Een bijzonder dankbriefje


Dat komt zo:

Vorig jaar schreef ik een stukje over Kees Kaptein. Nieuwe woorden 19: Kapteintjes & stankgolven.
      Daarin meld ik dat vele jaren geleden een zekere Kees Kaptein bij ons centrale verwarming aanlegde. Hij deed dat samen met mijn vriend Ton van der Graaf, die ooit bij hem gewerkt had.
      Het werd laat en om een uur of tien ’s avonds wilde Kees wel een borrel. 
      'Maar een halfje’, zei hij, ’want we zijn nog lang niet klaar’.

Er volgde nog een halfje en nog één.
      Daarna gingen we de halfjes kapteintjes noemen.
Wij thuis praten nog steeds over kapteintjes, maar nu bleek dat het woord ook bij de familie Kaptein gemeengoed geworden was.
      Ze wisten echter tot voor kort niet waar dit verhaal vandaan kwam.

Merkwaardig genoeg betekent het-woord Kaptein volgens de dikke van Dale ook borrel.
      Maar over een kapteintje of een halfje wordt dus niet gerept.

NOG NIET!

Maar jullie thuis gaan het woord ook gebruiken.
      En: GEEF HET DOOR!

Kees Kaptein heb ik één dag en één nacht meegemaakt.
      Ik vond hem toen een aardige humoristische man.
De familie gecondoleerd.
      En de centrale verwarming werkt ondanks -of misschien wel dankzij- al die kapteintjes nog steeds voortreffelijk.