Ronald van den Boogaard - Beelden (1142)

Beelden (1142)

Details: Hoofdcategorie: Beelden; Categorie: Beelden (1142); Gepubliceerd: 17 april 2013

MARSDOOD

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Tegen 2030 dus. Mensen geven zich nu al op om die enkele reis naar de planeet te maken. De televisierechten om een super Big Brother te mogen uitzenden worden reeds geregeld.
      De afstand is tussen de 60 miljoen en 380 miljoen kilometer (afhankelijk van de stand van de planeten) en de reis duurt zeven maanden. En dan zit je op die steenklomp. En wat zullen dat voor mensen zijn. Ik zal het U zeggen.
      Zij hebben op aarde nooit iets gezien, hebben nooit gedachtes behalve over het weer en voetbal. Muziek hebben ze nooit gehoord. Ze praten heel veel maar zeggen helemaal niks. In hun aanwezigheid word je moe van de leegte. Het liefst zouden ze tot moord overgaan als ze iemand een boek zien lezen. Dat soort.
      Afscheid van de aarde hoeven ze niet te nemen want ze waren er eigenlijk niet. Vrijwillig je laten opsluiten in een doos, want naar buiten gaan is er niet bij. Altijd maar weer optreden voor de teevee op aarde, de aarde waarna je nooit meer terug kan gaan.
      IS ER DAN NIEMAND NU DIE OPSTAAT EN ZEGT DIT GAAN WE NIET DOEN?

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details: Hoofdcategorie: Beelden; Categorie: Beelden (1142); Gepubliceerd: 13 april 2013

OVER HET SCHARRELLEVEN EN DE JACHT OP KWALITEIT

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Ontving een brief van vriendin Miep die samen met haar echtgenoot Hans ook al jaren in Hongarije woont.
Er was een uitnodiging bij om een bezoek te brengen aan een biologische boerderij midden in een kolossaal natuurgebied.
Zij schreef:

Foto: Hans Molenkamp

In Nederland probeerden wij al bewuste eters te zijn. Lam en rund van Marokkaanse

slager. Groenten en kruiden zoveel mogelijk uit eigen kas. En kaas van markt in

Rotterdam waar een man uit Woerden zijn eigen producten verkocht. En daarna

natuurlijk een grote puntzak patat bij Bram Ladage, waar de aardappels onder je

neus geschild werden en vers gesneden de verse olie in gingen.

De eerste kipfilets die wij hier in Hongarije kochten waren een wonder. Ze spetterden niet en

bleven het formaat zoals ze de pan in gingen. Deze filet is ondertussen verleden

tijd. Het verwateren van vlees (in de supermarkten) is hier ondertussen ook

gemeengoed geworden. En na de reportage over roze slijm in het gehakt en

hamburgers draait onze vleesmolen nog meer dan voorheen ons eigen gehakt van

vlees van de geitenboerin. Over hamburgers kan ik niet zoveel vertellen, omdat

ik ze zeer zelden eet. Het moet ongeveer vier jaar geleden geweest zijn dat ik

de laatste tot mij nam en daarvoor zat er ook minstens acht jaar tussen. Om de

doodeenvoudige reden dat ik wil weten wat ik eet.

Verse pasta maak ik al jaren zelf. In de la ligt een zak met mooie gedroogde pasta

voor het geval er nood aan de man is. Voor het verse pastadeeg wordt natuurlijk

gebruik gemaakt van de eieren die onze eigen kippen leggen. Pizza eten we elke

week wel een keer en altijd uit eigen keuken, met de hand gekneed lekker rustend

bij de warme kachel. Ik versier ze met eigen tomatensaus en basilicum (ja, die

vriezer is toch een pracht uitvinding), knoflook uit eigen tuin en de buffel

mozzarella, ansjovis en pecorino van de Italiaanse winkel uit Pécs.

Groente en fruit halen we in de zomer uit eigen tuin en in de winter op de markt.

Maar waar halen we ons vlees en kaas vandaan? In de omgeving kennen we vijf

geitenboerinnen. Inderdaad, allemaal vrouwen met eigen kuddes vee. Één ervan is

Andras Zsuzsa. De naam Zsuzsa wordt hier nogal veel gebruikt en daarom voegen we

er zelf altijd iets aan toe. De naam van het dorp of partner. Andras is de

partner van Zsuzsa, vandaar. Ze heeft een veestapel die bestaat uit geiten,

grijs rundvee, schapen, mangalica varkens en ezels. Deze dieren hebben een

geweldig mooi grondstuk van dertig hectare of meer met sappig groen gras ter

beschikking .

