NOODSCENARIO VOOR EEN KARPER

In mijn kreek zitten veel karpers.
Soms komen ze aan de oppervlakte en gaan zuurstof happen.
Dat is een mooi en bijzonder gezicht, maar het lijkt me geen goed teken.

Bodemwoelers & zuurstofhappers 

Daarom maakte ik begin deze maand, toen de temperatuur boven de 30 graden was een praatje met een vogelaar, die ook behoorlijk veel verstand van karpers bleek te hebben.

“Ze horen eigenlijk niet in deze wateren’, zei hij.
’Ze zijn uitgezet voor de vissers. Karpers woelen in de bodem op zoek naar voedsel.
Daardoor vertroebelen ze het water en verhinderen zo de groei van bepaalde waterplanten’.

Noodademhaling

Volgens hem komen ze aan de oppervlakte als de watertemperatuur stijgt en er te weinig zuurstof is. En als er een echt zuurstoftekort is, proberen ze met hun bek lucht op te nemen. Kenners noemen dat noodademhaling. 
     

Een tijdje geleden zag ik een visser, die een hevige strijd voerde om zo’n grote karper op het droge te krijgen. Toen het uiteindelijk lukte, liet hij een yell horen alsof hij echt een doelpunt gescoord had.
      Hij zette de vis terug en gooide zijn hengel opnieuw uit.
      ‘Loop je nou geen kans dat je hem nog een keer vangt?’, vroeg ik maar eens.
Hij keek mij taxerend aan en zei toen:
      ’Nee hoor.
Dat beest is veel te gestresst.
      Die komt de komende 24 uur niet meer van de bodem’.