Play On

(Door Els Smit, journalist te Rotterdam)

Begrijp me goed, ik heb niets tegen vrouwen-power. Nou, een beetje dan. Laat ik het zo zeggen: nog geen 30 jaar geleden werkten bij de landelijke krant Algemeen Dagblad ik schat tien vrouwen op 190 mannen. Als redactrices dan. En ik was één van die vrouwen. Die heetten toen ‘meisjes’. Zeker in de laatste tien jaar zijn de rollen omgedraaid. That’s the way the cookie crumbles.

        Maar ja. ‘Heeft u ook suikervrije suikerspinnen?’
Ik moet daar, bijvoorbeeld, steeds aan denken als ik naar NPO Klassiek (tot voor kort Radio 4) luister. En naar NDR Kultur, BBC 3, Klara, kortom alle klassieke muziekzenders.

      Want: allerwegen de opmars van Vrouwelijke Componisten.
Dodelijk saaie vioolsonates, net niet briljante piano-etudes, een ietwat pijnlijke elegie voor mezzosopraan. Met vier cello’s.

Ik heb het niet over die gezellige, geniale, rebelse middeleeuwse Hildegard von Bingen. En ook niet over die aardige, briljante Fanny Mendelssohn (1805-1847). Met dus hun fantastische composities.

      Ik heb het meer over de van oorsprong Ierse, in 1911 naar Kroatië geëmigreerde indo-aboriginal Jeanne-Maria de Hacquebord-Fluitsma. En de in 1958 op Guadeloupe geboren, in Narvik getogen en in Smolensk gerijpte Anne-Sofia di Pirandello-Quak.
      En dus met die vioolsonates.
Die door alle presentatoren, al of niet verplicht, onveranderlijk worden aangekondigd met een adoratie, waarbij Mozart instant aan zichzelf zou twijfelen en waarschijnlijk weer gauw zou gaan gokken. (Om daarna natuurlijk weer een sonate of een opera te schrijven om de hele wereld tot in alle eeuwigheid blij te maken en te laten vermoeden dat God wel moet bestaan.)

      En wat moeten we nu als luisteraars met al die recentelijk ontdekte Componistes? Excuses aan de nazaten van Hacquebord? Om nog maar te zwijgen aan die van di Pirandello? Dat Wij en Niemand Niet hen ooit hebben willen Erkennen? Destijds.  

      Verder weet ik niet zo veel. Om met Toon Hermans te spreken: ‘Want Vrienden, Ik Weet Niet Veel.’
Behalve dan, misschien: ‘If Music be the food of life, play on’.

En Hildegard, ook hierbij.

      O Virtus Sapientiae - Hildegard Von Bingen -

       Meer van Els: HIER