Beelden (1169)
- Details
- Hoofdcategorie: Beelden
- Categorie: Beelden (1169)
WAT HEBBEN WE NU WEER AAN DE FIETS HANGEN?
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Dit is altijd een teken voor me: als men mij van verschillende kanten op iets wijst. En dat varieert van aanbevelingen om die en die film te gaan zien tot suggesties daar en daar heen te gaan. Nu geschiedde dit. Men wil dat ik ga nadenken over het bestaan van parallelle werelden. Had er nooit over gehoord en ben gaan zoeken op het internet. Hier ziet U het resultaat.
Parallelle werelden: Wetenschappers als Einstein hadden het al over het theoretisch bestaan van parallelle universums. Wel, duizenden ervaringen en getuigenissen van mensen uit alle culturen van over heel de wereld bevestigen het bestaan hiervan.
Nadat men overleden is wordt men opgevangen door familie, vrienden en/of begeleiders naar dat niveau van de astrale of parallelle wereld dat overeenkomt met onze mentale, spirituele en morele ontwikkeling. Sommige mensen die een zeer zwaar leven of een periode van bijvoorbeeld zware mentale en/of fysieke stress achter de rug hebben verblijven vaak eerst nog in een plaats waar ze onder begeleiding van een bekwame gids tot rust kunnen komen en hun persoonlijke energie in balans kunnen brengen. Deze plaatsen zijn van een prachtige natuurlijke schoonheid, vaak nog mooier dan vergelijkbare plaatsen op deze aarde.
De parallelle wereld heeft een natuur die te vergelijken is met de natuur op deze aarde. Er zijn planten, bomen, bloemen, dieren, vogels, bossen, bergen, meren, rivieren, zeeën enz.… zoals we die op aarde kennen. Toch is de natuur er volgens getuigenissen van gene zijde en van mensen die er tijdens een uittreding of BDE geweest zijn nog mooier en intenser dan hier op aarde. Ook zijn er door de mens gemaakte bouw –en kunstwerken, huizen, scholen, steden enz.
De parallelle wereld is dus eveneens opgebouwd uit materie. Alleen is de materie daar veel fijner van structuur. De moleculen, atomen en andere bouwstenen voor de materie schijnen daar op een veel hogere frequentie te vibreren dan hier. Daarom is het ginds mogelijk om met pure mentale kracht dingen te creëren.
De mens gaat daar dan ook ten volle zijn creatieve gang met kunst, architectuur, wetenschap, muziek…enz. Veel meer en veel intenser dan wat hier mogelijk is. Daar valt immers alle stress,spanning, conflict en oorlog weg die we hier kennen en ons belet om heel de tijd creatief te zijn.
Daarnaast wordt ook veel tijd besteed aan studie : persoonlijk, maar ook in samenwerking met vrienden in een min of meer vaste studie/evolutiegroep. In die groep zitten heel dikwijls mensen waarmee we in de levens op deze aarde een band hebben: vrienden of familieleden. Tijdens onze studie daar worden we ook weer begeleid door de nodige gidsen en meesters.
Menselijke relaties worden getypeerd door onderling begrip, tolerantie, hulpvaardigheid en liefde. Ambitie en onderlinge competitie zijn er onbestaand. Tijdens een vorig of het vorige leven aangedaan onrecht wordt vergeven (door het slachtoffer) en er wordt uit begane fouten de nodige conclusie getrokken en voornemens gemaakt ( door de schuldige).Doordat de communicatie steeds telepathisch gebeurt kan men niet anders dan direct en eerlijk zijn. Daardoor zijn de relaties daar veel opener en oprechter dan hier. Maar ook daar heeft ieder het recht op individualiteit en privacy, die dan ook ten volle gerespecteerd worden.
Het is daar helemaal niet alleen ernst en studie wat de klok slaat. Integendeel: alles wordt gezien binnen zijn relatieve belang en dus zijn grappen en humor nooit ver weg. Naast alle vormen van kunst is er eveneens aandacht voor sport, spel, reizen,enz.
