Tabletnekken & Panamamomentjes

Autoseksueel

In de Volkskrantrubriek Lust & liefde komt Lodewijk aan het woord. Hij is 66 jaar, psychotherapeut. De man heeft moeite met relaties, want met de seks wil het niet zo best lukken. Noch met vrouwen; noch met mannen. Maar solo komt hij altijd klaar. Toen hij nog maar acht jaar oud was, masturbeerde hij al drie keer per dag. En dat is altijd zo gebleven.
      De man, die als therapeut heel veel mensen met hun seksuele problemen heeft geholpen, komt tot inzicht als hij een artikel leest in NRC-Handelsblad. Dat gaat over autoseksualiteit; seksualiteit dus die zuiver en alleen op jezelf gericht is. Er gaat een wereld voor hem open, want hij weet nu pas wat er met hem aan de hand is.

Boekenweesboek

Arjen Fortuin introduceert in NRC-Handelsblad het begrip boekenweesboek. ‘’Zielige mooie boeken, die in het geweld van allerlei bestsellers ten onder dreigen te gaan’’. Hij stelt voor dat boekhandels op een zaterdag eens promotie maken voor een boekenweesboek. Een amper opgemerkt, in de marge van het grote geweld uitgegeven prachtboek. Bijvoorbeeld Boontjes van Louis Paul Boon of Etty Hillesum leest Rainer Maria Rilke van Frits Grimmelikhuizen.

Tabletnek

Volgens diverse bronnen kampen veel kinderen van 8 tot 18 jaar met nek- en rugklachten. Ze zijn dagelijks vele uren voorovergebogen in de weer met hun tablet. Daardoor ontstaat de zogeheten tabletnek. Therapeuten hebben het er maar druk mee. Er is één voordeel: de muisarm verdwijnt meer en meer.

Entreetraining

De CITO-toets was natuurlijk prominent in het nieuws. De resultaten van die toets gaan weer zwaarder wegen voor het schooladvies van kinderen die de basisschool verlaten. Hierdoor wordt de entreetoets ook weer belangrijker. Dat is de toets die de kinderen in groep 7 maken ter voorbereiding op de echte toets een jaar later. Om die toets beter te laten verlopen kunnen jonge kinderen tegenwoordig entreetrainingen krijgen, bijles dus om de resultaten op te schroeven.

Panamamomentje

De Panamapapers zorgden voor opwinding & onrust. Lamaye Aharouay signaleert in een Volkskrantcolumn haar eigen ‘’Panamamomentje’’.
      Het gebeurde op het station Duivendrecht. Ze moest naar Amersfoort, maar er reden geen treinen, omdat er op het station een verdacht persoon was gesignaleerd. Zij belt een taxi en wordt dan benaderd door een man, die zegt ‘’Ik sta verderop hoor’’. Achteraf bleek het een snorder, die een veel lagere prijs berekende dan een echte taxi. ‘’Het scheelde me geld en de kans dat iemand erachter zou komen was klein’’.

Mini-enquête

Dit was een veel gebezigd woord in Den Haag na de Panamapapers. Geen parlementaire enquête want dat zou te lang duren, maar een mini-enquête om betrokkenen uit de financiële wereld te ondervragen over belastingontwijking. Men gaat bekijken of dit nog voor de zomer kan.
Ik kan u nu al vertellen dat dit niet gaat lukken. En dat lijkt me maar beter ook.
Waarom een mini-enquête over zo’n groot onderwerp? Waarom niet een goed voorbereide en goed uitgevoerde echte parlementaire enquête?
Bijvoorbeeld om al die brievenbusfirma's in Nederland eens door te lichten.

Fuwafuwa (Een ideofoon)

Als een woord ongeveer net zo klinkt als het betekent kunnen mensen zo’n woord makkelijker onthouden. Althans dat wordt gesteld in De kleine Wetenschap, een rubriek voor kinderen in NRC-Handelsblad. Zo klinkt het woord ‘’bol’’ ook een beetje bol.
      Vooral in het Japans komen nogal wat van dit soort woorden voor.
Bukubuki betekent bijvoorbeeld dik en fuwafuwa pluizig.
      Dit soort woorden noemt men ideofonen.