Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 23 december 2013

KERST

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Tradities…
      Je kunt er maar moeilijk om heen. Met de kerst die boom dus. Een paar jaar geleden wilden we die boom niet. Dat werd door het dorp waar wij wonen niet geaccepteerd. Ze haalden er gewoon één uit het bos. Dat de maat veel te groot was kon hen niets schelen; optuigen!
      Een jaar later kocht mijn vrouw een conifeer en zette die neer als kerstboom. Tot de Pasen was dit HET ONDERWERP VAN GESPREK in het café. Dit jaar heeft ze Maria ingezet om de boom af te wenden. Het blijft afwachten of deze zet gaat werken…

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 15 december 2013

Winter

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)    

                                                      het wordt weer winter
                                                      is dit de laatste keer?
                                                       wat moet, dat moet
                                                       mussen zullen later
                                                        van het dak vallen
                                                          maar zonder mij
                                                     woorden blijven steken
                                                       gedachtes houden op
                                                      wat rest is herinnering
                                                aan liefde, verdriet en rariteit
                                                      het wordt weer winter

Foto: Hans Molenkamp

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 08 december 2013

VAKANTIE

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Meest gestelde vraag aan ons hier is: waarom gaan jullie nooit met vakantie. Wij antwoorden dan: we zijn met vakantie.
      Maar dit najaar kwam het toch zover, we gingen met vakantie. Het geluk werd ons in de schoot geworpen; in de grootste kamer van ons huis staat een grote tegelkachel en die was na bijna vijftien jaar stuk gegaan, onherstelbaar stuk. Tegelkachels zie je vooral in Oost Europa; ze worden bij je in huis gebouwd met cement, spekstenen en tegels. Ze warmen langzaam op met hout en geven ook als het vuur gedoofd is heel lang hun warmte af.
      Er moest dus een nieuwe worden gebouwd. In twee dagen; met een onvoorstelbare stofwolk gaat dat gepaard. Beter konden we een tijdje met vakantie gaan. We wilden wel in een Franse sfeer terecht komen en dat lukte binnen een half uur. Iets verder in het dorp staat nog een huis waarin wij gasten onderbrengen. Daar dus heen, te voet. Niks geen gezeur op vliegvelden, kamers met uitzicht op een blinde muur, een jeux de boulebal op je kop krijgen, oneetbare paddenstoelen en onverstaanbaar Frans gekakel.

      De Franse sfeer was in een mum van tijd geschapen. Een alpinopet doet wonderen, fromage en du vin. De meegebrachte Eiffeltoren stond niet slecht. En: door een stom toeval had de Kroatische radio een Franse week. Chansons te over. Pas mal n’est ce pas?

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 04 december 2013

IK BEELD ZE MAAR NIET AF

(Door Peter flik, photosooph te Hongarije)

Ik fotografeer ze niet, daarvoor is er te veel schaamte. Dan maar een plaat uit de jaren dertig, die lui zijn dood.
      Hoe is dit allemaal begonnen?
De Hongaarse regering heeft nu bijna een jaar geleden besloten de werkverschaffing weer leven in te blazen. Zij die van een uitkering moeten zien rond te komen dienen als tegenprestatie iets voor de gemeenschap te doen. Zo kort geformuleerd lijkt er zelfs redelijkheid in te schuilen. Maar de dagelijkse werkelijkheid is anders. Er is vaak helemaal geen werk en dan worden er zinloze opdrachten gegeven. Sloten uitgraven terwijl er geen vrachtwagen is om de aarde af te voeren. Een flinke regenbui en de aarde keert terug in de uitgegraven sloten. Geen geld om de zijkanten van de sloten te betegelen, dan maar geen tegels.
      In dit dorp in het zuiden zijn ook brigades gevormd en die zie je dit zinloze werk doen. Meestal zitten ze maar op de grond. Uren lang. Het opgedragen werk vordert in een tempo van de slak. Dus werd er besloten een opzichter aan te stellen. Die opzichter werd uit de groep werklozen aangesteld, maar is wel iemand uit het dorp. Geld om iemand van buiten aan te trekken is er niet. Het gevolg: omkoperij, haat en nijd.
      Dit jaar zijn we al toe aan de derde opzichter. Wie niet verschijnt op het werk zal gestraft worden met het stopzetten van de uitkering. Velen komen soms dagen niet. Het laatste zinloze werk was het repareren van de weg die ons dorp met de stad verbindt. Maar werklozen zijn geen deskundige wegenbouwers en de betonweg die toch al in een zeer slechte staat verkeerde is nu verminkt en op sommige delen is een snelheid van vijf kilometer per uur al te veel. Grote wagens met hout maken de schade steeds groter. Dus kwam er een bord met de maximale belasting. Maar dat is dan ook alles, niemand controleert iets, de wagens blijven komen. Ook hiervan maak ik maar geen foto.

Klik HIER voor alle Photosophieën