Er staan prachtige bomen die in de zomer de perfecte schaduwplek

zijn. Ze hebben een goud leven en als dank leveren ze fantastisch mooie

producten. In de vorm van melk, kaas, vlees en worsten. Afgelopen december waren

we er samen met onze vriend Jan. Eigenlijk alleen om kaas te kopen maar we

vertrokken met twee prachtige stukken mangalica varken, de haas van dat zelfde

varken en de haas van het grijze rund. Maar natuurlijk ook kaas en worsten. En

één van die worsten heeft mij zo nieuwsgierig gemaakt dat ik er gisteren een

biefstuk van de haas van heb besteld. Die worst was namelijk van ezel gemaakt.

Ezel? Ja, ezel. En volgende week als wij ervan geproefd hebben zal ik laten

weten hoe het heeft gesmaakt. Wij hopen dat het op paard lijkt.

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details: Hoofdcategorie: Beelden; Categorie: Beelden (1142); Gepubliceerd: 11 april 2013

Van kerk naar ooievaars

Voorstraten vind je vooral in dorpen en stadjes op de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden.
Maar ze zijn er ook in andere provincies.

De Voorstraat, die vaak van de haven -of de dijk- naar het centrum gaat, is vrijwel altijd de belangrijkste straat.
De mooiste panden, de beste winkels, het -voormalige- raadhuis en ook een kerk.

Aan de hand van oude ansichtkaarten en recente foto’s portretteer ik een aantal van die Voorstraten.

Hoe was het en hoe ziet het er nu uit.

Groot Ammers Alblasserwaard

Dit is de Voorstraat in Groot Ammers, een dorp aan de Lek in de Zuid-Hollandse Alblasserwaard. Een rustige straat in een rustig dorp.
De alom aanwezige Nederlands Hervormde kerk is in de Kerkstraat, die haaks op de Voorstraat staat. Aan het eind is het voormalig gemeentehuis van Liesveld met het ooievaarsnest, waar de bevolking van Groot Ammers erg aan gehecht is.

De Voorstraat heet hier op de voorgrond Sluis. Het huis linksvoor is stevig gerestaureerd.
De benzinepomp rechts is nu een woonhuis. De telegraafpalen zijn natuurlijk verdwenen.

Gemeentehuis

Groot Ammers maakte tot 1 januari van dit jaar deel uit van de gemeente Liesveld. Nu hoort het bij Molenwaard. Het gemeentehuis is niet meer als zodanig in gebruikt.
Na de herindeling werd besloten dat er geen nieuw gemeentehuis gebouwd zou worden, maar dat de inwoners -tot genoegen van Plasterk c.s.- veel meer digitaal in verbinding met de lokale overheid zouden gaan.
Dit lijkt ook het behoud van het ooievaarsnest, want dat dreigde weg te moeten in verband met uitbreiding van de parkeerplaats. Op deze woensdag is het echter opvallend rustig. Er staan maar een paar auto’s.

Ooievaars

Hervormde kerk

Het is -net als elders in de Alblasserwaard- behoorlijk gelovig in Groot Ammers.
De SGP is in Molenwaard de grootste partij. Hier is begin vorige eeuw een aantal inwoners opgetrommeld om te poseren voor de kerk.

Het logement-koffiehuis-paard- & rijtuigverhuur is verdwenen.
Er is een snackbar, die Dikke Maatjes heet en café Sluis is verrijkt met een nostalgisch bord Rookverbod.
Café Sluis

Te koop

Het is niet alleen rustig in de Voorstraat, er zijn weinig winkels en er staan veel huizen te koop.

Ammerstol

De Lek is in Groot Ammers nooit ver weg.
Aan de overkant ligt Ammerstol. (Reportages 55; Rood baken aan de Lek)
Er zijn in de omgeving diverse veerverbindingen o.a. naar Bergambacht en Schoonhoven.

Details: Hoofdcategorie: Beelden; Categorie: Beelden (1142); Gepubliceerd: 10 april 2013

DE STILTE DIE OP ONS VALT

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Het zal in 1944 geweest zijn. Een verliefd stel loopt in de bossen nabij Boxtel in Brabant. Ze horen het geluid van een naderende bommenwerper. En tot hun verbijstering zien ze dat toestel plotseling van heel dichtbij en met de neus naar beneden. Ze kunnen het gezicht van de piloot nog zien. Maar het toestel slaat te pletter in de moerasachtige grond.
Later als ze thuis zijn vertellen ze aan familie wat zij gezien hebben. Niemand komt op het idee om instanties in te lichten over deze crash. Pas een halve eeuw later als het stel oud is en weer toevallig wandelt in dat Brabantse bos herinneren zij zich het ongeluk en nemen contact op met defensie. En dan gaat er een machine draaien.

