Dolen in chaos

(Door Rolf Weijburg)
We huurden een auto die bij het hotel in Holetown zou worden afgeleverd. Service van de zaak. De auto kwam de parkeerplaats opgereden.
      De car-rental agent parkeerde de wagen en stapte uit. Hij had zijn secretaresse meegenomen die een attachékoffertje kon ophouden als ware het een tafeltje zodat we er handig de contracten op konden tekenen.
      Daarna werd me vriendelijk verzocht om het stel wel weer naar het kantoor terug te rijden zodat ze geen taxi hoefden te nemen of lopend hoefden terug te gaan.

Dichtbevolkt

Maar toen konden we dan toch op weg.
      Met ongeveer 300 000 inwoners op een oppervlakte van 430 km² is Barbados, het op 12 na kleinste land ter wereld, één van de dichtstbevolkte eilanden ter wereld. Als je op de kaart kijkt, zie je dan ook buiten de grote agglomeratie langs de zuid-  en de zuidwestkust, een enorme hoeveelheid gehuchten en dorpen verspreid over het hele binnenland. Alleen langs de ruige Atlantische oostkust is het wat rustiger.
      Al die dorpen moeten natuurlijk met elkaar verbonden zijn en daarom ligt Barbados helemaal vol met wegen. Kijk eens op deze kaart:

Wirwar

Het is één grote wirwar. De kaartenmaker heeft dan wel een aantal wegen door middel van kleurtjes aan elkaar geregen om zo de schijn te wekken dat er doorgaande wegen zijn, maar die zijn er niet echt. In de praktijk zijn die gekleurde wegen niet anders, niet breder en niet beter dan alle andere wegen.
      Als je dan bedenkt dat er ook nog eens nergens richtingaanwijzers zijn, is het duidelijk dat het vinden van de juiste weg een flinke uitdaging is. Verdwalen is een algemeen verschijnsel op Barbados, uiteraard meer onder bezoekers dan onder bewoners.
      De vele keren dat we aan iemand de weg moesten vragen werden we dan ook steevast begroet met een fikse schaterlach en een opmerking in trant van “Lost, aren’t you? Hahaha, welcome to Barbados”.  

Geloof

We meanderden naar het noorden. Het was zondag en het religieuze leven was in volle gang. Uit al die kerken en kerkjes kwam gezang.

Klokken klonken. Mensen waren op hun paasbest. Het, hoofdzakelijk christelijk, geloof heeft Barbados in een benauwende greep.

Speights

We reden langs Speightstown een stad aan de noordwest kust, waar alleen de ijscoman nog aan het werk was.

Vergezichten

Vanaf de vlakke westkust was het land in noordoostelijke richting langzaam gaan stijgen. We slingerden de heuvels in en werden getrakteerd op prachtige vergezichten over de oostelijke kust.

Contrast

Het contrast met de west- en zuidkust van het eiland kon haast niet groter. Niks zachtjes wiegend  turquoise water aan witte stranden die waren vervuild met door hotels geplaatste aaneengeschakelde rijen strandstoelen. Geen dobberende of pootjebadende toeristen hier.

Nee, hier bulderden de Atlantische golven heftig op het eiland en blies de wind een zoute mist over de ruige stranden. Als je hier wilde zwemmen moest je dat echt wel kunnen. Hotels waren er nauwelijks.

Gullies

Het eiland wordt in het noorden en westen doorsneden door diepe gullies, een soort groeven in het landschap tot wel 20 meter diep. Restanten van ondergrondse rivieren waarvan de “daken” langgeleden waren ingestort. Wel 250 kilometer gully ligt er op Barbados.

Eilandflora

Doordat de wind er nauwelijks invloed heeft, en de diepe smalle groeven oninteressant waren voor de suikerriet verbouw, kon in deze gullies veel van de oorspronkelijke eilandflora overleven. Vegetatieschuilplaatsen eigenlijk, waar een vochtig microklimaat voor een verrassend dichte junglevegetatie zorgt.
      Hoewel de gullies slechts 5% van het eilandoppervlak beslaan, vind je er één derde van alle flora op het eiland. Een aantal van die gullies zijn Nationale Parken waar je over goed onderhouden paden aangenaam kunt wandelen.

Meerkatten

In deze gullies, maar ook in veel bewoonde gebieden kom je regelmatig apen tegen: de geelgroene meerkat. Deze apen komen oorspronkelijk uit West Afrika en zijn zo’n 350 jaar geleden met slavenschepen meegekomen naar onder andere Barbados.

Onderzoek
Buiten de natuurgebieden plunderen de beesten vaak landbouwgewassen. Ze worden daarom als een plaag gezien op het eiland. Ik geloof dat afschieten niet mag, maar je kon wel proberen om ze te vangen en ze op bepaalde plekken in te leveren.
      De beesten werden vervolgens geëxporteerd naar de VS en het VK waar ze werden gebruikt voor onderzoek naar polio vaccins. Of dat nog zo is weet ik niet.

Barbados werkt aan zijn ecologisch imago en diervriendelijkheid hoort daar wellicht ook bij.

Je rommel opruimen ook, hoewel dat blijkbaar niet altijd vanzelf spreekt.

 

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

Klik HIER voor alle afleveringen