Een prettig menselijke maat

(Door Rolf Weijburg)

Britse sfeer

Gan eiland, het zuidelijkste eiland van ’s werelds op acht na kleinste land, de Malediven, ligt nèt onder de evenaar. Het grootste deel van het eiland wordt in beslag genomen door het vliegveld, dat oorspronkelijk door de Britten aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in het geheim werd aangelegd. Naast het vliegveld stond het eiland vol met barakken en andere onderkomens voor het basispersoneel en diverse andere koloniale gebouwen.
      Veel van die gebouwen staan er nog steeds en Gan ademt dan ook een onmiskenbaar Britse sfeer uit. De officiers-mess en onderkomens zijn hotel geworden. De bioscoop stond er nog maar was gesloten. Lange rijen barakken hadden in de tussentijd dienst gedaan als onderkomen voor het Sri Lankese personeel van een kleding fabriek, die inmiddels gesloten was. De werknemers waren terug naar huis en de barakken stonden leeg.

De  oude Britse kerk was wel afgebroken. In de strenge islamitische republiek was immers maar één geloof toegestaan en naast het oude fundament van de kerk stond nu een moskee. Elders in het land waren eerder om die zelfde reden ook de door Thor Heyerdahl ontdekte pre-islamitische pyramides verwoest en nog in 2012 werden tijdens religieuze onlusten in de hoofdstad vele boeddhistische en Hindoe beelden vernietigd.

Wegen

De paar wegen zagen er met hun zwart-wit geblokte stoepranden Brits uit en kwamen allemaal samen op een pleintje waar nog steeds het door twee kanonnen geflankeerde oorlogsmonument staat dat de Britten oprichtten nadat ze de basis in 1976 verlieten en overdroegen aan de Malediven. Het schijnt dat er nog ieder jaar vanuit het VK geld wordt overgemaakt voor het onderhoud van het monument.

Monument

Verandering

Als je vanaf Gan over de dijk noordwestwaarts naar het volgende eiland, Feydhoo, gaat, verandert de omgeving en sfeer abrupt.

Opeens ben je in de Malediven.

Lange rechte koraalzandstraten lopen vanaf de hoofdweg in een keurig geometrisch patroon onder de wuivende palmen door.
      Lage, soms in pasteltinten geschilderde huizen, soms met kleine tuintjes waarin wat groenten worden verbouwd.

Kleine moskeeën. Vrouwen in kleurige sari’s. Mensen op brommers en scooters of op de fiets. Weinig auto’s. Het had allemaal een prettig menselijke maat.

      Pas toen de moskee uitging leken de straten te ontwaken.

Dijken

Via een aaneenschakeling van dijken zijn ook alle volgende eilanden met elkaar verbonden: Maradhoo, Hankede, en het grootste eiland: Hithadhoo. De aaneenschakeling zorgt voor een unicum in de Malediven.
      Nergens kan je zó ver aan één stuk doorrijden als hier. Van Gan naar het noordelijkste puntje van Hithadhoo is maar liefst 20 kilometer.

Hithadhoo

Hithadhoo is de dichtstbevolkte en belangrijkste nederzetting van het atol. Het was ruim drie jaar de hoofdstad van de korte tijd afgescheiden United Suvadive Republic eind jaren vijftig, maar omdat alle westelijke eilanden van het atol inmiddels zijn uitgegroeid tot één grote agglomeratie van bijna 40000 inwoners, heeft men het nu vaker over Addu City.

We fietsten door tot aan Hithadhoo. Vriendelijke mensen overal, een lekker relaxte, laid-back sfeer. Toch was het de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen, de eerste in de Malediven ooit. De stad hing vol met de gekleurde vlaggetjes van de diverse partijen.

Optochten en muziek

Het zag er feestelijk uit en dat was het ook wel een beetje. Er waren optochten en er was muziek.

Maar de Malediviërs stonden er toch wat onwennig bij.

 

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

Klik HIER voor alle afleveringen