Media (502)


Een highway met kloven en kuilen

  

Dit komt uit de VPRO-gids. Het trok mijn aandacht omdat ik in 1998 met een oude jeep een aardig eind van die Pamir Highway heb afgelegd. Daar schreef ik DIT STUKJE over.

Passen van soms wel 7.000 meter?
En dat met de auto op de afgebeelde foto?

Ik geloofde er niets van.

  

Die Pamir Highway is geen echte highway. Het is een smalle weg met kuilen, stenen, kloven en rotsen. Grote delen onverhard; aangestampt.

Soms moet je een beekje door, soms is de weg vrijwel verdwenen door aardbevingen uit het verleden.
      Soms moet je hoge passen nemen met veel haarspeldbochten.
     
Andere auto’s kom je niet of nauwelijks tegen. De mensen hier rijden vooral op paarden.

Het parool is:
‘At attan kiyan jat’ en dat betekent :
’Als je geen paard hebt, heb je ook geen benen’.

     

Bij de grens tussen Kirgizië en Tadzjikistan zie je hoge bergen. Bijvoorbeeld Pik Kommunizma (nu Mount Garmo) van 6600 meter hoogte en Pik Lenin, die hoger is dan 7.000 meter. Maar hoe je in godsnaam met een auto over die bergen zou moeten was me niet duidelijk. En waarom zouden ze daar een weg aangelegd hebben? Ik had die weg in ieder geval toen niet gezien.

  

Ik keek naar het programma en werd bevestigd in mijn mening. Floortje Dessing en haar equipe hadden wijselijk genoeg een heel goede 4.W aangedreven terreinwagen met chauffeur ingehuurd. En de hoogste pas was natuurlijk niet 7.000 meter maar ruim 4600 meter.
      Toch nog een tocht met hindernissen en hoogteziekte.
Zij kwam onder meer twee fietsers uit Zwitserland tegen. Die waren op weg naar Peking.

    


Een geregisseerde chaos

Mijn archief bestaat uit veel gestapelde dozen & zakken. Soms probeer ik daar wat ordening in aan te brengen.
      Dat duurt overigens nooit lang, want ik kom altijd dingen tegen, die dan weer gelezen moeten worden.
Neem nummer 15 van de VPRO-gids uit 1985.
      Met deze cover.

   

Voor de jongeren onder ons. Het Gebouw was een radioprogramma, dat iedere vrijdag werd uitgezonden van 7 uur in de ochtend tot half vier ’s middags. Een totaalprogramma, dat de lucht in ging vanuit een gebouw met drie verdiepingen in Hilversum. In alle ruimtes -tot en met de bezemkast- stonden vele microfoons opgesteld. Daar waren altijd medewerkers van het programma in de buurt, die ook ieder moment voor een microfoon konden worden geroepen.
      Het was een geregisseerde chaos met een aantal vaste en herkenbare onderdelen. Actualiteiten en non-actualiteiten. Nieuws maar ook fake-nieuws. Live-muziek. Reportages, documentaires, interviews, debatten, maar ook memo’s van de huismeester, invulformuliertjes bij de receptie en intermezzo’s als een gesprek ging vervelen. 
      Het programma was populair, had heel veel luisteraars en werd eind '99 bij diverse polls en op ranglijstjes uitgeroepen tot HET radioprogramma van de twintigste eeuw. Er werkten wekelijks zo’n vijftig tot zestig mensen aan mee. Bedenk overigens dat er toen nog geen dagtelevisie was en er nog geen commerciële omroepen bestonden
     
Chris Kijne schreef voor de VPRO-Gids onderstaande impressie van de uitzending van vrijdag 29 maart 1985. Dertig jaar geleden!
   
  
   

     

  
  
  
  
  

 


Ruud Gullit & het (voetbal)-leven

In november 1989 kreeg ik een vraag van de VPRO-Gids. Of ik wilde afreizen naar Milaan om Ruud Gullit te interviewen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Graag!
      Nederland was het jaar daarvoor Europees kampioen voetbal geworden en in 1990 zouden ze wel eens wereldkampioen kunnen worden.
      “We” hadden niet alleen Ruud Gullit, maar ook Frank Rijkaard, Marco van Basten en Ronald Koeman om een paar namen te noemen.

            
            V.l.n.r. Frank Rijkaard, Marco van Basten, Ruud Gullit

Afspraak

De afspraak was zeer eenvoudig tot stand gekomen. Kees Sluys van de Gids had even met de assistente van de persvoorlichter van A.C. Milan gebeld en ik zou daar van harte welkom worden geheten. Hoewel ik grote twijfels had over die vermeende voortvarendheid reisde ik af en maakte het onderstaande interview.
Om het allemaal in goed historisch perspectief te plaatsen moet u van tevoren nog een paar dingen weten.

n  Nederland won de laatste kwalificatiewedstrijd tegen Finland met 3-0 en plaatste zich moeiteloos voor het Wereldkampioenschap in Italië.

n  Gullit was op het moment van het interview ernstig aan zijn knie geblesseerd, maar zou alle wedstrijden als aanvoerder meedoen.

n  Thijs Libregts was de coach, maar werd op instigatie van de spelers ontslagen.

