Beelden (1169)


HOUTJE-TOUWTJESJAS EN DE FIETS MET HET EITJE


(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije


De woorden uit de jaren vijftig van de vorige eeuw tuimelen over elkaar. De tweede wereldoorlog was net voorbij en het land was in wederopbouw.
      Ik pak er een paar woorden uit.
Noodwoning. Door woningschaarste (die nog heel lang zou aanhouden) werden gezinnen gedwongen samen in een huis te wonen; één voordeur dus. Maar ook wel eens in noodwoningen , die waren van hout.
Brommer. Fiets met een hulpmotor; eeuwen hebben Nederlanders tegen de wind geworsteld en nu kwam dus de oplossing.
Duster. Een soort jas maar dan voor binnen.
Nozem. Een jongere die zich volgens velen asociaal gedroeg . Hip. Vrolijk modern.
Juut. Alternatief woord voor veldwachter en agent van politie.
Mieters. Aangenaam.


In die jaren woonde ik bij mijn ouders in 's Hertogenbosch. De vader had een bijkantoor aan huis van een financieringsmaatschappij. Kopen op afbetaling kwam in de mode en hij wierf klanten. Thuis typte hij de contracten op zijn piepkleine kantoortje op die machtige UNDERWOOD schrijfmachine. Diep ontzag had ik voor dat ding.
      Zelfs nu nog na zoveel jaren gaat er iets door me heen als ik er een foto van zie. De lettertjes in een halve cirkel. Soms als je per ongeluk twee toetsen tegelijk indrukte kwamen die lettertjes op hun hefbomen met elkaar in aanraking en moest je ze uit elkaar halen . Het vloeken van mijn vader als hij een fout had getypt. Correctiepapiertjes waren er in het begin nog niet en het hele document moest opnieuw worden getypt... De foto dus maar even.

Afbetaling

Maar dat kantoor en het werk van mijn vader had ook nog een bijzondere kant. Hij moest de spullen die mensen op afbetaling hadden gekocht in beslag nemen als ze hun betalingsverplichtingen niet nakwamen. En dat waren meestal bromfietsen. Ik beschikte altijd over een bromfiets.
      Kort gezegd: ik ben brommend door de puberteit gekomen. De merken? Berini, Avaros, Kapteyn Mobilette, Solex, Zündapp.

      Pas veel later kwam ik tot het inzicht dat het bezit van een brommer ook te doen had met status. Een Puch berijden was de absolute top, ik heb er nooit één gehad. Van de andere merken was de Berini wel de lulligste. Voor het stuur een soort ei als benzinetank. Het werd me helemaal duidelijk toen ik gekleed in een houtje-touwtjesjas op een berini het schoolplein op reed. Meisjes begonnen meteen te giechelen en de jongens keken meewarig.

Berini

 

Avaros

 

 

Kapteyn Mobilette

 

 

Solex

 

 

Zündapp

 

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

 

 

NOGAL ALLEEN IN KROATIË

 

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

 

                    

Hij was bijna iedere dag weg, liep door de bossen en kwam laat in de middag terug.

Hij zei ook niet veel meer, eigenlijk niks

Zij kweekte bloemen in haar bescheiden tuin

Met die bloemen ging zij naar de markt

Soms verkocht ze er maar een paar

Nu was het Pasen en had zij een hele avond eieren zitten beschilderen

Op de markt stalde ze de eieren uit op een handdoek

Ze zat er al uren, maar had geluk

Een buitenlander kocht ze allemaal

Ze kon naar huis met zestig kuna

Foto: Hans Molenkamp

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

 

 

GLASPLATEN-FOTOGRAFIE EN HET TOEVAL

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije) 

Het kan soms raar lopen. Maar aan raar zit ook een grens. En die wordt wel eens overschreden. En waar men dan terecht komt...Laat ik maar beginnen; alles speelt zich af in de laatste drie dagen. Niet langer dus.
      Ik ben op het internet aan het zoeken naar informatie over glasplaten-fotografie. Ben helemaal weg van de zoekmogelijkheden van nu. Stuit op deze merkwaardige foto:

      Tijdens het bekijken van de foto gaat de telefoon. Oud collega Wim. Hoe het met me ging etc. Maar ook: hij is gebeld door iemand van het gemeentearchief in Amsterdam of hij nog de foto's heeft die we in 1964(!) hebben laten maken in een gebouw op het Leidseplein door Mies Merkelbach.
      Wij werkten toen samen aan een jongerenprogramma op de radio onder de naam HEE. Om dit programma te promoten lieten we door de toen zeer bekende fotografe Mies Merkelbach platen maken waarvan later visitekaartjes zouden worden gedrukt.
      De opnames vonden plaats in een machtig negentiende eeuws gebouw met de naam Hirsch erop. In dat torentje was haar vader in het begin van de twintigste eeuw een portetstudio begonnen, en na de dood van haar vader in 1942 had zij die studio overgenomen. Het was allemaal negenenveertig jaar geleden en ik herinnerde me de naam Merkelbach al helemaal niet meer. 
     
