Omeros te Leiden

Nobelprijswinnaar Derek Walcott is dood. Zijn bekendste werk is Omeros, een episch gedicht dat zich afspeelt op zijn geboorte-eiland Saint Lucia in de Caraïben. Kern van het verhaal is een ordinaire ruzie tussen de vissers Achilles en Hector, die dingen naar de hand van de mooie Helena.

      Ik heb het boek in het origineel, maar ook in de vertaling van Jan Eijkelboom. Dat is op zich wel handig, want het oorspronkelijke werk vind ik niet echt eenvoudig om te lezen.
      Een strofe van het werk is te vinden als muurgedicht in Leiden. (Reuversplaats 2)  

Van Derek Walcott

This was the shout on which each odyssey pivots,
that silent cry for a reef, or familiar bird,
not the outcry of battle, not the tangled plots

of a fishnet, but when a wave rhymes with one's grave,
a canoe with a coffin, once that parallel
is crossed, and cancels the line of master and slave.

Then an uplifted oar is stronger than marble
Caesar's arresting palm, and a swift outrigger
fleeter than his galleys in its skittering bliss.

(uit Omeros, Boek 3, Hoofdstuk 30, Vers 2, Faber & Faber, 1990)

Vertaling Jan Eijkelboom

Dit was de schreeuw waar iedere odyssee om draait,
die stille roep om een rif of een vertrouwde vogel,
niet de oorlogskreet, niet de verwarde intriges

van een visnet, maar als een golf rijmt op iemands dood,
een doodkist op een boot, die parallel wordt overschreden,
de scheiding tussen meester en slaaf gesloopt.

Dan is een opgestoken riem sterker dan marmeren
Caesars geheven handpalm, en een snelle zeilboot
gezwinder dan zijn galeien in haar heerlijke vaart.

(Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 1993)