When you run for the sun, you catch the rain
(Door Rolf Weijburg)
Natuurlijk wordt ook in Andorra, het co-prinsdom dat op de zeventiende plaats staat in de lijst van kleinste landen ter wereld, muziek gemaakt. Maar ver over de grens klinkt die muziek niet echt.
In een verwoede poging om in de internationale muzikale vaart der volkeren opgenomen te worden besloot het kleine bergstaatje in 2004 om mee te doen met het Eurovisie Songfestival. Dat werd een fiasco. Behalve de 12 punten van Spanje kreeg de Catalaans zingende Spaanse zangeres Marta Roure niet één ander punt.
Ook de jaren erna kwam er geen doorbraak. Niet toen in 2005 Marian van de Wal, een Nederlandse hoteleigenaar die al jaren in Andorra woont , naar voren werd geschoven. Zij kreeg weliswaar 7 punten van Nederland maar kwam met het lied La mirada interior niet verder dan de 23ste plaats.
Luister HIER naar een interview met van de Wal én het Songfestival lied
Anonymus
Ook niet toen in 2007 de punkband Anonymus naar het Eurovisie festijn in Istanboel werd gestuurd. Hoewel de verwachtingen aanvankelijk hooggespannen waren, eindigden ook deze hippe jongens niet hoger dan een twaalfde plaats.
Andorra gaf het na 2009 op en heeft sindsdien geen Eurovisie Songfestival inzending meer gepresenteerd.
-----Muziek uit Andorra is er dus niet zo veel.
----Muziek óver Andorra dan?
Britse Eagles
Ik googelde wat en las dat de weinig bekende Britse sixties groep The Eagles (niet te verwarren met de Amerikaanse Eagles van Hotel California) in 1964 een singeltje uit bracht met de titel “Andorra”. HIER
Sodom & Andorra
Daarnaast stuitte ik op het album “Sodom & Andorra”.
Ik dacht met deze intrigerende titel een ingang te hebben gevonden naar een verborgen, duistere en spannende kant van het toch wat saaie Andorra, maar het album bleek een op plaat gezette parodie op een theaterstuk van Max Frisch dat “Andorra” heet en niet over de dwergstaat gaat maar over een vrouw met dezelfde naam …
Colin Blunstone
Nee, de enige echte associatie van (pop)muziek met Andorra voert ons naar de Britse zanger Colin Blunstone.
Blunstone werd groot toen hij als zanger bij de Zombies in de jaren zestig diverse grote hits scoorde. De band brak in 1967 op waarna Blunstone aan een niet onverdienstelijke solocarrière begon.
In 1972 zong hij het prachtige nummer “Andorra” de internationale hitlijsten in. Het nummer, geschreven door Blunstone’s ex-bandlid uit de Zombies Chris White, heb ik nog als singeltje in de kast staan.
Ik haalde het uit het hoesje en legde het op de platenspeler. HIER
Het lied gaat eigenlijk niet over Andorra, maar beschrijft een reis via Andorra naar Barcelona en Granada waarbij de zon het telkens liet afweten. Dit is de tekst.
The nearer we got to Andorra
The sun set on the left
The rounded mountains pointed
To the black clouds in the West
Hey, there's a darkness
In the sky that's not the night
Hey, there's a rain cloud there
That's shutting out the light
(Chorus:)
What do I tell you, it's always the same:
When you run for the sun, you catch the rain
As soon as we reached Barcelona
The cold wind touched the beach
The sun we left in London
Is away beyond our reach
Hey, I said darling:
It seems a waste of time
Hey, all I do is sit
And drink our Spanish wine
(Chorus)
Of all the tales of Granada
They tell of Islam's run
They lived beneath the Moorish lord
Beneath a Moorish sun
Oh, how we yearned to turn
Our faces to that glare
When down from the mountains
Came the rain to soak our hair
(Chorus)
Zoals u inmiddels wel heeft begrepen heb ik een flinke geografie-tic. Bij het luisteren naar deze tekst stak die obsessie bij de zin “The sun set on the left” telkens weer de kop op.
Ik had me altijd voorgesteld dat de band in een busje met lekker veel drank en hasj aan boord en wat leuke vriendinnen vanuit Londen op roadtrip was, almaar zuidwaarts richting Granada.
Hoe kan het dan dat je de zon aan de linker kant ziet ondergaan. Waren ze stoned? Dronken? Had het wellicht te maken met het feit dat het stuur van hun auto aan de andere kant zat en ze al rechtshoudend in de war raakten met wat links en rechts is? Geen idee.
Totdat ik me voor deze serie meer in Andorra verdiepte en ook het singletje weer ging draaien en besloot het links-rechts mysterie voor eens en voor altijd op te lossen.
Het antwoord bleek even simpel als banaal. Chris White woonde in die tijd in Sitges, ten zuidwesten van Barcelona en als je van dáár uit naar Andorra rijdt, rij je naar het noorden en gaat de zon dus inderdaad aan de linker kant onder …
Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld
Klik HIER voor alle afleveringen