Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1166)

Gepubliceerd: 25 mei 2013

WAAROM HEBBEN MENSEN GEEN BLADEREN?

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije) 

Zonnige dag in het voorjaar, niemand thuis, muziek zelf uitgezocht, telefoon en televisie stuk, maaltijd voor de avond in de morgen in de slowcooker aangezet. De geuren vermengen zich met de muziek. Kortom de ideale sfeer voor onzinnige gedachtes en het verzamelen van vragen waarop geen antwoord mogelijk is.

      In de tuin staat een boom die ik niet uit Nederland ken maar die hier sigarenboom wordt genoemd. Laat in het voorjaar krijgt hij pas de nieuwe bladeren en een bomengids vermeldt dat bomen via hun bladeren voedsel binnen krijgen. Rijst onmiddellijk de vraag waarom mensen geen bladeren hebben dat zou een hoop gezeur besparen.
      Geen Albert Heijn, maar ook geen slowcooker…Korte tijd nadat deze gedachte was verschenen kwamen er meer, ik kwam de dag wel door, dat werd duidelijk. Zijn er vogels die mayonaise maken. Ja, alle vogels, ze schijten het uit, maar niemand lust het. Hoe worden de stengels van straatbezems geplukt, ik zou het niet weten. Veerboten gaan heen en weer. Zijn er ook veerboten die alleen heen gaan?
      Waarom bestaat Sinterklaas niet, de paashaas wel en God weer niet? Kunnen honden praten? Ik weet het antwoord maar mag het niet publiceren. Waarom nooit meer met vakantie? Ben als gepensioneerde altijd al met vakantie; geen vouchers, geen incheckbalies, geen vakantieombudsmannen, geen doorgemagnetronde dames in het blikveld, geen zinloze kerken of stranden, geen koffers. Ik weet het antwoord dus nu wel. Hoe komt dat nu weer? De Bahamas. Zijn er daar dus meer van?

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1166)

Gepubliceerd: 21 mei 2013

BERTSDORF

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Dit deed zich al een paar maal voor: je loopt als het ware de geschiedenis binnen. Auschwitz was het sterkste voorbeeld. Je kunt daar niet zijn zonder terug te gaan in de tijd, zonder gevoelens te hebben of aan het heden te denken. Later huil je pas, als je allang weer thuis bent. De beelden raak je nooit meer kwijt.
      Ook liep ik een paar dagen na de val van de Berlijnse muur onder de Brandenburger Tor door naar het voormalige Oost Berlijn. Ik haalde het niet want ik werd duizelig van de geschiedenis die op me viel. Ik moest gaan zitten en zien tot rust te komen.
     

De laatste keer dat de geschiedenis me overmande was in de voormalige Deutsche Demokratische Republik in de buurt van Zwickau in de deelstaat Saksen. Ik arriveerde met een camper bij een smalspoorstation in het kleine dorpje Bertsdorf. De DDR bestond niet meer, vijfenveertig jaar terreur aan de kant gezet. Ik durfde nu wel aan de voormalige stationschef Herbert die met zijn vrouw Gertrude boven het station woonde te vragen of ik met die camper op het perron mocht staan. Dat zou in de jaren van het communisme totaal ondenkbaar zijn geweest, maar nu bleek het geen punt.
      Een week heb ik daar gestaan terwijl de stoomlocomotieven langs de camper raasden. Het was alsof de jaren de camper binnenslopen. Zelfs de lucht van desinfecterende middelen waar de DDR mee bezwangerd was keerde terug.

      Op het perron maakte ik voor de vpro-radio een opname van Angela Hübner. Zij speelt Träumerei van Robert Schumann terwijl een stoomlocomotief binnen komt. Het is ongeveer 1992.
LUISTER HIER

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1166)

Gepubliceerd: 18 mei 2013

 DE ZATEN

 (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

 De Nederlandse taal kent het woord niet, daarom voeg ik het nu gewoon toe. Kijk, als er nazaten bestaan moeten er ook voorzaten zijn. Zelfs zijzaten, maar dat terzijde.
      Ik ben me er heel erg van bewust dat ik bijna geen voorzaten ken; ik kom niet verder dan mijn ouders....Over grootouders of verder terug weet ik niets en er is ook nooit iets over verteld. Nooit heeft iemand iets opgeschreven; er zijn geen brieven. Portretten zijn er niet gemaakt. Het is alsof ze nooit geleefd hebben. Wat ze dachten weet ik niet. En ik weet nog veel meer niet. Wat ze aten, wie ze liefhadden, wie ze bedrogen, hoe ze dood gingen. Zelfs hun namen ken ik niet.
      Ik wil deze reeks zaten onderbreken en ben begonnen van alles op te schijven, en het geschrevene op te sturen aan kinderen en kleinkinderen in de hoop dat zij deze traditie zullen voortzetten. Opa uit de twintigste eeuw en zijn nazaten berichten aan hen die later zullen leven en sterven. Het begin is er. Hoe opa dacht, welke fouten hij maakte, waar hij spijt van heeft. Een man die zelden raadgevingen verstrekte, eenvoudig omdat hij het zelf ook niet wist. Over zijn fantasie. Hij beweerde vaak maar wat. Dat hij van een Noorman afstamde bijvoorbeeld.

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1166)

Gepubliceerd: 14 mei 2013

DAN IS HET INEENS GENOEG

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Soms laat je het jaren gaan. Kleine ongemakken in huis, daar gaat dit over.
      De Wc-bril is gescheurd waardoor je soms in je billen wordt gebeten. Een deur sluit niet goed, waardoor hij bij windvlagen vanzelf opengaat. Een blikopener die je soms een bloedende hand bezorgt.
      Hier gaat het nu over deksels die verspreid in de lage kastjes liggen: bukken en zoeken.
De vorige week was ik het ineens zat. Alle deksels op tafel, tellen en meten. Een schets maken van een soort wandrek.
      Naar een bevriende timmerman. Of hij dit rek wil maken en wel nu.
Vroeg in de avond hangt het rek en zitten die verdomde deksels er in.
      Misschien ook iets voor U?

Klik HIER voor alle Photosophieën