Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 06 oktober 2014

Springbalsemien, kroos, roet & fakkels

Je kunt er lang en vrijwel ongestoord lopen: De oeverlanden Hollandsch Diep op het Zuid-Hollandse eiland Hoeksche Waard.
      Langs kreken en sloten, langs bijenkorven, over smalle vochtige paden kom je bij een pontje, dat je zelf moet bedienen.
Dan gaat een nog smaller pad langs wilgen en veel springbalsemien.
      Kroos ligt in de sloten. Vogels laten zich horen en het ronkende geluid van binnenvaartschepen nemen we op de koop toe.



Rook & vuur
En dan is er ineens rook. En nog meer rook. En vuur. En nog meer vuur.

Als je het dichtbeboste gebied verlaat zie je het duidelijk.
      Aan de overkant ligt Shell Moerdijk. Daar wordt overtollig gas verbrand. Affakkelen noemen ze dat. Shell doet dat regelmatig.
Soms komt dat door een storing of een lekkage, soms gaat het om groot onderhoud.

De mensen in het dorp Moerdijk zijn er al aan gewend. Ze klagen over roetdeeltjes en worden geinformeerd door de gemeente.
''Vermijdt intensief contact met de roetdeeltjes. Schoenen goed vegen. Handen goed afspoelen. Roet wegwassen met warm water en zeep''.
Dat soort teksten.
      Tevens werd vorige week gemeld dat nog niet zeker was, dat het roet veroorzaakt werd door het affakkelen.
In tal van publicaties (tot en met De Telegraaf) werd dat braaf overgenomen.
      De mensen in Moerdijk wachten tot ze min of meer gedwongen moeten vertrekken uit hun dorp.
Dat duurt mischien nog een paar jaar. Maar de strijd is al verloren.

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 30 juni 2014

Een rommelig Oostblokstadje

De mensen in Virovitica kijken bijna allemaal stug, onverschillig & nors. Het zijn er zo’n 16.000.
      Ze hebben zich kennelijk aangepast aan het plaatsje, dat een wat uitgeleefde indruk maakt. Kleine rommelige winkeltjes, veel oude Sovjetflats, een marktje hier; een uitdragerij daar.
      Het ligt in het noordoosten van Kroatië in de regio Slavonië. Het oude Oost-Europa dringt zich hier nog moeiteloos op.

Sovjetflat

Het contrast met de hoofdstad Zagreb en de behoorlijk welvarende steden in Istrië en aan de Adriatische kust is erg groot. In Virovitica kom je niet zo toevallig. Tenzij je net over de grens in Hongarije woont en verse vis wilt kopen.
      Want dat is er iedere woensdag, hoewel het op voorhand nooit duidelijk is hoe divers het aanbod zal zijn.

Binnenplaats


Bij die grens moet je nog steeds je paspoort tonen. Kroatië is weliswaar sinds 1 januari lid van de Europese Unie, maar het hoort nog niet tot de Schengenlanden.
      Net als Bulgarije, Roemenië en Cyprus. Iedereen is immers gelijk, maar de één is gelijker dan de ander. Want de niet EU-landen Noorwegen, Zwitserland, IJsland en Liechtenstein hebben wel het Schengenakkoord getekend.
     Rijke landen nietwaar!

Balkonnetjes


Soort versiering

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 19 juni 2014

Een Marktdorp in Oostenrijk


Het ziet er niet erg Oostenrijks uit: Obernberg am Inn. Een dorpje van nog geen 2.000 inwoners in het Noordwesten van Oostenrijk. Aan de andere kant van de rivier ligt Duitsland.
      Vooral het Marktplein is karakteristiek met rococo-huizen, waarvan er een paar beschilderd zijn door Johann Baptist Modler. Hij woonde daar zelf een tijd en beschilderde ook zijn eigen huis.
      Op de Markt zijn ook het raadhuis, de Nicolauskirche en een Heimatmuseum. Het dorp heeft relatief veel hotels en is een interessant oord voor toeristen die op rust gesteld zijn en in de omgeving willen wandelen.

Café Woerndle


Raadhuis


Heimathaus


Nicolauskirche
         

Modlerhaus


De Markt met rechtsvoor het in bruin beschilderde huis van Modler

Hausgemachtes Beuschl


Je kunt hier bijvoorbeeld huisgemaakte Beuschl eten.
      Een soort soep naar authentiek Oostenrijks recept, waar je orgaanvlees voor nodig hebt. Meestal worden kalfslong en -hart gebruikt. Dat wordt zo’n anderhalf uur gekookt in kalfsbouillon en -soms- rode wijn en dan gaat het in een saus van boter, bloem, uien, peterselie, selderie en zure room.

Details

Categorie: Reportages (189)

Gepubliceerd: 17 juni 2014

De waterman van Vásárosbéc


Het dorpje Vásárosbéc in het zuidwesten van Hongarije is klein. Hier eindigt de weg. Het heeft ongeveer 170 inwoners. Een derde van de bevolking is zigeuner.
      Zeer weinig mensen hebben werk. Men krijgt een uitkering van 160 Euro per maand. Veel mensen zijn zelfvoorzienend. Men verbouwt groenten en kruiden, houdt kippen, parelhoentjes en mestvarkens om te eten en ruilt klussen.
      Geert Mak begint en eindigt hier zijn ‘In Europa’.


'Hier bleef het altijd 1925' schreef Mak. Sinds Hongarije bij de Europese Unie hoort, is dat niet meer helemaal waar.
      Maar er zit nog altijd een harde kern van waarheid in.


Neem de watervoorziening.
Lang niet iedereen heeft water. Men haalt het dan uit een put.
      En als men water uit de kraan heeft, blijkt dat zo ernstig gechloreerd dat het niet te drinken is.
Daarom komt iedere week DE WATERMAN langs. Mensen die het betalen kunnen zetten hun lege flessen aan de kant van de weg. De waterman zet er dan weer volle flessen voor in de plaats.


Mineraalwater met bubbeltjes. Flessen van 1.35 liter. Dat kost 55 Hongaarse Forint per fles, ongeveer 18 Eurocent.



Ik heb in het verleden al diverse malen over dit dorp geschreven.

Reizen 11: Manden, lappen & vage koopwaar
Beelden 4: Voormalig Oostblok
Reportages 19: Verwarrende tijden
Reportages 50: Een dorp ontwaakt.