De Nieuwe Toren van Kampen

Het carillon van Ida Gerhardt is één van de bekendste gedichten uit de Tweede Wereldoorlog. Geschreven in ‘’Oorlogsjaar 1941’’.
      Voor het eerst gepubliceerd in De Gids en in 1945 opgenomen in de bundel Het Veerhuis.
Het speelt zich af in Kampen, waar Ida Gerhardt destijds lerares klassieke talen was op een plaatselijk lyceum.
      In de Nieuwe Toren hangt het carillon.
Er worden anno 2016 nog regelmatig concerten gegeven door beiaardiers uit de hele wereld.

Met Valerius bedoelt zij Adriaen Valerius (1575-1625), tekstdichter en componist; ondermeer van Oud-Nederlandsche liederen uit den Nederlantsche gedenck-clanck

Van Ida Gerhardt

Het carillon

Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht,-
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.

Want boven in de klokketoren
na ’t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.

Valerius: -een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen
‘’Wij slaan het oog tot U omhoog”.

En één tussen de naamloos velen
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist’ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.

Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad-
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.

Oorlogsjaar 1941

Klik HIER voor alle ZoekPoëzie