Dit alles naar eigen voorkeur en behoefte. En steeds is het vooral intens genieten.
En ja: men wordt in de parallelle wereld verenigd met familieleden en vrienden die ons zijn voorgegaan.
Het maken van contact met de achtergebleven familie en vrienden is ook een bekommernis. Er wordt op verschillende manieren contact gezocht en gemaakt met de achtergeblevenen (zie hierboven). In elk geval volgt men met interesse en liefde het leven van de achtergeblevenen. Men tracht hen ook op verschillende manieren te helpen. Eén klassieke manier is het sturen van gedachten en impulsen die een geliefde hier kan helpen om bepaalde belangrijke beslissingen te nemen. Soms wordt er nog concreter geholpen : zoals bij dreigend (levens) gevaar bijvoorbeeld. Ook gebeurt het heel vaak dat iemand van gene zijde ‘afzakt’ naar hier om een stervende geliefde of vriend te helpen bij de overgang.
Vele personen aan gene zijde zijn overigens belast met het gidsen van een persoon op deze aarde.
Na de periode die we doorbrengen in de parallelle wereld en die wat duur betreft voor iedereen verschilt komt het ogenblik dat we opnieuw geboren gaan worden in een nieuw menselijk lichaam op deze aarde. In overleg met de gidsen, leraren en ook vrienden daar kiezen we een leven op aarde waarin we weer kunnen doorwerken aan onze persoonlijke ontwikkeling. De hele reïncarnatiecyclus is er immers op gericht ons te laten evolueren op spiritueel, mentaal en ethisch vlak. Dit tot we zover geëvolueerd zijn dat terugkeren naar deze aarde niet meer nodig is.
Maar tot we op dat punt gekomen zijn is reïncarneren noodzakelijk. Deze aarde met zijn materialisme, conflicten, oorlogen enz. is een plaats waar we belangrijke lessen kunnen leren, zij het in vaak zeer moeilijke omstandigheden. Ook is het belangrijk voor ieder van ons dat we op deze wereld onze verantwoordelijkheid opnemen en trachten van er een meer leefbare plaats te maken en met iedereen op een zo goed mogelijke manier proberen om te gaan.
Nadat we dus een levensloop met daarbij behorend lichaam hebben gekozen gaan we voor de eigenlijke geboorte in dat lichaam plaats nemen. Bij de geboorte start voor ieder van ons dan weer een volgende levensopdracht. Er treedt een volledig geheugenverlies op voor alles wat voorafging:zowel wat betreft het leven aan gene zijde als wat betreft de vorige levens. Alles blijft echter aanwezig in ons onderbewustzijn. Door middel van o.a. hypnose kan men uit deze informatie putten als men dat wil.
Klik HIER voor alle Photosophieën
- Details
- Hoofdcategorie: Beelden
- Categorie: Beelden (1169)
.......... en deDIEREN
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Dieren beschouwen als een soort mensen, dat is de opvatting die veel natuurprogramma's op de tv uitstralen. Zelfs de beroemde BBC heeft daar een handje van.
Willen leeuwen ergens in de tropen gnoes aanvallen omdat ze moeten eten, volgen er steevast dit soort zinnen: Kinky ( dieren moeten een naam hebben, net als mensen) is belust op vers voedsel, hij kan haast niet meer wachten.
Ongeveer een jaar geleden kocht de EO een serie natuurfilms van de BBC en verving het oorspronkelijke Engelse commentaar door christelijk gewauwel. Het scheelde niet veel of sommige dieren gingen bidden.
Deze week vond ik een soort bevestiging van mijn stelling in een ingezonden brief van een kind in de Volkskrant. Het kind had een natuurfilm gezien waarin het leven van dolfijnen werd getoond. Anders dan de aaidolfijnen in het Dolfinarium en de beroemde T.V.Flipper, liet de film zien hoe dolfijnen die moesten eten, hele scholen vissen naar binnen schrokten.
