Een vermoeden van zelfmoord
In de winter van 1998 pleegde mijn vriend Hans zelfmoord. ‘’Eindelijk vrij!!’’.
Hij had het goed voorbereid.
Een paar weken daarvoor hadden wij van hem een dichtbundel cadeau gekregen.
‘’Ik heb tien benen’’. (Uitgeverij De Geus).
Een verzameling gedichten van 34 vrouwelijke dichters uit 24 landen.
Hij las toen bij ons thuis dit gedicht voor, dat hem bijzonder had aangesproken.
Ik heb dat op mijn beurt bij zijn begrafenis voorgelezen.
Het gaat zo:
Van Birgitta Boucht
Wij bewegen ons niet in onbewoonde streken
En onbevolkte tijd
Wij trekken ons door de geschiedenis
die door mensen is gevuld.
Vandaar alle problemen.
Alle behoeften
aan liederen en sprookjes, sagen, gedichten,
Mythen, zeden, ritualen,
gemeenschappelijke woorden.
Weet je, mijn kind,
dat de geest in de fles
lang geleden
Uit zijn omhulling is gesprongen?
Hij is hier, in ons.
Vertaling:
Willem Sinninghe Damsté
Birgitta Boucht werd in 1940 geboren in Helsinki Finland. Of in haar geval wellicht beter Helsingfors.
Zij behoort namelijk tot de Zweeds sprekende minderheid in Finland.
Zij schrijft in een taal, die Finland-Zweeds wordt genoemd.