De heer met de pet

(Ontvangen van Theo Uittenbogaard)

Jammer dat de Bruinebonenverkopers, die tegenwoordig over of bij de media de dienst uitmaken, niet even slim, lakoniek of opportunistisch zijn als Hans Wiegel, toen ik in 1974 voor de VPRO een documentaire over de VVD wilde gaan maken, en Wiegel vooraf na afloop inspraak vroeg, en ik antwoordde, dat ik niet bij de VVD in dienst was en alsie me niet vertrouwde, vooral niet met mij in zee moest gaan, en mij vervolgens geheel de vrije hand liet, en zelfs niet kwam kijken naar de eindmontage van de door mij beloofde 'nette film', getiteld 'De heer met de pet' -waarschijnlijk onder het adagium "beter een uur bij de VPRO over de VVD, dan helemaal niks over de VVD". 

Ik noem het hele huidige cohort -bemoeials, betweters, opiniemakers, politici, in/externe 'voorlichters' en van elders ingevlogen omroepmanagers- dat om te beginnen van niks weet  'bruinebonenverkopers' , omdat ze van alles kunnen verkopen, -maakt niet uit wat: praatjes of warme lucht- maar nog nooit een documentaire hebben gemaakt. Dan zouden ze weten dat het hele proces van begin van de productie tot het einde van de aftiteling, één, niet aflatende, reeks subjectieve beslissingen vereist, waarin voortdurend scenes worden geëlimineerd, verschoven of aangepast. En daar is niks mis mee, als het bij voorkeur maar intelligent en integer gebeurt. Zonder bemoeienis van buitenaf.

Zo drong, bij voorbeeld, de titel van mijn VVD film zich pas op, tijdens de montage van de film. De titelrol bleek in dat creatieve proces meer en meer opgeëist door de wat ijdele heer Laugs, chroniqueur van het dagblad De Limburger, en vice-voorzitter van de afdeling Roermond van de VVD, die verknocht was aan zijn nette, beige Stetson pet. Hij vertegenwoordigde, zo zag ik opeens, een verburgerlijkte soort 'jan met de pet' uit het electoraat, waar Wiegel destijds verbinding mee zocht.

En dat mijmerde mij onwillekeurig terug naar de jaren mijns onschulds, toen ik als 11- a 12-jarige, voor het eerst alleen op vakantie mocht, en kon logeren bij een orthodox gereformeerde boerenfamilie in Wijk bij Duurstede, waar de oudste zoon -die al wel 14 jaar oud was-  mij na het avondgebed in de bedstede op zolder, vroeg of ik 'De Heer met de Pet' wel eens had gezien -waar ik iets met de Bijbel achter vermoedde-  waar hij vervolgens, ter adstructie en tot mijn grote verbijstering, plotsklaps, een nooit geziene, enorme erectie onder de dekens vandaan toverde -waar ik, bij nadere beschouwing, de blote eikel, wel iets weg vond hebben van een, met de kennis van nu, nette beige Stetson pet. 

En daar zijn later ook nooit Kamervragen over gesteld.

 

 

<https://www.youtube.com/watch?v=yid0blQkT_I>