Het kind noemde de dolfijnen wrede moordenaars... Ik vroeg me af of dit kind zijn ouders ook moordenaars zou noemen als zij bij de slager een biefstukje gingen halen. Een dier is echt geen mens met een staart of vleugels.
Een dier denkt niet, een dier doet.
Klik HIER voor alle Photosophieën
- Details
- Hoofdcategorie: Beelden
- Categorie: Beelden (1169)
IK KOM ER NOOIT VERDER MEE
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Al heel lang tob ik met een gedachte. En als ik hem wel eens aan iemand voorleg, is steevast de afloop dat de ander zegt: je wilt eigenlijk een politiestaat of het communisme. Zo zal het ook deze keer gaan, vrees ik.
Ik begin maar weer.
Sinds enige tijd verschijnen hier in Hongarije pakjes sigaretten met daarop nogal onthullende foto's. De foto's zullen in hevigheid toenemen; de gezwellen komen er heus aan. De regering heeft de tabaksindustrie de opdracht gegeven het roken minder aantrekkelijk te maken en heeft die industrie verplicht gesteld de foto's op de pakjes te zetten.
Dat diezelfde regering heeft bepaald dat particuliere verkooppunten per 1 juni as. gesloten moeten worden en dat de rookwaren alleen nog mogen verkocht in staatswinkels, is nogal bizar. Als men wil dat het roken wordt bemoeilijkt, waarom dan niet een verbod op het verkopen van tabak? Dat kan niet in een democratie werpen mensen tegen aan wie ik dit soort gedachtes vertel.
Ditzelfde geldt voor die snelle verbinding tussen Amsterdam en Parijs met de Thalys. Die peperdure verbinding waarvoor miljarden Euro's zijn uitgegeven is ooit verdedigd met het argument dat het luchtverkeer op den duur de grote stroom verplaatsers niet meer aan zou kunnen en dus moest er een alternatief komen. Met een luxe en snelle trein zouden mensen uit de vliegtuigen worden gelokt.
Waarom niet gewoon geen toestemming geven voor het vliegen vanuit Amsterdam naar Parijs en de al bestaande verbinding per spoor verbeteren? Dat scheelt een hoop geld en gegraaf. Ik kan werkelijk niet inzien waarom dat in een democratie niet zou kunnen, daar heb je helemaal geen politiestaat voor nodig.
Klik HIER voor alle Photosophieën
- Details
- Hoofdcategorie: Beelden
- Categorie: Beelden (1169)
HET BROODROOSTER EN VRIEND TON
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Hardnekkig toch die stereotypen. In Parijs MOET je de Eiffeltoren op. Berlijn: resten van de muur bekijken. Hongarije: men MOET naar het Balatonmeer. Wel, als er iets af te raden is, is het gaan naar dat kutmeer. Om te beginnen is het al lang sterk opgedroogd en moet je een kwartier het meer in lopen om te kunnen zwemmen. Over drassige grond. Dan is het meer voor negentig procent bezet door Duitsers met de bekende worsten en burgerlijkheidssfeer.
Maar er is nog wat. Veel stranden horen bij de privétuinen van villa’s aan het meer, daar mag je je helemaal niet ophouden. Je kunt langs die stranden lopen om een klein stukje openbaar strand te vinden. Dit moet je allemaal weten om een hoop geschreeuw te ontlopen.
We hadden bezoek van vrienden en ja hoor: die wilden persé naar dat meer. Ik leg nog aan vriend Ton uit dat het risico van een verpeste dag erg groot is, maar niets hielp. Ook gooi ik nog de braadworsten in de strijd, maar het mocht niet helpen. Ton ziet graag zaken van de zonnige kant en vraagt of we een broodrooster hebben, een koffiezetapparaat en wellicht ook nog een aggregaat.