n  De meeste spelers (8) kozen voor Johan Cruijff als de nieuwe coach. Vijf waren voor Leo Beenhakker en twee voor Aad de Mos.

n  Rinus Michels, coach van het kampioensteam uit 1988, had een soort vetorecht verworven , koos er voor om de stem van de meerderheid NIET te volgen en benoemde Leo Beenhakker tot nieuwe coach.

n  Het wereldkampioenschap werd mede daardoor een groot fiasco. Nederland haalde met grote moeite de volgende ronde, maar verloor toen in een ontluisterende wedstrijd van West-Duitsland. Frank Rijkaard bijvoorbeeld werd in die wedstrijd het veld uitgestuurd, nadat hij Rudi Völler vol in het gezicht had gespuugd.

n  Met Johan Cruijff en de bobo’s van het Nederlands elftal is het daarna nooit meer goed gekomen.

n  De VPRO heeft Ruud Gullit niet betaald voor dit gesprek.

n  Rinus Michels zou later tot coach van de eeuw gekozen worden. Een man dus die gezorgd had voor een verziekte sfeer in 1990 en het notabene gepresteerd had om in 1974 in de pauze van de finale tegen West-Duitsland linksbuiten Rob Rensenbrink te vervangen door de rechtsbenige hardholler René van de Kerkhof.  En dat terwijl Piet Keizer op de bank zat.


HET INTERVIEW




 

 

 

Dood scoort hoog

Vroeger hield ik niet zo van al die jaaroverzichten. Een -journalistiek- maniertje om dingen te herhalen. Een ijkpunt. Terugblikken. Een jaar, tien jaar, honderd jaar later, vijfhonderd. Altijd ronde getallen. Ik ga er toch aan meedoen, want waarom zou je altijd consequent zijn?
      Wat bijvoorbeeld waren 't afgelopen jaar mijn meest gelezen berichten? De dood scoorde als altijd het hoogst.
Iemand overlijdt en mensen gaan dan googlen. En als je hoog op die lijst staat, scoor je hoog. Mensen zetten het daarna op facebook etc., gaan het linken, beginnen erover te twitteren.
Op 10 augustus overleed mijn vriendin en oud-collega Lida Iburg. Ik schreef daar een stukje over.  Het veroorzaakte bij mij een bezoek-explosie.
      Hier zijn per maand de meest gelezen bijdrages.

11 januari: Reizen 49: Grindavik IJsland

4 februari: Zoekpoëzie 50; J.J.Slauerhoff (5)

5 maart: Beelden 540; Een wurgslang in bed

6 april: Photosophieën 217; Radiostemmen

5 mei: Algemeen 199; De Honest John & zijn kernbommen

14 juni:Reportages 74; Weimar Oost-Duitsland

26 juli: Archiefcolumns 4; Homokanker, een ziekte


10 augustus: Media 121 ; Lida Iburg overleden

2 september: Goedemorgen 428; Kleine hufterigheid

6 oktober: Reportages 79; Montreuil Frankrijk

16 november: Media 126; Reünie Dagblad De Stem

4 december; Media; Een naald in de Voorstraat 

 

Tweehonderd Marathon-Interviews

Ze komen er weer aan: de Marathon-interviews van de VPRO-Radio. Vanaf komende woensdag tot en met zondag, live iedere avond op NPO 1 van acht tot elf uur. Ik wist het niet, maar er zit het 200ste Marathon-interview tussen. Dat was namelijk aanleiding voor de medewerkers van de VPRO-Site om een paar interviewers op hun beurt te interviewen.
       Zo kreeg ik bezoek van Nikki Dekker (foto); jong, fris, intelligent, geïnteresseerd.  Dat is wel eens anders. Ze allitereerde conform haar naam.
      Hoe het allemaal begonnen was; hoe we onze mensen kozen. Was ik wel eens bang geen vragen meer te hebben? Vielen er wel eens stiltes? Hoe bereidde je je voor? Wat waren de reacties.  Wilden mensen nog wel zo lang live naar een gesprek luisteren? Leuke herinneringen; minder leuke.
      En…. Waren die lange interviews nog wel van deze tijd?

      Een weerslag van de gesprekken –inclusief audio- met Chris Kijne, Djoeke Veeninga en mij vindt u HIER. Plus een persoonlijke liefdesverklaring voor het Marathon-interview van redacteur Tom Klaassen.
      Zelf heb ik in het  verleden acht marathon-interviews gedaan. Daar heb ik dierbare herinneringen aan. Ik heb er eerder op mijn blog over geschreven.

Dat waren:

1. Jan Wolkers
2. Ina Muller van Ast
3. G.A. Wagner
4. Ward Ruyslinck
5. Arie Kleywegt
6. Poncke Princen
7 Jaap van der Scheur
8. Ger Harmsen


We krijgen de volgende interviews.

Woensdag 24 december: Chris Kijne met Jan Brokken
Donderdag 25 december: Tessel Blok met Alexander Münninghof
Vrijdag 26 december: Pieter van der Wielen met Noraly Beyer
Zaterdag 27 december: Coen Verbraak met Jan Swinkels
Zondag 28 december: Bram Vermeulen met Robbert van Lanschot

 

 

Subcategorieën