 

  Toen Wim me de naam van de techniek van het fotograferen noemde, op glasplaten, begon ik al licht te trillen.
      Hier ziet U dat gebouw en ook de foto die toen gemaakt is. Ik sta er dus ook op (vierde van links) met Wim Noordhoek (links), de gebroeders Nico (2e van links) en Jan Haasbroek (rechts) en op mijn verzoek ook de fotografe zelf (midden). Dat noemden we in die tijd Camp, wat nu geloof ik weer Cool heet.

                        

Maar wat de dag erop of de de dag daarna gebeurde is al helemaal raar. Bijna een halve eeuw nooit meer aan Mies Merkelbach en haar foto gedacht.
      Er valt een brief van een familielid uit Nederland in de bus. Daarin een fascimilé van de Panorama uit 1913. Honderd jaar geleden dus. Ik open het blad en daar is een hele pagina gewijd aan Jacob Merkelbach, de vader van Mies.....

 

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

 

Van beelden & vrienden

Voorstraten vind je vooral in dorpen en stadjes op de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden.
      Maar ze zijn er ook in andere provincies.

De Voorstraat, die vaak van de haven -of de dijk- naar het centrum gaat, is vrijwel altijd de belangrijkste straat.
      De mooiste panden, de beste winkels, het -voormalige- raadhuis en ook een kerk.

      Aan de hand van oude ansichtkaarten en recente foto’s portretteer ik een aantal van die Voorstraten.

Hoe was het en hoe ziet het er nu uit. 

 

 Poeldijk Zuid-Holland

 

Dit is de Voorstraat in Poeldijk, een dorp in het Westland. Vlakbij Monster tussen Den Haag en Hoek van Holland.
      De straat is onmiskenbaar het centrum. Een redelijk winkelbestand met bakkers en een slager waar het dorpsblad De Poeldijker ligt. Diverse eetgelegenheden, variërend van een snacktaria tot een restaurant annex partycentrum met de vrolijke naam Vrienden.

 

De straat kronkelt nogal. Een man, die hier geboren is, vindt dat er heel veel veranderd is.
      Hij wil een brief posten, maar de brievenbus die er ’sinds mensenheugenis’ was is verdwenen. Een deel van deze straat heet -weet hij- De Muizenval.
      De grote R.K. Bartholomeuskerk is alom aanwezig. Verder zijn er een paar opmerkelijke panden.


Bartholomeuskerk

 

                  

De kerk werd in 1926 in gebruik genomen. Er kwam een paar jaar geleden een ondergrondse uitbreiding.


Liefdesgesticht

 

Ooit hoorde bij de kerk dit zusterhuis, dat het Liefdesgesticht heette.
     
Nu zit er een soort kunstenaarscollectief in: Dario Fo. En er is de theaterschool Koperen Kees.

Dario Fo

                       

 

Franciscus Verburgh

                    

Aan het begin van de Voorstraat is een standbeeld van de priester Franciscus Verburgh (1618-1708).
      Deze man, die meer dan zestig jaar pastoraal werk deed in het Westland, zou de aanzet gegeven hebben tot de tuinbouw in dit gebied.
      Hij was tevens de grondlegger van de druiventeelt en had als bijnaam ‘de druivenpastoor’.


Zittend meisje

                   

Dit stenen beeld is gemaakt door Hans van Coevorden. Zijn dochter Marion zat er model voor.
      Beetje jammer, dat het beeld er nogal geteisterd uitziet.
Ik bedoel: als je besluit om een beeld in je dorp te plaatsen, zou je er toch tenminste voor kunnen zorgen dat het een beetje liefdevol verzorgd wordt.


St.Vincentius

Hotel Saint Vincent is aan 't begin van de Voorstraat.
      Ooit was dit het Vincentiushuis, dat gebouwd werd uit de erfenis van de zeer vermogende Poeldijkse kweker Theodorus (Dirk) van den Berg.
      Een tweepersoonskamer doet in het weekend 69,-- en er is al een driegangenmenu voor 19.50.