Ik werk bij de radio en lees voor mijn werk veel kranten. In een regionaal blad verschijnt een bericht dat een in 1944 neergestort Duits vliegtuig bij Boxtel zal worden opgegraven. Krijg toestemming van Defensie daarbij aanwezig te zijn om er een reportage te maken.

Foto: P.Monasso-AVOG

De dag van de opgraving is daar, het is zes uur in de morgen. Er staan ongeveer vijftig mannen klaar om aan de berging te beginnen. Een grote kraan en een shovel staan terzijde. Niemand zegt iets, niemand. En dat zal de komende uren zo blijven. Zonder dat ik een teken zie wordt er begonnen. Er is alleen soms het geluid van de shovel, een zaag en de vogels. De stilte ligt als een deken over ons heen.
      Ik begrijp dat ik niet moet praten en dat is als men voor de radio werkt nogal lastig. Men begint de berkenbomen weg te halen. Later moet de shovel het meeste werk doen. Het blijkt dat de piloot niet meer geprobeerd heeft het toestel horizontaal te krijgen, de neus zit diep in de grond en het eerste wat we te zien krijgen is de staart.
       Nog steeds zegt niemand iets en de eerste ploeg trekt zich op een bepaald moment terug. De tweede ploeg moet eventueel aanwezige bommen onschadelijk maken. Zodra dat zou gebeuren dienen we het bos te verlaten, dat is wel duidelijk. Er blijken geen bommen aanwezig te zijn en het graven gaat weer door.
      En dan gebeurt er bijna iets mystieks: de twee eerste ploegen trekken zich terug en een derde ploeg begint. Deze ploeg moet het lijk van de piloot uit het vliegtuig halen. Uit een soort eerbied gaat iedereen op een grotere afstand staan. Witte lakens worden aangevoerd. De reportage ga ik niet maken, dat kan hier niet. Ook niet als ik later in de week word uitgenodigd op het laboratorium in Crailo waar men de stoffelijke resten onderzoekt. Ik mag ze zien en ben diep onder de indruk van de zorgvuldigheid waarmee men te werk gaat. Men weet zijn naam en vindt een bonnetje in zijn zak waar hij het laatst koffie heeft gedronken. De familie zal worden ingelicht.

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details: Hoofdcategorie: Beelden; Categorie: Beelden (1142); Gepubliceerd: 06 april 2013

Katten grotere moordenaars dan gedacht

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Heeft u een kat in huis, kijk dan goed uit, want u huisvest een koelbloedige moordenaar. Katten zijn volgens een Amerikaanse studie nog veel grotere moordenaars dan tot nu toe werd aangenomen.

De meerderheid van de sterfgevallen van vogels en zoogdieren in de Verenigde Staten is zelfs toe te schrijven aan katten, blijkt uit een analyse in opdracht van de Amerikaanse overheid. Naar schatting leven er in de Verenigde Staten ongeveer 120 miljoen katten.

De poesjes zouden samen jaarlijks tussen de 1,4 miljard en 3,7 miljard vogels en tussen de 6,9 miljard en 20,7 miljard zoogdieren doden, constateren de wetenschappers op basis van de beschikbare gegevens. Een kat vangt dus gemiddeld tussen de 70 en de 200 prooien per jaar. De schattingen lopen behoorlijk uiteen, omdat het onderwerp moeilijk te onderzoeken is; de kat moet een kleine camera omgebonden krijgen, willen onderzoekers ontdekken wat hij allemaal uitspookt.

Krijg toch het heen en weer! Dit staat zomaar in de krant, nou ja krant: de SPITS. Geen redakteur die op het idee komt om die lui te benaderen met een paar kritische vragen. Hoezo "moordenaars"? Die beesten eten toch gewoon, net als wij mensen.
Zij zitten aan wat kleinere beesten, wij als mensen aan wat grotere. Zijn wij dan ook moordenaars? Moeten wij ook een kleine camera omgebonden krijgen om te ontdekken wat we allemaal uitspoken? Heb net onze kat gesproken , hij is er helemaal stil van.

Klik HIER voor alle Photosophieën

Subcategorieën

Beelden Aantal artikelen: 408

Pagina 156 van 161

Hoofdmenu

Beelden (1142)

Beelden 441: Hongaarse Photosophieën 156 ; Enkele reis Mars

Beelden 440: Hongaarse Photosophieën 155; Ezelworst

Beelden 439: Voorstraten 51; Groot Ammers Alblasserwaard

Meer Voorstraten

Voorstraten die niet meer bestaan:

Voorstraten die nooit bestonden:

Beelden 438; Hongaarse Photosophieën 154;Opgraving

Beelden 437: Hongaarse Photosophieën 153; Kandur

Subcategorieën

Beelden Aantal artikelen: 408