Max Reger’s pianissimo possibele

Jozef Eyckmans (1907-1996) was zo’n dichter, die over het algemeen goede recensies kreeg, diverse prijzen won (Reina Prinsen Geerligsprijs, Jan Campertprijs), maar vrijwel niet werd gelezen door een wat groter publiek. Inmiddels is hij vergeten. Hij had een zeer grote bewondering voor de Duitse componist, pianist en organist Max Reger (1973-1916). Dat blijkt uit diverse geschriften, maar ook uit dit gedicht. PPP staat voor pianissimo possibile (Zo zacht mogelijk)

Van Jozef Eyckmans

max reger

wanneer alles mij de keel uithangt
is er altijd nog
max reger

hij at 2 biefstukken
in de poort van cleve
hij toverde van onder zijn lorgnet
onzegbaar fijne ppp’s
te voorschijn

ik noteer dit
in het vondelpark paviljoen
met uitzicht op de weg

waar
van tijd tot tijd
een mooie gek

in een gehuurd rijtuig
voorbij ratelt

Hoezeer Eyckmans gegrepen was door Reger blijkt ook uit dit dagboekfragment van Margaretha Ferguson’s ‘’Brief aan niemand’’. (Dagboekfragmenten 1948-1984)

11 maart 1981:

‘’Jozef Eyckmans bracht viool-pianosonates van Max Reger mee, en Schumann, en Paul Hindemith en vertelde, vertelde, het was met Botta en Jopie en Alexander echt een verrukkelijke avond’’.

Klik HIER voor alle ZoekPoëzie