 

Meer Voorstraten

1: Stad aan 't Haringvliet Goeree-Overflakkee
2: Den Bommel Goeree-Overflakkee
3: Wissenkerke Noord-Beveland
4: Dirksland; Goeree-Overflakkee
5: Noordwijk Zuid-Holland
6: Asperen Gelderland
7: Piershil Hoeksche Waard
8: Middelharnis Goeree-Overflakkee
9: Colijnsplaat Noord-Beveland
10: Oud-Beijerland Hoeksche Waard
11: Beesd Betuwe
12: Kortgene Noord-Beveland
13: Maassluis Zuid-Holland
14: Dordrecht Zuid-Holland
15: 's Gravendeel Hoeksche Waard
16: Brielle Voorne-Putten
17: Sommelsdijk Goeree-Overflakkee
18: Lekkerkerk Krimpenerwaard
19: Sint-Annaland Tholen
20: Kollum Friesland
21: Stavenisse Tholen
22: Dinteloord West-Brabant
23: Oude Tonge Goeree-Overflakkee
24: Nieuw-Beijerland Hoeksche Waard
25: Velsen-Zuid Noord-Holland
26: Wijk aan Zee Noord-Holland
27: Egmond aan Zee Noord-Holland
28: Fijnaart West-Brabant
29: Sint Philipsland Zeeland
30: Melissant Goeree-Overflakkee
31: Mijnsheerenland Hoeksche Waard
32: Buren Gelderland
33: Stavoren Friesland
34: Ameide Alblasserwaard
35: Vianen Utrecht
36: Ammerzoden Bommelerwaard
37: Princenhage West-Brabant
38: Klundert West-Brabant
39: Katwijk aan Zee Zuid-Holland
40: Ooltgensplaat Goeree Overflakkee
41: Oud-Vossemeer Tholen
42: Zuid-Beijerland Hoeksche Waard
43: Willemstad West-Brabant
44: Nieuw-Vossemeer West-Brabant
45: Heukelum Tielerwaard
46: Klaaswaal Hoeksche Waard
47: Rilland Zuid-Beveland
48: Numansdorp Hoeksche Waard
49: Oostvoorne Voorne-Putten


Voorstraten die niet meer bestaan:

12: Kortgene Noord-Beveland
12A: Kats Noord-Beveland

25: Velsen-Zuid Noord-Holland
37: Princenhage West-Brabant
47: Rilland Zuid-Beveland
49: Oostvoorne Voorne-Putten


Voorstraten die nooit bestonden:

13: Maassluis Zuid-Holland
31: Mijnsheerenland Hoeksche Waard
42: Zuid-Beijerland Hoeksche Waard

 

 

 

DE BEAMER

 

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

 

 

 

Hoe snel het gaat. We wonen hier in een klein dorpje in het zuiden van Hongarije, al meer dan tien jaar. Honderdtachtig inwoners. Twee kerken, een kultuurhuis, een winkel en een kroeg. Toen we hier kwamen viel op dat jong en oud in de kroeg kwamen. Meestal tegen vieren in de middag. En ze dansten ook wel eens met elkaar. De oudjes kwamen soms met erwten om te doppen. De jonkies waren vooral gek op chips.
      Dit laatste houd je toch niet tegen dachten we toen, niet wetend dat dit de aanzet betekende tot andere tijden. De tweede aanzet was de komst van mannen met synthesizers. Zij bliezen de hele kroeg vol met kutherrie en de ouderen bleven op den duur steeds meer weg of gingen dood. Het tijdstip voor muziek is nu verzet naar negen uur in de avond, de jongeren willen dansen en drank. Zij die stomdronken raken worden rustig bijgeschonken.
      Eergisteravond is een nieuwe mijlpaal gezet. Er is een metersgroot projectiescherm opgehangen en een beamer straalt RTL-programma's uit. Aan de tafels ervoor kan je niet meer zitten, zeker ook al niet door de twee loeispeakers. De kroegbaas is zo trots als een neger met een gouden tand. Ik ben twee avonden wezen kijken. De kroegbaas kaart met drie mannen. Ze kijken niet naar de teevee. Gasten zijn er verder niet.
      Waar is dit de opmaat voor?

 


Klik
HIER voor alle Photosophieën

 

  

Subcategorieën