijks verkocht.
      Het zou zomaar kunnen dat de boeken die Mike Hoare - die inmiddels 98 is en in Zuid Frankrijk woont - en partner in crime Aubrey Brooks - één van de ter dood veroordeelden -  schreven over de couppoging, beter hebben verkocht.

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

 Klik HIER voor alle afleveringen