Het is er allemaal en met de hele groep vrienden gaan we met al die toestellen op weg. Bij het meer vinden we een rustig soort strand in de tuin van een villa. De bewoners zijn er niet, maar de buren wel. Die buren, Duitsers, zien met verbijstering in hun ogen Ton aan de slag met het aggregaat. Dat ding loopt na enige tijd en volgens mij kan je hem nog horen aan de overkant van het meer. Het broodrooster wordt ingezet. Maar de aap, die uit de mouw moet komen, komt er ook echt uit. Het duurt meer dan een half uur voordat de eerste tosti eruit komt. Het vermogen van het aggregaat is net voldoende om een gloeilamp van 20 watt te doen branden, maar wat Ton wilde aansluiten gaat niet. De buren komen met koffie en broodjes naar ons toe. Vooroordelen zijn ook wel eens dom. Misschien valt het meer ook wel mee.
Klik HIER voor alle Photosophieën
- Details
- Hoofdcategorie: Beelden
- Categorie: Beelden (1169)
Een symbolisch Fins cadeautje
(Opruiming 26)
Ik vond onderstaande kaarten uit Finland. Gekregen aan het begin van de zomer in 2005.
Het was in het mooie café Strindberg aan de Esplanade in Helsinki. Het cadeautje kwam van Meri-Tuuli, een mevrouw van een jaar of vijftig met wie wij in een diep en droevig gesprek raakten. Wij dronken wijn.
Zij had net negen maanden chemotherapie achter de rug en zou de volgende dag horen of het was aangeslagen.
Zelf dacht zij dat die kans niet groot was.
‘Zullen we er nog één nemen?’, zei zij.
'Het kan namelijk mijn laatste zijn!’
Wil je gezelschap?
Kom naast me zitten!
Aan Joop Wassenaar, een kennis van mij die al heel lang in Finland woont, vroeg ik wat die teksten betekenen.
Zijn antwoord:
Kaipaatko seuraa is een vraag en betekent: ‘Wil je gezelschap?’
Kaipaan seuraa met het uitroepteken is dus meer van: ‘Ik wil dat iemand hier naast me zit’
Merituuli betekent zeewind
Loisto betekent schittering en is waarschijnlijk een uitgeverij die gespecialiseerd is in nautische kaarten
Er zat dus symboliek in die gift.
Wij schonken haar aandacht en zij wees ons op aandacht die boeken nodig hebben
In 2007 schreef ik al eens een stukje over Meri-Tuuli:
Kanker in Strindberg
Strindberg is één van de mooiste café’s in Helsinki. Een grote bar op de begane vloer waar verzorgd geklede mensen veel zwijgen. Als ze praten doen ze dat luid. Vaak in de nieuwste Nokia-telefoontjes. Fins product nietwaar. Op de eerste etage is een bibliotheek annex bar, waar je een boek kunt uitkiezen en lezen als je je drankje nuttigt. De glazen zijn natuurlijk van het prachtige Finse glasmerk Iitala. Met de mond geblazen wijn- en borrelglazen.
Het café ligt aan de Esplanade, een smal langgerekt parkje, dat aan beide zijden geflankeerd wordt door dure stijlvolle winkelstraten. Aan de noordzijde is dat de Pohjoisesplanadi. Op nummer 33 is Strindberg. De winkels in deze straat schreeuwen het Fins design uit. Meubilair, glas, hout, keukeninterieurs, badkamers, sauna’s, elektronica, sculpturen, grafstenen en doodskisten, keramiek, etsen, gravures, gala- en vrijetijdskleding, schoenen, speelgoed en babykleertjes. Alles zeer verantwoord.
Introverte Finnen. Ja. Maar wel met smaak.
Een vrouw van middelbare leeftijd komt aan ons tafeltjes zitten. Waar we vandaan komen; hoe we het hier vinden; of we het niet koud hebben; of euthanasie inderdaad zo makkelijk is in Nederland. Ze komt uit Joensuu in het oosten van het land: Karelië .
Dat treft.
