Een regen van rozen

Medbh McGuckian is het pseudoniem van de Noord-Ierse dichter Maeve McGaughan (Belfast 1950). Dat klinkt inderdaad allemaal erg Iers. 
      De naam Medbh komt uit de Ulster Cyclus van de Ierse Mythologie.    


Van Medbh McGuckian


Geloof

Mijn grootmoeder maakte ons wijs dat sneeuw
Een oude man in de lucht was die
Veren uit zijn matras over de wereld schudde.

Haar bed ’s ochtends was bedekt met schilfertjes,
’s Nachts losgelaten door een vervellende huid
Ze zweefden in een wolk

Van zilveren zemelen op de vloer, of tolden
In het open raam als sterrestof
En wervelden rond op de weg.

Ik verbrandde ze op een hoop, een droom van geld
Meer dan Theresa’s beloofde regen van rozeblaadjes
Of Vergilius’ zielen, menig als herfstlover.

Theresa is Theresia van Lisieux (1873-1897), een Franse heilige en kerkleraar van de R.K. kerk. Zij was tien jaar oud en zwaar ziek. Maar zij genas omdat zij naar een schilderij van Maria keek, dat boven haar bed hing.
      Ze werd Zalig verklaard en twee jaar later Heilig. Van haar is de uitspraak

‘’Ik wil het rozen laten regenen op aarde’’. Rozen zijn in dit verband zegeningen.
      De zielen komen uit zang VI van Aeneis, Vergilius’ bewerking van de Odyssee van Homerus.

Het gedicht is vertaald door Kathleen Rutten.
      Ik heb ’t origineel voor u gevonden. Uit Selected Poems; verschenen in 1997.


Faith

My grandmother led us to believe in snow
As an old man in the sky shaking
Feathers down from his mattress of the world.

Her bed in the morning was covered with tiny scales
Sloughed off in the night from peeling skins
They floated in a cloud

Of silver husks tot he floor, or spun
In the open window like starry litter,
Blowing along the road.

I burned them in a heap, a dream of coins
More than Therese’s promised shower of roses,
Or Virgil’s souls, many as autumn leaves.



Klik HIER voor alle ZoekPoëzie