Daar zijn we namelijk ook wel eens geweest. Als ik vraag of zij vindt dat Russisch Karelië weer terug naar Finland moet, kijkt zij mij verbaasd en verrast aan. Dat wij dit weten. Karelië is namelijk in 1939 tijdens de bloedige zogeheten winteroorlog bezet door de Russen en na afloop van de tweede wereldoorlog is een deel Russisch gebleven. Belangrijkste stad in dit bezette deel is Viborg, dat op zijn Fins Viipuri heet.
Zij vindt -zoals trouwens veel Finnen-, dat het gebied eigenlijk terug moet, maar ze maakt zich er niet druk om. Het zou namelijk veel gedoe geven.Vrijwel alle Kareliers, die er woonden zijn naar Finland gevlucht en hebben daar een –vaak- rijk bestaan opgebouwd . In Russisch Karelië wonen veelal voormalige bewoners uit de Siberische concentratiekampen, die geld kregen als ze zich in die uithoek wilden vestigen.
Het is er arm, armoedig, armzalig en erg crimineel. Geld is er nauwelijks in omloop. Ruilhandel is het. Als ik voor jou een vis vang, kom jij mijn dak repareren. Zoiets.
' Wat moet je met zo’n gebied en met die mensen‘, zegt Meri-Tuuli zoals ze blijkt te heten.
Meri-Tuuli drinkt wijn. Veel wijn . Als we afscheid willen nemen zegt ze: ‘zullen we er nog één nemen‘.
En dan komt het:
‘HET KAN NAMELIJK MIJN LAATSTE ZIJN‘!
We worden stil. Buiten regent het en ook de wind is aangewakkerd. Binnen is ‘t warm, en sfeervol.
‘Ja’, gaat ze even daarna door, ’want jullie hebben me nog helemaal niet gevraagd waarom ik in Helsinki ben en niet in Joensuu’.
Dat is waar.
‘Waarom ben je in Helsinki en niet in Joensuu, Meri-Tuuli?’
‘Well’, zegt ze,'You Know''
‘Ik heb darmkanker en heb net negen maanden chemotherapie gehad. Morgen moet ik hier naar het Academisch Ziekenhuis en dan hoor ik of de therapie is aangeslagen. Die kans is overigens niet zo groot’.
We kijken haar aan, stellen een meelevende vraag en zeggen:
‘Laten we er dan nog maar eentje nemen’.
Ze heft haar glas en zegt enigszins lodderig:
‘Op de euthanasie in Nederland’.
Opruiming
Opruiming 1: Verslaggever te Wenen
Opruiming 2: Verslaggever te Standdaarbuiten
Opruiming 3: Verslaggever te velde
Opruiming 4: Stamping ground Rotterdam 1970
Opruiming 5: De eerste Panorama
Opruiming 6: Een mysterieuze kaart
Opruiming 7: De waanzinnige Williams Shift
Opruiming 8: Bophuthatswana; een racistische lappendeken
Opruiming 9: Rote Hilfe West-Berlin
Opruiming 10: Restaurant onder hoed in Lesotho
Opruiming 11: Fish shooters in Guyana
Opruiming 12: Meneer Koekkoek tekent een koekoek
Opruiming 13: De Gooise Matras
Opruiming 14; Een Citroën CX Limousine Turbo
Opruiming 15: De ontmanteling van een kruiwagen
Opruiming 16: Een leuk rapport zeg!
Opruiming 17: Dienstgeheim
Opruiming 18 a t/m f: Radioles
Opruiming 19: De laatste DDR-verkiezingen
Opruiming 20: Een kattebelletje van Dick Passchier
Opruiming 21: Muziek terwijl u slaapt
Opruiming 22: Een zakwoordenboekje
Opruiming 23: Een licht erotiserend interview
Opruiming 24: Mohammed Ali, een groot dichter
Opruiming 25: Een curieus lijstje
Subcategorieën
Beelden Aantal artikelen: 408
Pagina 160 van 169